Prawo użytkowania wieczystego ⇒ prawo własności nieruchomości

Wartość prawa użytkowania wieczystego:

Rozporządzenie RM z 21.09.2004r w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego - (§ 29)

Dz.U. nr 207, poz. 2109 z 2004r. i Dz.U. nr 196, poz 1628 z 2005r.

gdzie:

W_k - współczynnik korygujący;

Sr- stawka procentowa opłaty rocznej nie większa niż 3%;

t- liczba lat niewykorzystanego okresu u.w.;

T- liczba lat, na które ustanowiono u.w.;

R- przeciętna stopa kapitalizacji ustalana na podstawie badania rynku nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, nie mniejsza jednak niż 0.09 i nie większa niż 0.12.

Zastosowanie tego sposobu wyceny wymaga szczegółowego uzasadnienia w operacie szacunkowym.

Ustawa o gospodarce nieruchomościami z 21 sierpnia 1997r.

Nieruchomość gruntowa oddana w użytkowanie wieczyste może być sprzedana wyłącznie użytkownikowi wieczystemu.

W przypadku nieruchomości SP wymagana jest zgoda wojewody.

Prawo użytkowania wieczystego wygasa z mocy prawa. Ustanowione na prawie u.w. obciążenia nie wygasają - wbrew art. 241 KC

Na poczet ceny nieruchomości gruntowej sprzedawanej jej u.w. zalicza się kwotę równą wartości prawa u.w. tej nieruchomości, określoną według stanu na dzień sprzedaży (art.69).

Ustawa z dnia 4 września 1997 roku o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności

(Dz.U. z nr 120 z 2001 r., poz.1299 z późn. zm.)

Ustawa z dnia 26 lipca 2001 r. o nabywaniu przez użytkowników wieczystych prawa własności nieruchomości (Dz.U. nr 113, poz. 1209 z późn. zm.)

Ww. ustawy obowiązywały do 12.10.2005 roku.

Od 13 października 2005 roku obowiązuje:

Ustawa z dnia 29.07.2005r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (Dz.U. z 12.09.2005r. nr 175, poz. 1459).

Zakres podmiotowy:

• Osoba fizyczna, która do dnia 13.10.2005r. włącznie była wpisana w KW jako u.w., a także spadkobierca takiej osoby;

• Osoba fizyczna, która przed 13.10.2005r. zawarła umowę nabycia na rynku wtórnym i najpóźniej w tym dniu wpłynął wniosek o ujawnienie prawa nabywcy w KW;

• Osoba fizyczna, która posiada postanowienie sądu wskazujące, że na datę najpóźniej 13.10.2005r. nabyła prawo u.w. w drodze zasiedzenia;

• Osoby fizyczne, które są następcami prawnymi u.w. będących nimi na dzień 13.10.2005r.;

• Osoby fizyczne i prawne będące właścicielami lokali, których udział w nieruchomości wspólnej obejmuje prawo u.w. (wszyscy muszą złożyć wniosek);

• Spółdzielnie mieszkaniowe będące właścicielami budynków mieszkalnych lub garaży - jeżeli SM nie ustanowiła na dzień 13.10.2005r. do żadnego lokalu odrębnej własności;

Zakres przedmiotowy:

• Nieruchomości zabudowane na cele mieszkaniowe;

• Nieruchomości zabudowane garażami;

• Nieruchomości przeznaczone na zabudowę mieszkaniową lub garaż;

• Nieruchomości rolne (KC, mpzp, dwz, egib).

Wniosek:

Podmioty uprawnione mogą wystąpić z żądaniem przekształcenia prawa u.w. w prawo własności nieruchomości do dnia 31.12.2012r.

Decyzje:

*Starosta - w przypadku nieruchomości SP;

*Wójt, …, zarząd powiatu albo zarząd województwa - w przypadku nieruchomości JST.

Organ odwoławczy - SKO

Opłaty:

Z tytułu przekształcenia prawa u.w. w prawo własności na rzecz dotychczasowego właściciela należy uiścić opłatę.

Opłatę ustala się w decyzji w oparciu o przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami.

W przypadku nieruchomości rolnych organ wydający decyzję o przekształceniu może udzielić bonifikaty (za zgodą wojewody lub właściwej rady lub sejmiku).

Przekształcenie nieodpłatne:

• u.w., którym oddano nieruchomość w u.w. w zamian za wywłaszczenie lub przejęcie nieruchomości gruntowej na rzecz SP przed 5.12.1990r.;

• u.w., którzy uzyskali u.w. na podstawie dekretu z 26.10.1945r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy.

Koszty:

Koszty postępowania ponosi wnioskodawca.

Uwłaszczenie osób prawnych i innych podmiotów

U osób prawnych polega na zamianie posiadanych nie zbywalnych praw do nieruchomości na prawa zbywalne (własność, użytkowanie)

Uwłaszczenie państwowych osób prawnych

Uwłaszczenie na mienie SP od 1990 r dotyczyło m.in.:

- przedsiębiorstwa państwowe

- jednoosobowych spółek SP

- wyższych uczelni państwowych

- jednostek badawczo-rozwojowych

-banków państwowych

Z dniem 5 grudnia 1990r dokonano u państwowych i komunalnych osób prawnych w ten sposób, że z mocy samego prawa z dniem 5.12.1990r. grunty stanowiące własność SP lub własność gminy będące w zarządzie państwowych osób prawnych stały się przedmiotem użytkowania wieczystego, a budynki i lokale stanowiące własność SP lub własność gminy będące w zarządzie osób prawnych w tym dniu stały się od tego dnia z mocy prawa własnością tych osób.

Warunkiem koniecznym było udokumentowanie posiadania prawa zarządu nieruchomości w dniu 5.12.1990 przez przedstawienie jednego z następujących dokumentów :

- decyzji właściwego organu o przekazaniu zarządu

-umowy o przekazanie nieruchomości pomiędzy państwowymi jednostkami organizacyjnymi

- decyzji o przekazaniu nieruchomości w użytkowanie

- umowy o przekazanie zarządu

- umowy nabycia nieruchomości, co było możliwe w okresie od 28.12.1989r na skutek nowelizacji art. 128 KC do dnia 5.12.1998

- wypisy z KW potwierdzające zarząd lub użytkowanie

- decyzje o naliczeniu lub aktualizacji opłat z tytułu zarządu lub użytkowania itp.

Uwłaszczenie państwowych szkół wyższych

Z dnia 27.09.90r na podstawie ówczesnej ustawy o szkolnictwie wyższym uwłaszczono z mocy prawa państwowe uczelnie. Uwłaszczenie obejmowało wyłącznie grunty państwowe i położone na tych gruntach budynki ale z uwzględnieniem gruntów rolnych i leśnych.

Grunty komunalne będące w zarządzie państwowych uczelni stały się przedmiotem użytkowania wieczystego, budynki i urządzenia trwale z nim związane stały się własnością uczelni dopiero z dniem 5.12.98

Z dniem 1 września 2005 grunty SP pozostające w użytk. Wiecz. Uczelni publicznych stały się ich własnością. Nabycie prawa własności stwierdza w drodze decyzji wojewoda (ustawa z 27.97.2005- prawo o szkolnictwie wyższym)

Uwłaszczenie spółdzielni:

Spółdzielniom, które, w dn. 05.12.98 były w użytkownikiem gruntów stanowiących własność SP lub własność gminy, przysługiwało roszczenie o ustanowienie prawa użytk. Wiecz. Gruntu oraz przeniesienie własności znajdujących się na nich budynków, urządzeń, lokali

Zawarcie umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste następuje bez przetargu.

Przeniesienie własności budynku, innych urządzeń, lokali następuje odpłatnie, chyba że obiekty te zostały wybudowane lub nabyte ze środków własnych spółdzielni.

Uwłaszczenie najemców garaży:

Osoba, która na podstawie pozwolenia na budowę wybudowała przed dniem 05.12.98 ze środków własnych garaż na gruncie stanowiącym własność SP lub gminy, a także jej następca prawny, mogą żądać nabycia tego garażu na własność oraz oddania w użytkowanie wieczyste gruntu niezbędnego do korzystania z tego garażu jeżeli jest jej najemcą. Nabycie garażu na własność następuje nieodpłatnie.

Powyższe uprawninia wygasły, jeżeli zadanie nie zostało zgłoszone do dnia 31.12.2000

Nabywanie nieruchomości przez cudzoziemców

1. Ustawa z dnia 24 marca 1920r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców - Dz.U. nr 167, poz. 1758 z 2004r (tekst jednolity)

2. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 26.04.2004 r. w sprawie szczegółowych informacji oraz rodzajów dokumentów, jakie jest obowiązany przedstawić cudzoziemiec ubiegający się o wydanie zezwolenia na nabycie nieruchomości -

Dz.U. nr 94 poz. 925 z 2004r.

Cudzoziemiec:

1. osoba fizyczna nie posiadająca obywatelstwa polskiego;

2. osoba prawna:

a. mająca siedzibę za granicą,

b. mająca siedzibę w Polsce, kontrolowana bezpośrednio lub pośrednio przez osoby ww.,

3. spółka handlowa mająca siedzibę za granicą, utworzona zgodnie z ustawodawstwem państw obcych,

4. spółka handlowa z siedzibą w Polsce, kontrolowana bezpośrednio lub pośrednio przez osoby wymienione w p.1, 2 (co najmniej 50% kapitału zakładowego).

Zezwolenie na nabycie nieruchomości przez cudzoziemców wydaje MSWiA za zgodą MON, a w przypadku nieruchomości rolnych - również za zgodą MRiRW.

Wymóg uzyskania przez cudzoziemca zezwolenia na nabycie nieruchomości dotyczy nabycia własności nieruchomości oraz nabycia prawa użytkowania wieczystego.

Nie wymaga uzyskania zezwolenia (przez osoby fizyczne):

• nabycie przez cudzoziemca samodzielnego lokalu mieszkalnego,

• nabycie przez cudzoziemca zamieszkującego w Polsce co najmniej 5 lat od dnia uzyskania karty stałego pobytu,

• nabycie przez cudzoziemca będącego małżonkiem obywatela polskiego i zamieszkującego w Polsce co najmniej 2 lata od uzyskania karty stałego pobytu, (dotyczy nieruchomości, które w wyniku nabycia będą stanowić wspólność ustawową małżonków),

• nabycia przez cudzoziemca, który w dniu nabycia jest uprawniony do dziedziczenia ustawowego po zbywcy nieruchomości, a zbywca nieruchomości jest jej właścicielem lub u.w. co najmniej 5 lat,

• nabycie przez osobę prawną z siedzibę w Polsce na jej cele statutowe, nieruchomości ni zabudowanych na obszarach miejskich, których łączna powierzchnia w całym kraju nie przekracza 0.40 ha,

nabycie przez cudzoziemca, będącego bankiem i jednocześnie wierzycielem hipotecznym, w trybie przejęcia nieruchomości na własność w wyniku bezskutecznej licytacji w postępowaniu egzekucyjnym,

• nabycie lub objęcie przez bank będący osobą prawną (art. 1 ust.2 pkt 3) akcji lub udziałów w spółce (art. 3e), w związku z dochodzeniem przez ten bank roszczeń wynikających z dokonanych czynności bankowych.

Ustawa z 8.07.2005r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. nr 169, poz. 1418 z 6.09.2005r.) - obowiązuje od 7.10.2005r.

Straciła moc ustawa z 12.12.2003r. o zaliczaniu na poczet ceny sprzedaży albo opłat z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości SP wartości nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami państwa polskiego.

Rozporządzenie RM z dnia 21.09.2004r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. nr 207, poz. 2109 z 2004r., oraz Dz. U. nr 196, poz. 1628 z 7.10.2005r.

Kto ma prawo do rekompensaty?

Właściciel nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami RP, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

• był w dniu 1.09.1939r. obywatelem polskim, zamieszkiwał w tym dniu na byłym terytorium RP oraz opuścił je w związku z wojną rozpoczętą w 1939r.

• posiada obywatelstwo polskie.

W przypadku śmierci właściciela nieruchomości, prawo do rekompensaty przysługuje wszystkim spadkobiercom albo niektórym z nich, wskazanym przez pozostałych spadkobierców.

W przypadku gdy nieruchomość była przedmiotem współwłasności, prawo do rekompensaty przysługuje wszystkim współwłaścicielom, albo niektórym z nich wskazanym przez pozostałych współwłaścicieli.

Prawo do rekompensaty jest niezbywalne.

Terminy i organy:

Wniosek o potwierdzenie prawa do rekompensaty należy złożyć do wojewody (?) w terminie do 31.12.2008r.

Prawo do rekompensaty w drodze decyzji potwierdza właściwy wojewoda.

(miejsce zamieszkania wnioskodawcy, ostatnie miejsce zamieszkania właściciela, miejsce zamieszkania jednego z wnioskodawców, miejsce złożenia wniosku).

Wniosek powinien zawierać:

• dowody świadczące o pozostawieniu nieruchomości poza granicami, rodzaj nieruchomości i powierzchnia,

• dowody potwierdzające posiadanie obywatelstwa polskiego,

• dowody potwierdzające miejsce zamieszkania wnioskodawcy,

• oświadczenie notarialne o wskazaniu osoby uprawnionej do rekompensaty,

• oświadczenie o dotychczasowym stanie realizacji prawa do rekompensaty;

• postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku albo dziale spadku (w przypadku śmierci właściciela).

Ocena wniosku przez wojewodę:

Pozytywna ocena wniosku stanowi podstawę do wydania postanowienia, w którym wojewoda wzywa wnioskodawcę do:

• wskazania jednej z wybranych form realizacji prawa do rekompensaty:

• zaliczenia wartości nieruchomości na poczet:

• ceny sprzedaży nieruchomości stanowiących własność SP, albo

• ceny sprzedaży prawa u.w. przysługującego SP, albo

• opłat z tytułu u.w. nieruchomości gruntowych stanowiących własność SP i ceny sprzedaży położonych na nich budynków oraz innych urządzeń lub lokali, albo

• opłaty za przekształcenie prawa u.w. w prawo własności nieruchomości stanowiących własność SP, albo

• świadczenia pieniężnego wypłacanego ze środków Funduszu Rekompensacyjnego,

• wskazania numeru rachunku bankowego w przypadku wyboru świadczenia pieniężnego,

• dołączenia do wniosku operatu szacunkowego z określoną wartością nieruchomości pozostawionych poza granicami państwa polskiego,

• dołączenia operatu szacunkowego z określoną wartością nabytego już prawa własności w ramach rekompensaty na podstawie odrębnych przepisów.

Prawo do rekompensaty potwierdza wojewoda w drodze decyzji, określając m.in.:

• osoby, którym potwierdza się prawo do rekompensaty,

• zwaloryzowaną na dzień wydania decyzji wartość nieruchomości pozostawionych poza granicami RP,

• wysokości rekompensaty,

• wybranej formy realizacji prawa do rekompensaty.

Organem wyższego stopnia jest Minister Skarbu Państwa.

Określenie wartości nieruchomości pozostawionych poza granicami RP

Wartość rynkową nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami RP określa się na podstawie nieruchomości podobnych, położonych na obszarze porównywalnych rynków lokalnych funkcjonujących obecnie w RP. Przy określaniu wartości nieruchomości uwzględnia się przeciętne ceny transakcyjne uzyskane za nieruchomości podobne, zbywane w miejscowości o zbliżonej liczbie mieszkańców, porównywalnym stopniu urbanizacji i charakterze administracyjnym do miejscowości, w której znajduje się nieruchomość pozostawiona …, z uwzględnieniem współczynników określających różnice w poziomie rozwoju gospodarczego w okresie przed 1939r.

Reprywatyzacja gruntów warszawskich

Dekret z dnia 26.10.1945r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz.U z dnia 21.11.1945r nr 50, poz. 279)

Gospodarowanie nieruch. lokalowymi:

• Z zasobu gminnego

• Spółdzielni mieszkaniowych

1. Ustawa z 21.08.1997r. o gospodarowaniu nieruchomości

2. Ustawa z 24.06.1994r. o własności lokali

3. Ustawa z 15.12.2004r. o spółdzielniach mieszkaniowych (24.04.2001r)

Samodzielny lokal mieszkaniowy-wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczona na stały pobyt ludzi , które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych. Kryteria te stosuje się odpowiednio do sam. lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem innym niż mieszkalne. ,,Samodzielność'' lokalu stwierdza starosta w formie zaświadczenia.

Aby uzyskać takie zaświadczenie należy złożyć odpowiednią dokumentację np. rzut poziomy pietra na którym znajduje się lokal a także rzut poziomu pietra z pomieszczeniami pomocniczymi i przynależnymi.

Pomieszczenia przynależne- części składowe lokalu, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegające lub był położony w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż.

Lokale wraz z pomieszczeniami pomocniczymi do nich przynależnymi zaznacza się na rzucie odpowiednich kondygnacji budynku a w razie położenia pomieszczeń przynależnych poza budynkiem mieszkalnym - także na wyrysie z operatu ewidencyjnego.

W przypadku braku dokumentów technicznych budynku, lokalizacja lokalu i pomieszczeń przynależnych dokonuje się na koszt dotychczasowego właściciela lokalu, zgodnie z wymaganiami prawa budowlanego.

Wyodrębnienie własności lokalu wiąże się ustanowieniem prawa do nieruchomości wspólnej (grunty, część budynku i urządzenia). Udział właściciela lokalu nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi.

Przy oddaniu w użytkowanie wieczyste ułamkowej części gruntu , jako prawo związanego z odrębną własnością lokali stosuje się następujące zasady:

• Nie oddaje się gruntu we współużytkowanie wieczyste, jeżeli stanowi on podmiot współwłasności związanej z własnością uprzednio wyodrębnionych lokali

• Nie sprzedaje się udziału w współwłasności gruntu , jeżeli grunt ten stanowi podmiot użytkowania wieczystego związanego z własnością uprzednio wyodrębnionych lokali.

• Ustala się jeden termin trwania prawa użytkowania wieczystego w odniesieniu do wszystkich udziałów we współużytkowaniu wieczystym, niezależnie od daty wyodrębnienia lokalu z którym jest związany udział z tym prawem

(np. dlaczego dla 98 a nie 99 - jeśli sprzedajemy lokale to jeśli dla pierwszego kontrahenta ustaliliśmy 99 lat to dla tego ostatniego termin oddania będzie taki sam jak dla pierwszego, niezależnie od tego kiedy podpisał umowę)

Jeżeli pow. nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem w którym wyodrębniono własność lokali , jest większa niż powierzchnia niezbędna do korzystania z niego, współwłaściciele mogą dokonać podziału tej nieruchomości.

Wspólnota mieszkaniowa-ogół właścicieli , których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości.

Najlepiej jeśli jest kilka budynków to zrobić podział i wyodrębnić oddzielne działki budowlane dla każdego budynku.

Powierzchni użytkowa lokalu (budynku)

1. Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych z 12.01.1991r.

Powierzchnia użytkowa budynku lub jego części - powierzchnia mierzona po wewnętrznej długości ściany na wszystkich kondygnacjach z wyjątkiem powierzchni klatek schodowych oraz szybów dźwigowych; za kondygnacje uważa się również garaż podziemny, piwnicę, sutereny, poddasza użytkowe.

Powierzchnie pomieszczeń lub ich części oraz kondygnacji o wysokości o świetle 1.40-2.20m zalicza się do powierzchni budynku w 50%, a jeżeli wysokość jest mniejsza niż 1.40m powierzchnie tą pomija się.

2 .Ustawa o podatku od spadku i darowizn z 28.07.1983r.

Powierzchnia użytkowa budynku lub jego części - powierzchnia mierzona po wewnętrznej długości ściany pomieszczeń na wszystkich kondygnacjach (podziemnych i nadziemnych z wyjątkiem powierzchni piwnic i klatek schodowych oraz szybów dźwigowych)

Powierzchnie pomieszczeń lub ich części , oraz kondygnacji o wysokości o świetle 1.40-2.20m zalicza się do powierzchni budynku w 50%, a jeżeli wysokość jest mniejsza niż 1.40m powierzchnie tą pomija się.

3.Ustawa o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i zmianie kodeksu cywilnego z

Przez powierzchnie użytkową lokalu należy rozumieć powierzchnie wszystkich pomieszczeń znajdujących się w lokalu a w szczególności pokoi, kuchni, spiżarni, przedpokoi, alków, holi, korytarzy, łazienek, oraz innych pomieszczeń służących mieszkalnym i gospodarczym potrzebom lokatorów, bez względu na ich przeznaczenie i sposób użytkowania; za pomieszczenia użytkowe lokalu nie uważa się powierzchni balkonów, tarasów , loggi, antresoli, szaf, schowków w ścianach, pralni, suszarni, wózkowni, strychów, piwnic i komórek przeznaczonych do przechowywania opału.

Obmiary powierzchni użytkowej lokalu dokonuje się w świetle wykończonych ścian.

Powierzchnia pomieszczeń lub ich części o wysokości w świetle równej lub większej od 2.20m należy zaliczyć 100%, o wysokości od 1.40-2.20m zalicza się do powierzchni budynku w 50%, a jeżeli wysokość jest mniejsza niż 1.40m powierzchnie tą pomija się.

4. Polska norma PN-70/13-02365. Powierzchnia budynków .

Powierzchnia użytkowa- powierzchnia pomieszczeń służąca do zaspokojenia potrzeb związanych bezpośrednio z przeznaczeniem budynku. Powierzchnia użytkowa składa się z powierzchni podstawowej ( w budynku mieszkalnym- pokoje) i powierzchnie pomocnicze ( łazienki w budynku mieszkalnym).

Zasady obmiaru:

-miary liniowe z dokładnością 0,01m

- powierzchnia z dokładnością do 0,1m2

-pomiar na wysokości 1m od podłogi

5. Polska norma PN-ISO-9836

Powierzchnia użytkowa - część powierzchni kondygnacji netto (czyli powierzchni ograniczonej przez elementy zamykające obliczanej dla wymiarów budynku w stanie wykończonym na poziomie podłogi , nie wliczając listew przypodłogowych, progów itp. bez powierzchni otworów na drzwi; okna w elementach zamykających za to z powierzchnią elementów nadających się do demontażu takich jak ściany działowe, rury , kanały), która odpowiada celom i przeznaczeniu budynku.

Zasady obmiaru:

-miary liniowe z dokładnością 0,01m

- powierzchnia z dokładnością do 0,01m2

-pomiar na poziomie podłogi

6. Normalizacja

Ustawa o normalizacji z 3.04.1993r. obowiązywała do 31.12.2002r.-upoważnienia właściwych ministrów do wprowadzania w drodze rozporządzenia obowiązku stosowania Norm Polskich. Rozporządzenie MSWiA (1999) w sprawie wprowadzenia obowiązku stosowania niektórych Polskich Norm wprowadziło do stosowania Polską Normę PN-ISO-9836: 1997 w zakresie jedynie kubatury budynku wywfując wcześniejszej normy PN-70/13-02365

Od 1.01.2003r obowiązuje nowa ustawa o normalizacji z 12.09.2002r. Ustawa ta nie daje uprawnień właściwym ministrom do wprowadzenia obowiązku stosowania Norm Polskich . Obowiązek taki może

Wynikać jedynie z przepisu ustawowego.

Spółdzielni, która w dn. 5 grudnia 1990 była użytkownikiem gruntów stanowiących własność SP lub gminy, przysługuje roszczenie o ustanowienie użytkowania wieczystego gruntu oraz o przeniesienie własności znajdujących się na nim budynków, innych urządzeń i lokali.(bez przetargu i opłaty wstępnej jeśli budynek został wniesiony na własny rachunek wtedy przechodzi…. () w drodze automatycznie na własność, opłaty od następnego roku)

1. Spółdzielcze lokatorskie prawo dolokalu mieszkalnego -art9

- przez ustanowienie s.l.p.d.l.m spółdzielnia zobowiązuje się oddać członkowi lokal mieszkalny do użytkowania a członek zobowiązuje się wnieść wkład mieszkaniowu oraz uiścić opłaty określone w przepisach ustawowych i statucie spółdzielni

- prawo to noże być w budynku stanowiącym własność lub współwłasność spółdzielni

- prawo to jest niezbywalne, nie przechodzi na spadkobierców i nie podlega egzekucji

2. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu

- przez ustanowienie s.w.p.d.l.m spółdzielnia zobowiazuje się do oddania członkowi lokali do używania, a członek zobowiązuje się wnieść wkład budowalny oraz uiścić opłaty określone w przepisach ustawowych, w statucie spółdzielni

- prawo to może być stanowione w budynku stanowiącym własność lub współwłasność spółdzielni

- prawo to jest zbywalne, przechodzi na spadkobierców i podlega egzekucji (ograniczone prawo rzeczowe).

3. Prawo odrębnej własności lokalu:

- spółdzielnia zawiera umowę z członiem ubiegającym się się o ustanowienie odrębnej własności lokalu, która powinna zawieać również:

zobowiązanie członków spółdzielni do pokrycia kosztów zadania inwestycyjnego w części przypadającej na jego lokal

określenie zakresu rzeczowego prac realizowanego zadania inwestycyjnego

ustalenie zasad ustalenia wysokości kosztów budowy lokalu

określenie rodzaju położenia pow. Lokalu oraz pomieszczeń do niego przynależnych

Inne postanowienia.

Spółdzielnia była zobowiązana niezwłocznie (po 24.04.2001)do:

- wystąpienia z wnioskiem do właściwego organu w sprawie scalenia lub podziału nieruchomości, jeżeli było to niezbędne do wydzielenia nieruchomości nadal pozostających w całości własnością spółdzielni tj. nieruchomości nie przeznaczonych do ustanowienia odrębnej własności lokalu

- podjęcia czynności związanych z rozgraniczeniem oraz połączeniem nieruchomości a także ewidencją gruntów i budynków jeżeli bez tych czynności oznaczenie przedmiotu odrbnej własności lokali położonych w obrębie nieruchomości byłoby możliwe albo działka wydzielona pod budynkiem nie spełniałaby wymogów przewidzianych dla działek budowlanych

1. Wniosek o podzał nieruchomości- nie opiniuje się (…) godność z m.p.z.p

2. Wniosek o scalenie nieruchomości- min. Dwóch uczestników bo przepisy przewidują jedynie scalenie i podział nieruchomości

3. Wniosek o rozgraniczenie- tylko wtedy gdy istnieje spór z sąsiadem

4. Wniosek o połączenie nieruchomości- założenie jednej KW dla kilku dotychczasowych KW.

5. Wniosek o dokonanie czynności z zakresu Ew. gruntów i bud.

6. Refundacja kosztów postępowań geod-prawnych

Ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych art.35:

Spółdzielnia mieszkaniowa, która w dn. 5 grudnia

1. Uśrednianie terminów użytk. Wieczystego- jednemu dodajemy, drugim dodaejmy. Robimy aktem notarialnym dla spółdzielni można to zrobić 1 aktem, ale dla właściciela tyle aktów ile działek. Po to się to robi aby wszyscy właściciele mogli coś tam razem zrobić

Przekształcenie prawa użytk. wieczystego na własność:

1 stycznia 2008- zmiana ustawy- bonifikaty w trybunach

Nowy zapis- do tej pory użytkownik wieczysty przy przekształcaniu wpłacał pewna opłatę. Teraz osobie fiz. Której dochody nie przekraczają średniej krajowej to się nie wpłaca

2. Osobom fiz. Niezależnie od zabudowy organ udziela 50% bonifikaty jeśli budowle wybudowane zostały 5 grudnia 1990

„Spec - ustawa” o gospodarce nieruchomościami.

1. Ustawa z dnia 10 kwietnia 2003r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych. Dz. U. nr 80 poz. 721 z póź. zm. (do 16.12.2006 - ustawa dotyczyła jedynie dróg krajowych)Art. 2

Wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych wydają decyzje o ustaleniu lokalizacji drogi na wniosek właściwego zarządcy drogi.

Art. 5

Wniosek o wydanie decyzji o ustanowienie lokalizacji drogi zawiera w szczególności:

1. mapę w skali co najmniej 1:5000 przedstawiającą proponowany przebieg drogi z zaznaczeniem terenu niezbędnego dla obiektów budowlanych oraz istniejące uzbrojenie terenu.

2. Analizę powiązania drogi z innymi drogami publicznymi.

3. Mapy zawierające projekty podziału nieruchomości sporządzone zgodnie z odrębnymi przepisami.

4. Określenia zmian w dotychczasowej infrastrukturze zagospodarowania terenu.

5. Opinie……..(6)- liczba opinii.

Niewydajnie opinii w terminie 30 dni traktuje się jako brak zastrzeżeń do wniosku.

Art. 7

Decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi zawiera:

1. wymagania dotyczące powiązania drogi z innymi drogami publicznymi, z określeniem ich kategorii.

2. Określenie linii rozgraniczających teren.

3. Warunki wynikające z potrzeb ochrony środowiska….

4. Wymagania dotyczące ochrony uzasadnionych interesów osób trzecich.

5. Zatwierdzenie projektu podziału nieruchomości.

Wojewoda lub starosta doręczając decyzje wnioskodawcy oraz zawiadamiając o jej wydaniu pozostałe strony w formie obwieszczeń. Ponadto zawiadamia o wydaniu decyzji, wysyła do dotychczasowego właściciela na adres określony w ewidencji gruntów ….

Nabywanie nieruchomości pod drogi

Art. 12

Decyzją o ustaleniu lokalizacji drogi zatwierdza się projekt podziału nieruchomości, linie rozgraniczające teren .. . . stanowią linie podziału nieruchomości. Decyzja o ustawie lokalizacji drogi stanowi podstawę do dokonania wpisów w KW i katastrze nieruchomości:

Nieruchomości wydzielone ww. liniami rozgraniczającymi staja się z mocy prawa:

1. własnością SP w odniesieniu do dróg krajowych,

2. własnością JST - drogi wojewódzkie, powiatowe i gminne.

- z dniem, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi stała się ostateczna, za odszkodowaniem ustalonym w odrębnej decyzji(wojewody lub starosty).

Drogi a mpzp i ochrona gruntów rolnych i leśnych.Art. 10

W sprawach dotyczących lokalizacji dróg przepisów o zagospodarowaniu przestrzennym nie stosuję się.

Art. 21

Do dróg rolnych i leśnych objętych decyzjami o ustaleniu lokalizacji drogi nie stosuje się przepisów o ochronie gruntów rolnych i leśnych. Do usuwania drzew i krzewów,…, nie stosuje się przepisów o ochronie przyrody w zakresie obowiązku uzyskania zezwoleń na ich usunięcie oraz opłat z tym związanych.

Ustawa traci moc z dniem 31 grudnia 2013r.

2. Ustawa z dnia 28 marca 2003 w transporcie kolejowym - Dz. U. z 2007 r. 16 poz. 94 z póź. zm.

Od 2 listopada 2007 ustawa określa m.in. „szczególne zasady i warunki przygotowania inwestycji dotyczących linii kolejowych o znaczeniu państwowym w tym warunku lokalizacji i nabywania nieruchomości na ten cel oraz organy właściwe w tych sprawach” - rozdział 2b.

Lokalizacja linii kolejowych

Art. 90 - 9ad.

Decyzję lokalizacji linii kolejowej wydaje wojewoda na wniosek ministra właściwego do spraw transportu.

Wniosek o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej zawiera w szczególności:

1. mapę w skali co najmniej 1:5000, przedstawiającą proponowany przebieg linii kolejowej z zaznaczeniem terenu niezbędnego dla obiektów budowlanych, istniejące uzbrojenie terenu, opracowaną na kopii mapy zasadniczej lub w przypadku terenów zamkniętych z wykorzystaniem mapy, o której mowa w art. 4 ustawy pgik.

2. Mapy z projektami podziału nieruchomości sporządzone zgodnie z odrębnymi przepisami.

3. Określenie zmian w dotychczasowym przeznaczeniu, zagospodarowaniu i uzbrojeniu terenu.

4. Opinie….(8)

Art. 9 g

Decyzja o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej zawiera w szczególności:

1. linie rozgraniczające teren.

2. Warunki techniczne realizacji inwestycji

3. Wymagania dotyczące ochrony interesów osób trzecich

4. Warunki wynikające z przepisów dotyczących ochrony środowiska, ochrony przyrody i ochrony zabytków.

5. Zatwierdzenie podziału nieruchomości.

Wojewoda doręcza decyzję wnioskodawcy oraz zawiadamia o jej wydaniu w formie obwieszczeni. Ponadto zawiadamia o wydaniu decyzji, wysyła do dotychczasowych właścicieli i użytkowników wieczystych na okres określony w katastrze nieruchomości.

Nabywanie nieruchomości pod linie kolejowe

Art. 9 s.

Decyzją o ustaleniu lokalizacji zatwierdza się podział nieruchomości.

Mapy z projektami podziału nieruchomości stanowią integralną część decyzji o ustaleniu linii kolejowej.

Linie rozgraniczające teren….. stanowią linie podziału nieruchomości.

Decyzja o ustaleniu lokalizacji linii kolejowych stanowi podstawę do dokonania wpisów w KW i katastrze nieruchomości.

Nieruchomości wydzielone ww. liniami rozgraniczającymi stają się z mocy prawa własnością SP z dniem, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji linii kolejowych stała się ostateczna, za odszkodowaniem ustalonym w odrębnej decyzji przez wojewodę.

Linie kolejowe a mpzp

Art. 9 ad.

W sprawach dotyczących lokalizacji linii kolejowych przepisów o zagospodarowaniu przestrzennym nie stosuję się z zastrzeżeniem art. 90 pkt. 4 lit. g.

Rozdział 2b ustawy traci moc z dniem 31 grudnia 2015r.

3. ustawa z dnia 7 września 2007r o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012 - Dz. U. nr 173 poz. 1219.

Ustawa określa warunki realizacji przedsięwzięć w zakresie projektowania, budowy, przebudowy lub remontu stadionów i innych obiektów budowlanych (m.in. były tam i centra handlowe) na terenie RP niezbędnych do przeprowadzenia turnieju EURO 2012.

Wykaz przedsięwzięć EURO 2012 określa Rada Ministrów w drodze rozporządzenia.

Lokalizacja przedsięwzięć EURO 2012 Art. 23

Decyzję o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięć EURO 2012 na wniosek spółki celowej lub innego właściwego podmiotu wydaje wojewoda w terminie 1 miesiąc od złożenia wniosku.

Wniosek o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia zawiera:

1. mapę w skali odpowiedniej dla przedstawionego przedsięwzięcia EURO 2012 w tym istniejącego uzbrojenia terenu z zaznaczeniem terenu niezbędnego dla obiektów budowlanych i ustanowienia stref ochronnych o ile mają one zastosowanie.

2. Wymagane odrębnymi przepisami zezwolenia i stanowiska właściwych organów.

Art. 24.

Decyzją o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia EURO 2012 zawiera w szczególności:

1. linie rozgraniczające teren.

2. Warunki techniczne realizacji inwestycji.

3. Wymagania dotyczące ochrony interesów osób trzecich

4. Warunki wynikające z potrzeb ochrony środowiska i ochrony zabytków.

5. Zatwierdzenie podziału nieruchomości.

Wojewoda doręcza decyzję wnioskodawcy oraz zawiadamia o jej wydaniu i treści pozostałe strony w drodze obwieszczeń w urzędach gmin i w prasie lokalnej oraz na stronach internetowych urzędu wojewódzkiego oraz urzędu gminy właściwego dla lokalizacji przedsięwzięcia EURO 2012.

Nabywanie nieruchomości dla przedsięwzięć EURO 2012

Art. 26

Spółka celowa nabywa, w drodze umowy, na rzecz SP albo JST nieruchomości dla celów realizacji przedsięwzięć EURO 2012.

Po bezskutecznym upływie terminu do zawarcia umowy (min 2 miesiące - termin na piśmie wyznacza wojewoda) na wniosek spółki celowej ….. wszczyna się postępowanie wywłaszczeniowe.

Dla nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym nie jest konieczny upływ ww. terminu.

Postępowanie wywłaszczeniowe wszczyna oraz decyzje o wywłaszczeniu i odszkodowaniu wydaje wojewoda.

Przedsięwzięcia EURO 2012 a mpzp i ochrona gruntów rolnych i lesnych.

Art. 25

W sprawach uregulowanych w niniejszym rozdziale (lokalizacja …) nie stosuje się przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Art. 32

Do gruntów rolnych i leśnych objętych decyzjami o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia EURO 2012 nie stosuje się przepisów o ochronie gruntów rolnych i leśnych, z tym że określone w tych przepisach należności za jednorazowe odszkodowania w razie dokonania przedwczesnego wyrębu drzewostanu w odniesieniu do gruntów leśnych i zadrzewionych przeznacza się na Fundusz Leśny w DGLP z tytułu wyłączenia gruntów SP zarządzanych przez PGL LP.

Mienie „zabużańskie”

Kresy Wschodnie RP - teren leżący na wschód od obecnej granicy Rzeczypospolitej i na zachód od jej granicy z 1939r.

Kresy Wschodnie obejmują obszar następujących jednostek podziału administracyjnego wg stanu na dzień 1.09.1939r.:

- miasto Wilno; - woj. wileńskie - całe;- woj. nowogródzkie - całe; - woj. białostockie: pow. grodzieński, Wołkowyski, bielski - woj. poleskie - całe;- woj. wołyńskie - całe;

- woj. tarnopolskie - całe;- woj. stanisławowskie - całe;

- miasto Lwów;- woj. lwowskie: pow. drohobycki, lwowski, żółkiewski, Sokalski,

gródecki, rudecki, turczański, samborski, dobromilski - cz., mościski - cz., jaworowski - cz., rawski - cz.

Obszar Kresów liczył w 1939 r. 191 826 km² na ogólną powierzchnię Polski 389 720 km². Na obszarze tym zamieszkiwali Polacy, Rusini, Litwini, Żydzi, Ormianie, Czesi, Niemcy, Węgrzy, Tatarzy i Rosjanie.

Były to obszary o bardzo zróżnicowanym potencjale gospodarczym.

PKWN przyjął do akceptującej wiadomości pozbawienie Polski terytoriów Kresów Wschodnich. W konsekwencji podpisał we wrześniu 1944r. układy „dotyczące ewakuacji obywateli polskich z terytorium Ukrainy, Białorusi i Litwy”. (+ umowa z ZSRR z lipca 1945r.).

Układy te i umowa nie były ratyfikowane przez Sejm RP, nie zostały ogłoszone w Dz.U. - nie stanowią więc źródeł praw i obowiązków obywateli.

Mimo tych wątpliwości na ich podstawie przeprowadzono masową akcję przesiedleńczą, Polska przejęła na siebie obowiązek rekompensowania szkód, jakich doznali w wyniku ewakuacji obywatele polscy.

Dla technicznego przeprowadzenia przesiedlenia powołano pełnomocników i przedstawicieli stron, a w Polsce powołano też Państwowy Urząd Repatriacyjny (PUR).

Organy te wystawiały odpowiednie dokumenty ewakuacyjne, które obecnie traktowane są jako dokumenty podstawowe dla określenia uprawnień osób i składu pozostawionego mienia:

- Karta Ewakuacyjna (dokument podroży - dowód i data przyjazdu do Polski);

- opis mienia pozostawionego (obszar pozostawionego gruntu i części

składowych z ich uproszczoną charakterystyką);

- orzeczenie PUR, zawierające również opis mienia pozostawionego;

- różne zaświadczenia i protokóły PUR stwierdzające przyjazd i osiedlenie (czasem z opisem mienia pozostawionego).

Poza akcją ewakuacyjną znacząca liczba kresowian znalazła się na terenie Polski powracając z wojska, z łagrów, z obozów koncentracyjnych i jenieckich, z robót przymusowych czy też uciekając przed okupantem - głównie tej grupy kresowian dotyczą dzisiejsze problemy „zabużańskie”.

Akcja osadnicza zaspokoiła większość roszczeń osób ewakuowanych. Realizacja „układów republikańskich” miała charakter pomocowy, a nie odszkodowawczy.

Pewne próby regulacji prawnych w tym zakresie miały miejsce w latach 60. ubiegłego wieku.

Pełna regulacja znalazła się w ustawie z 29.04.1985r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości.

Osobom spełniającym kryteria „zabużańskie” przyznano prawa do zaliczenia na poczet ceny nabywanych od SP nieruchomości lub opłat za użytkowanie wieczyste wartości pozostawionego mienia (nieruchomości). Nabyciu w tym trybie podlegało jedno mieszkanie, jeden dom jednorodzinny lub jedna działka budowlana (!), a także grunt rolny.

Po 1990r. z tego katalogu usunięto możliwość nabycia gruntu rolnego.

Procedura przewidywała możliwość składania wniosków roszczeniowych do końca 1992 roku.

Według raportu URM wniosków takich złożono około 90 tys. (około 30% zdublowanych).

Podobne regulacje prawne w tym zakresie znalazły się w ustawie o gospodarce nieruchomościami z 21.08.1997r.

Art. 212. 1. Na pokrycie opłat za użytkowanie wieczyste lub ceny sprzedaży działki budowlanej oraz sprzedaży położonych na niej budynków lub lokali stanowiących własność SP osobom, które w związku z wojną rozpoczętą w 1939 r. pozostawiły nieruchomości na terenach nie wchodzących w skład obecnego obszaru państwa, które na mocy umów międzynarodowych zawartych przez państwo miały otrzymać ekwiwalent za mienie pozostawione za granicą, zalicza się wartość pozostawionych nieruchomości.

….. (art. uchylony z dniem 30.01.2004r.)

Powoływanie się na umowy międzynarodowe powodowało, że ustawą mogli być objęci jedynie obywatele ewakuowani w trybie tzw. „układów republikańskich”.

Orzecznictwo SN i TK - „układy republikańskie” nie stanowią elementu polskiego systemu prawnego, czyli prawnie nie obowiązują, a własność należy respektować w pełnym zakresie.

Wycena majątków obejmowała wartości wszystkich części składowych (grunty, wody, lasy itp.), a realizacja roszczeń dotyczyła pełnej wartości mienia - zaliczanie przy nabywaniu kolejnych nieruchomości aż do wyczerpania limitu wartości.

Rozporządzenie RM z 1998r. przewidywało, że formą poświadczenia uprawnień będzie „zaświadczenie” wydawane przez urzędy rejonowe (później starostwa).

Od 2001 r. stwierdzenie uprawnień następowało w trybie decyzji.

Ustawą z 12.12.2003r. o zaliczaniu na poczet ceny sprzedaży albo opłat z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości SP wartości nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami państwa polskiego wprowadzono szereg ograniczeń w możliwościach realizacji roszczeń „zabużańskich”

- uchylono art. 212 ustawy o gospodarce nieruchomościami,

- krąg osób uprawnionych ograniczono do ewakuowanych w trybie „układów republikańskich”,

- wprowadzono zasadę „domicylu” - warunek zamieszkiwania na stałe w Polsce),

- wysokość rekompensaty ograniczono do 15% wartości pozostawionego mienia, wprowadzając górny limit w wysokości 50 tys. złotych,

- dowód z zeznań świadków był dopuszczalny tylko wtedy , gdy tych świadków było dwóch oraz gdy w dniu ewakuacji byli pełnoletni (76 lat),

- do wartości mienia w wysokości 100 tys. zł zbędny był operat szacunkowy - oświadczenie osoby zainteresowanej,

- pozostawiono w obiegu prawnym „zaświadczenia”.

W dniu 15.12.2004r. Trybunał Konstytucyjny stwierdził niezgodność z Konstytucją wielu zapisów ustawy z 2003r, zobowiązując do opracowania nowej regulacji w tym zakresie.

---