LABORATORIUM FIZYKOCHEMI SPALANIA I WYBUCHÓW
KOMPANIA II	PLUTON II
Ćwiczenie: 11 Temat: Oznaczanie DGW pyłów w komorze badawczej.	Imię i nazwisko: Tomasz Cuch Radosław Błażejewski
data 08-04-1998; 20-05-1998	podpis:

Cel ćwiczenia.

Celem ćwiczenia jest znalezienie najniższego stężenia pyłu, przy którym jest już możliwy zapłon mieszanki pyłowo-powietrznej. Badanie przeprowadza się na podstawie PN-84/C-01200/08.

Metoda pomiarowa.

Badany pył przesiać przez sito o zadanej wielkości oczek, w naszym przypadku 250μm i odważyć określoną masę. Następnie umieścić próbkę na talerzyku wewnątrz cylindrycznej komory i zamknąć ją. Załączyć zasilanie i uruchomić program sterujący. Z ekranu monitora odczytać wielkości według wskazań prowadzącego.

Schemat stanowiska.

Tabela pomiarowa.

L.p.	Materiał próbki	Waga próbki [g]	czas [ms]	Pmax [bar]	P(t) [bar]	P'(t) [bar/s]	Uwagi
1	pył paździeżowy	1,2	-	-	-	-	brak iskry
2	pył paździeżowy	1,5	424,71	3,23	2,14	83,46
3	pył paździeżowy	1,33	497,10	1,91	1,14	10,89
4	pył paździeżowy	1,11	492,28	2,77	2,01	72,52
5	pył paździeżowy	0,9	497,10	1,39	1,00	3,63
6	pył paździeżowy	0,8	-	-	-	-	brak zapłonu
7	pył paździeżowy	0,8	-	-	-	-	brak zapłonu
8	pył bukowy	2,5	352,32	5,87	3,27	127,00
9	pył bukowy	2,2	400,58	3,61	2,68	43,54
10	pył bukowy	2,0	434,36	4,81	3,68	97,97
11	pył bukowy	1,8	-	-	-	-	brak zapłonu
12	pył bukowy	1,8	-	-	-	-	brak zapłonu

Obliczenia

Jako wartość stężenia odpowiadającego DGW przyjmuje się takie stężenie, które powoduje przyrost ciśnienia wybuchu równy 0,05 MPa. Dla znalezienia tego stężenia należy oznaczyć wartości przyrostów ciśnienia wybuchu w bezpośrednim sąsiedztwie DGW, a następnie uzyskane wyniki obliczyć wg wzoru:

c - stężenie mieszaniny pyłowo powietrznej [kg/m³]

p - ciśnienie wybuchu [MPa]

a,b - współczynniki regresji:

c_i - stężenie, dotyczące danego pomiaru [kg/m³]

p_i - ciśnienie dotyczące danego pomiaru [MPa]

n - całkowita liczba pomiarów.

My jednak z powyższych wzorów skorzystać nie możemy ponieważ do obliczenia wyniku oznaczenia DGW należy wykonać co najmniej 5 pomiarów, których wyniki powinny znajdować się w zakresie przyrostu ciśnienia 0,025 - 0,075 MPa, a nasze wyniki warunku tego nie spełniają.

Możemy jedynie obliczyć minimalne stężenie wybuchowe pyłu posługując się wzorem:

m -masa pyłu w kg;

V -objętość komory = 5,6 ^. 10^-3 m³;

dla pyłu paździeżowego:

dla pyłu bukowego:

Wnioski

Z danych jakie udało nam się uzyskać w trakcie ćwiczenia mogliśmy jedynie obliczyć stężenia przy których nastąpił wybuch. Do wykonania pozostałych obliczeń niezbędna jest większa ilość pozytywnych prób. Otrzymane wyniki nie są miarodajne, gdyż otrzymane wyniki są przypadkowe. Nie udało nam się znaleźć wartości literaturowych dla badanych pyłów więc porównanie uzyskanych wartości z danymi literaturowymi nie jest możliwe. Porównanie naszych wyników z wynikami uzyskanymi przez inne grupy, potwierdza przypadkowość pomiarów i pozwala stwierdzić, że stężenie badanych środków nie było dolną granicą wybuchowości, lecz ją przekraczało.

• „Wybrane zagadnienia z chemii ogólnej, fizykochemii spalania i rozwoju pożarów”

- M. Pofit - Szczepańska SAP Kraków 1994

---