1. IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI

Nazwa produktu: Chlorek winylu [chloroetan, chloroetylen]

Wzór konstytucyjny: CH₂=CHCl

Wzór sumaryczny: C₂H₃Cl

Producent:

Dostawca:

Użytkownik:

Telefon awaryjny: (042) 631 47 24 (informacja toksykologiczna w Polsce)

2. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH

Składnik stwarzający zagrożenie:

Nazwa chemiczna	% wag.	Nr CAS	Nr EINECS	Symbol ostrzegawcz	Symbole zagrożenia (R)
chlorek winylu	100	75-01-4	200-831-0	F+ T (rakotw. kat. 1)	12-45

3. IDENTYFIKACJA ZAGROŻEŃ

Substancja niebezpieczna w myśl dyrektywy 1999/45/EEG.

Zagrożenie pożarowe: Gaz skrajnie łatwo palny. Z powietrzem tworzy mieszaniny wybuchowe. Produktami spalania są toksyczne gazy, pary i dymy.

Zagrożenie toksykologiczne: Chlorek winylu jest substancją toksyczną. Do organizmu człowieka przedostaje się poprzez drogi oddechowe oraz przez skórę.

Zagrożenie ekotoksykologiczne: Chlorek winylu działa szkodliwie na organizmy wodne i glebowe.

4. PIERWSZA POMOC

Uwaga: W pierwszej kolejności należy wyprowadzić poszkodowaną osobę ze skażonego chlorkiem winylu środowiska. Ułożyć na lewym boku z głową skierowaną w dół. Skontaktować się z lekarzem. Ratujący muszą zadbać również o własne bezpieczeństwo.

Zatrucie inhalacyjne:
1.	Wyprowadzić poszkodowaną osobę na świeże powietrze.
2.	Należy podać tlen z 5% dodatkiem ditlenku węgla i zastosować sztuczne oddychanie. Poszkodowanej osobie podawać środki pobudzające ośrodek oddechowy. Stosowanie adrenaliny nie jest wskazane. Utrzymywać drożność dróg oddechowych. Okryć kocem. Zapewnić spokój i ciepło. Zapewnić pomoc lekarską.
2.	Do chwili odtransportowania do szpitala choremu zapewnić spokój, leżenie i ciepło.
Skażenie oczu:
1.	Skórę zmyć wodą i mydłem. Oczy przemywać wodą lub 0,9% roztworem soli kuchennej (najlepiej wyjałowionej), przez co najmniej 15 minut.
2.	W razie potrzeby zapewnić pomoc okulisty.
Skażenie skóry:
1.	Zdjąć skażone ubranie. Oczyścić mechanicznie skażoną skórę. Podrażnioną skórę opatrzyć gazą zwilżoną 5% lub 1% roztworem octanu glinowego albo papką ze skrobi lub mąki.
2.	W przypadku gdy podrażnienie skóry nie mija, skonsultować się z lekarzem dermatologiem.

5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POŻARU

Zagrożenia pożarowe:	Substancja gazowa, palna. Z powietrzem tworzy mieszaniny wybuchowe. Pary są cięższe od powietrza. Produktami spalania są toksyczne gazy, pary i dymy.
W przypadku pożaru sąsiednich obiektów:	Stosować gaśnice proszkowe z proszkiem gaszącym ABC lub BC.
Zalecenia szczegółowe:	Uwaga: W ogniu wydzielają się toksyczne gazy, pary i dymy.
Sprzęt ochronny strażaków:	Ubrania przeciwchemiczne - przeciwgazowe. Aparaty izolujące drogi oddechowe. Niezależne aparaty oddechowe.

6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA DO ŚRODOWISKA

Zalecenia ogólne:	W przypadku wydostania się większej ilości chlorku winylu w pomieszczeniu zamkniętym, nie wolno wydawać decyzji o przystąpieniu do likwidowania skażenia bez zabezpieczenia odpowiednio przeszkolonych osób stosownymi ochronami osobistymi, a w szczególności aparatami chroniącymi drogi oddechowe. Należy pamiętać, że chlorek winylu z łatwością przenika przez zwykłe ubrania robocze, a następnie poprzez skórę do organizmu człowieka. Osoby uczestniczące w działaniach ratowniczych należy zaopatrzyć w odpowiednie kombinezony chroniące powierzchnię ciała, w tym ręce i stopy. Osoby dokonujące jakichkolwiek czynności w skażonej chlorkiem winylu atmosferze, związanych z akcją ratowniczą, powinny być ubezpieczane jeszcze przez dodatkowe dwie osoby. Jedna osoba asystuje wewnątrz skażonego pomieszczenia, zaś druga, która znajduje się na zewnątrz tego pomieszczenia, w każdej chwili musi być gotowa do udzielenia lub sprowadzenia pomocy. Skażone pomieszczenia muszą być intensywnie wentylowane świeżym powietrzem. Przed przystąpieniem do jakichkolwiek działań ratowniczych należy dokonać pomiarów eksplozymetrycznych (za pomocą atestowanych eksplozymetrów) oraz stężenia chlorku winylu w skażonej atmosferze - za pomocą specjalnych rurek wskaźnikowych na chlorek winylu. Używać przedmiotów niewytwarzających iskier przy uderzeniach o twardą powierzchnię. Opróżnione z chlorku winylu butle (instalacje) należy przedmuchiwać gazem obojętnym, a następnie powietrzem.
Środki ochrony osobistej:	Unikać kontaktu z uwolnionym chlorkiem winylu. Stosować ubrania gazoszczelne, rękawice ochronne, aparaty oddechowe. Należy pamiętać o ograniczonym czasie działania ochronnego filtrów gazowych i cząsteczkowych (filtr gazowy oznaczony kolorem brązowym i literą A).
Zalecenia szczegółowe:	Starać się odciąć źródło skażenia środowiska (uszczelnić uszkodzone opakowanie i umieścić w opakowaniu awaryjnym), odciąć dopływ z instalacji.
Metody utylizacji:	Rozładowywanie opakowań i niszczenie ich zawartości w wyznaczonych instalacjach.

7. POSTĘPOWANIE Z SUBSTANCJĄ I JEJ MAGAZYNOWANIE

Zapobieganie zatruciom:	Podczas stosowania chlorku winylu nie jeść, nie pić, unikać kontaktów z chlorkiem winylu, unikać wdychania par i aerozoli, przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować odzież i sprzęt ochrony osobistej, pracować w wentylowanym pomieszczeniu.
Zapobieganie pożarom/wybuchom:	Substancja skrajnie łatwo palna. Tworzy z powietrzem mieszaniny wybuchowe. Wymaga stosowania szczególnych rygorów przeciwpożarowych.
Magazynowanie:	W oryginalnych, właściwie oznakowanych opakowaniach, w magazynie gazów technicznych, toksycznych, wyposażonym w instalację wentylacyjną i elektryczną w wykonaniu przeciwwybuchowym. Na terenie magazynu przestrzegać zakazu palenia, spożywania posiłków, używania otwartego ognia i narzędzi iskrzących. Zasady magazynowania określa norma PN-89/C-81400.
Metody postępowania z odpadami:	Za odpad można uznać chlorek winylu, który w żadnej postaci nie nadaje się do zagospodarowania. Odpadowy chlorek winylu odstawiany jest do wskazanego przez służbę ochrony środowiska miejsca, celem rozładowania opakowań i utylizacji.

8. KONTROLA NARAŻENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ

Rozwiązania techniczne: Stosowanie się do rygorów bezpiecznej pracy (ochrony osobiste, wentylacja wyciągowa, brak możliwości skażenia otaczającego środowiska). Wszelkie manipulacje wykonywać pod czynnym dygestorium. Odpadki umieszczać w oddzielnym, oznakowanym, szczelnym pojemniku.

Ochrony osobiste:

Drogi oddechowe:	Maski ochronne z filtrami par substancji organicznych i cząsteczkowymi (filtr gazowy oznaczony kolorem brązowym i literą A).
Ręce:	Rękawice ochronne z tworzywa odpornego na działanie rozpuszczalników organicznych.
Oczy:	Okulary ochronne w szczelnej obudowie.
Skóra i ciało:	Ubrania ochronne ze zwartej tkaniny. Fartuchy ochronne.
Inne informacje:	Higiena pracy: Obowiązują przepisy ogólne przemysłowej higieny pracy. Unikać bezpośredniego kontaktu powierzchni ciała i dróg oddechowych z chlorkiem winylu. Nie wdychać gazu i aerozoli. Zanieczyszczone ubranie wymienić. Po pracy dokładnie wymyć powierzchnię ciała. Nie jeść, nie pić podczas pracy.

Najwyższe dopuszczalne stężenie w środowisku pracy dla chlorku winylu:

Składnik	NDS (mg/m^3))	NDSCh (mg/m^3)
chlorek winylu	5	30

Metody oceny narażenia w środowisku pracy

Metody oceny narażenia opierają się na laboratoryjnym oznaczaniu chlorku winylu na stanowisku pracy. Zalecane są metody chromatografii gazowej. Dla oznaczania stężenia par zastępczo można posługiwać się odpowiednimi rurkami wskaźnikowymi.

Polskie normy ochronne:

PN-89/Z-04008.07

Ochrona czystości powietrza. Pobieranie próbek. Postanowienia ogólne. Zasady pobierania próbek w środowisku pracy i interpretacja wyników.

PN-84/Z-04008.02

Ochrona czystości powietrza. Pobieranie próbek. Wytyczne ogólne pobierania próbek powietrza atmosferycznego (imisja).

9. WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE

9.1	Masa cząsteczkowa: 62,49 g/mol
9.2	Postać fizyczna, barwa, zapach: W warunkach normalnych chlorek winylu jest bezbarwnym gazem o słabym, charakterystycznym zapachu, praktycznie niewyczuwalnym, nawet w stężeniach narkotycznych (7-10%). Łatwo ulega skropleniu.
9.3	Temperatura topnienia: -153,71oC
9.4	Temperatura wrzenia: -13,7oC
9.5	Gęstość: 0,9106 g/cm^3(20oC)
9.6	Gęstość par względem powietrza: 2,16
9.7	Prężność par w 20oC (mbar): 3,406
9.8	Rozpuszczalność w wodzie: Chlorek winylu słabo rozpuszcza się w wodzie (w 25oC 1,1 g/l).
9.9	Temperatura zapłonu: 79oC
9.10	Temperatura samozapalenia: 415oC
9.11	Zakres tworzenia mieszanin wybuchowych z powietrzem: 3,8-31% obj. (95-805 g/m^3).
9.12	Chlorek winylu jest współcześnie jednym z podstawowych surowców dla przemysłu tworzyw sztucznych. Praktycznie w całości zużywany do produkcji polichlorku winylu i kopolimerów. Otrzymywany w wyniku syntezy z acetylenu i chlorowodoru, w procesie dichloroetanowym lub z etylenu metodą utleniającego chlorowania. O popularności stosowania tych tworzyw zadecydowała stosunkowo niska cena, łatwe metody wytwarzania polimerów, odporność na nieorganiczne związki chemiczne, właściwości samogaszące (podczas palenia wytwarzają się toksyczne gazy i dymy), dobra wytrzymałość mechaniczna, łatwość mieszania z plastyfikatorami, łatwość łączenia przez zgrzewanie i klejenie. Najwięcej tej substancji występuje przy ciągach technologicznych w zakładach wytwarzających chlorek winylu, polichloroeten, kopolimery, wyroby z polimeru i kopolimerów oraz w czasie obróbki cieplej wyrobów. Chlorek winylu występuje również w dymie tytoniowym w ilości 5-16 g na jeden papieros. Zagrożenie oddziaływaniem tej substancji jest powszechne w skali globalnej. Skala produkcji chlorku winylu oraz jego polimerów i kopolimerów jest tak duża, że stał się jednym z najważniejszych wyrobów przemysłu chemicznego. Z polimerów i kopolimerów wytwarzanych jest wiele przedmiotów codziennego użytku, w tym elementy konstrukcyjne, narzędzia, przedmioty konsumpcyjne, folie, tapety, wykładziny, opakowania. Chlorek winylu w sposób ciągły uwalnia się z łańcuchów polimerycznych, stając się stałym źródłem zanieczyszczenia właściwie wszystkich obiektów publicznych i prywatnych (biura, sklepy, szkoły, szpitale, środki transportu, mieszkania etc.). Ponadto każda partia otrzymanego polimeru zawiera w swoim składzie nieprzereagowane monomery. Z opakowań chlorek winylu z łatwością przenika do żywności i napojów.

10. STABILNOŚĆ I REAKTYWNOŚĆ

Reaktywność i stabilność:	Reaktywność: Chlorek winylu łatwo i szybko ulega polimeryzacji, nawet pod wpływem promieni słonecznych, tworząc polichloroeten (polichlorek winylu). Chętnie polimeryzuje z octanem winylu, chlorkiem winylidenu, estrami kwasów organicznych, takich jak kwas akrylowy, metakrylowy, maleinowy, tworząc odpowiednie kopolimery.
Właściwości korozyjne:	Brak

11. INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE

Drogi narażenia człowieka: Wdychanie, spożycie, kontakt ze skórą, kontakt z oczami.

Dane ogólne: Chlorek winylu jest substancją toksyczną. Do organizmu człowieka przedostaje się poprzez drogi oddechowe oraz przez skórę. W organizmie ulega przekształceniu na tlenek chloroetylenu, który samorzutnie przekształca się w aldehyd chlorooctowy. Wykazano, że produktami przekształceń jest również alkohol chloroetylowy oraz kwas chlorooctowy. Dalsze przemiany doprowadzają wytworzone substancje do postaci skomplikowanych związków organicznych z białkami, a te z kolei wydalane są z moczem. Część chloroetenu w niezmienionej postaci wydalana jest z układu oddechowego. Ostatnio wykazano, że dłuższe, systematyczne kontakty z chlorkiem winylu prowadzą do zaburzeń naczynioruchowych o typie zespołu Reynauda, zmian skórnych i kostnych (rozpływowe zanikanie kości), zmniejszenie liczby płytek krwi, do uszkodzenia organów wewnętrznych - w tym do powiększenia śledziony, marskości wrotnej wątroby - niekiedy łącznie z żylakami przełyku. U osób zatrudnionych przy produkcji chloroetenu zaobserwowano występowanie rzadkich guzów wątroby, np. naczyniakomięsaka, natomiast u pracowników stykających się z polimerami (PCW) nie stwierdzono szczególnych szkodliwości dla zdrowia. Mechanizm działania toksycznego polega na tym, że reaktywne metabolity chlorku winylu (tlenek chloroetylenu i aldehyd chlorooctowy) reagują z makrocząsteczkami komórkowymi, w tym z DNA, działając mutagennie lub inicjując proces nowotworowy.

Chlorek winylu działa drażniąco na skórę i błony śluzowe oczu i dróg oddechowych. Wykazuje właściwości znieczulające. W dużych stężeniach działa depresyjnie na oun. Trzyminutowe przebywanie w atmosferze zawierającej 2,5% chlorku winylu wywołuje zawroty głowy i zaburzenia w orientacji w otoczeniu. Innymi następstwami oddziaływania jest senność, utrata przytomności, zaburzenia wzroku i słuchu.

Ocena działania rakotwórczego:

IARC - Dowód działania u zwierząt doświadczalnych - wystarczający.

Dowód działania u ludzi - wystarczający.

Ocena ogólna - czynnik rakotwórczy dla ludzi (grupa 1).

Polska - substancja rakotwórcza. Czynniki rakotwórcze w środowisku pracy i życia (wg Rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 11 września 1996 r.) CZĘŚĆ I Wykaz czynników rakotwórczych dla ludzi.

Umiejscowienie lub rodzaj nowotworów: wątroba, mózg, płuco, układ krwiotwórczy, układ limfatyczny (dowód wystarczający). W niektórych badaniach wykazano też nadwyżkę czerniaka, raka żołądka, układu żołądkowo-jelitowego (z wyłączeniem wątroby), co nie zostało potwierdzone innymi wynikami badań.

Dane toksykologiczne:

LC50 _{(inhalacyjnie, szczur)} = 390 mg/l/2 godz.,

LC50 _{(inhalacyjnie, mysz)} = 290 mg/l/2 godz.,

LD50 _{(skóra, królik)} = 280 mg/kg.

Działanie miejscowe (skóra, oczy, błony śluzowe):

Wdychanie gazu: Przy niskich stężeniach chlorku winylu w atmosferze pojawia się łagodne skrócenie oddechu i kaszel. Przy wysokich stężeniach uwidacznia się groźny bezdech z pieniącą się śliną (obrzęk płuc). Trzyminutowe przebywanie w atmosferze zawierającej 2,5% chlorku winylu wywołuje zawroty głowy i zaburzenia w orientacji w otoczeniu. Innymi następstwami oddziaływania jest senność, utrata przytomności, zaburzenia wzroku i słuchu.

Kontakt ze skórą: Chlorek winylu w kontakcie ze skórą powoduje objawy podobne do tych, które powstają wskutek wdychania i spożycia. Pojawia się podrażnienie i zaczerwienienie. Długotrwałe działanie wywołuje dermatozy.

Kontakt z oczami: Może powstać zaczerwienienie, podrażnienie, swędzenie i bardzo silne łzawienie.

12. INFORMACJE EKOLOGICZNE

Chlorek winylu jest niebezpieczny dla środowiska.

Wskaźnik oceny dla ostrej toksyczności:

wobec ssaków: 3

wobec ryb: 2,9

wobec bakterii: 3,2

Stopień zagrożenia wód: Duży.

Najwyższe dopuszczalne stężenie chlorku winylu w powietrzu atmosferycznym:

Dopuszczalne stężenie zanieczyszczeń w mg/m^3
Obszary chronione			Obszary specjalnie chronione
w ciągu 30 minut	średnio-dobowe	średnio -roczne	w ciągu 30 minut	średnio -dobowe	średnio -roczne
0,01	0,005	0,0013	0,01	0,003	0,0004

13. POSTĘPOWANIE Z ODPADAMI

Metody unieszkodliwiania:

Zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. Nr 112, poz. 1206).

Zawartość opakowania wg:

rodzaju 07 01 99 - Inne niewymienione odpady.

Sposób likwidacji A1(A3): „Procesy spalania odpadów niebezpiecznych nie zawierających związków chlorowcoorganicznych..., w obrotowych piecach do produkcji cementu lub wapna” (po rozładowaniu opakowań).

Opakowania wg:

rodzaju 15 01 04 - opakowania z metali.

14. INFORMACJE O TRANSPORCIE

14.1	Numer ONZ:	1086 - stabilizowany
14.2	Klasa RID/ADR/IMO:	2-2F
14.3	Numer rozpoznawczy zagrożenia:	239
14.4	Numer indeksowy (EC):	602-023-00-7
14.5	Symbole niebezpieczeństwa (R):	12-45
14.6	Symbole bezpieczeństwa (S):	45-53
14.7	Nalepki ostrzegawcze wg ADR/RID Nr 2+3+9:

15. INFORMACJE DOTYCZĄCE PRZEPISÓW PRAWNYCH

Kartę wykonano zgodnie z:

• Międzynarodową normą ISO 11014-1; 1994, zatwierdzoną przez Normalizacyjną Komisję Problemową nr 269 ds. Bezpieczeństwa Chemicznego Polskiego Komitetu Normalizacyjnego.

• Wytycznymi Dyrektywy UE Nr 1999/45/EG, Dyrektywy 67/548 EEC oraz Dyrektywy UE 88/379/EEC (Dangerous Product Regulations incl. EC Guidelines), dotyczącymi klasyfikowania, oznaczania i sporządzania informacji o materiałach niebezpiecznych.

• Klasyfikacja materiałów niebezpiecznych dokonana została na podstawie Umowy Europejskiej dotyczącej Międzynarodowego Przewozu Materiałów Niebezpiecznych ADR (ważnej od 01.07.2002 r.).

• Ustawą o substancjach i preparatach chemicznych z dnia 11 stycznia 2001 r. (Dz. U. Nr 11, poz. 84; Nr 100, poz. 1085; Nr 123, poz. 1350; Nr 125, poz. 1367 ze zmianą z dnia 5 lipca 2002 r. (Dz. U. Nr 142, poz. 1187).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. w sprawie karty charakterystyki substancji niebezpiecznej i preparatu niebezpiecznego (Dz. U. Nr 140, poz. 1171).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z ich klasyfikacją i oznakowaniem - ZAŁĄCZNIK (Dz. U. Nr 129, poz. 1110).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 11 lipca 2002 r. w sprawie oznakowania opakowań substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 140, poz. 1173).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 11 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i sposobu klasyfikacji substancji i preparatów chemicznych (Dz. U. Nr 140, poz. 1172).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych, których opakowania należy zaopatrywać w zamknięcia utrudniające otwarcie przez dzieci i wyczuwalne dotykiem ostrzeżenie o niebezpieczeństwie (Dz. U. Nr 140, poz. 1174).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 14 lipca 2002 r. w sprawie obowiązku dostarczenia karty charakterystyki niektórych preparatów nie zaklasyfikowanych jako niebezpieczne (Dz. U. Nr 142, poz. 1194).

• Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 17 czerwca 1998 r. (Dz. U. Nr 79, poz. 513) ze zmianą z 2 stycznia 2001 r. (Dz. U. Nr 4, poz. 36) w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy.

• Rozporządzeniem MZiOS z dnia 11 września 1996 r. (Dz. U. Nr 121, poz. 571) w sprawie czynników rakotwórczych w środowisku pracy oraz nadzoru nad stanem zdrowia pracowników zawodowo narażonych na te czynniki.

• Rozporządzeniem MOŚZNL z dnia 28 kwietnia 1998 r. (Dz. U. Nr 55, poz. 355) w sprawie dopuszczalnych wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu.

• Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 21 października 1998 r. (Dz. U. Nr 145, poz. 942) i zmianą z 5 marca 2001 r. (Dz. U. Nr 22, poz. 251) w sprawie szczegółowych zasad usuwania, wykorzystywania i unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych.

• Ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. Nr 112, poz. 1206).

• Niniejsza karta charakterystyki substancji niebezpiecznej jest bezpośrednio przekazywana użytkownikowi chlorku winylu, bez zapewnień lub gwarancji co do kompletności bądź szczegółowości odnośnie do wszystkich informacji lub zaleceń w niej zawartych.

• Niniejsza karta nie jest żadną podstawą zobowiązującą do jakiejkolwiek odpowiedzialności jakiegokolwiek rodzaju ze strony wytwórcy i dystrybutora chlorku winylu. Przedsiębiorstwo nie będzie odpowiedzialne za jakiekolwiek zejście śmiertelne, chorobę lub uszczerbek na zdrowiu jakiejkolwiek natury, będący następstwem zastosowania lub niewłaściwego wykorzystania karty charakterystyki substancji niebezpiecznej lub materiału, którego karta dotyczy.

• Informacje zawarte w niniejszej karcie przedstawiają aktualny stan naszej wiedzy i doświadczeń dotyczących bezpiecznego stosowania wyrobu.

Na etykietach należy umieścić następujące informacje:

Symbole ostrzegawcze na opakowaniach jednostkowych:
Napis ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych:		„Substancja skrajnie łatwo palna, toksyczna.”
Symbole zagrożenia
R 12	Substancja skrajnie łatwo palna.
R 45	Może być przyczyną raka.
Symbole bezpieczeństwa
S 45	W przypadku awarii lub jeżeli źle się poczujesz, niezwłocznie zasięgnij porady lekarza - jeżeli to możliwe, pokaż etykietę.
S 53	Unikać narażenia - przed użyciem zapoznać się z instrukcją.

16. INNE INFORMACJE

Chemiczne określenie produktu: Chlorek winylu
16.2 Znaczenie symboli:
Symbol ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych
F+	Substancja skrajnie łatwo palna.
T	Substancja toksyczna.
Symbol ostrzegawczy na środkach transportu
239	Gaz palny, mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji.
Znaczenie oznaczeń transportowych
Klasa RID/ADR: 2-2F		Gaz - trujący.
Numer ONZ: 1086		Chlorek winylu stabilizowany.

Uwaga: Użytkownik ponosi odpowiedzialność za podjęcie wszelkich kroków mających na celu spełnienie wymogów prawa krajowego. Informacje zawarte w powyższej karcie stanowią opis wymogów bezpieczeństwa użytkowania substancji. Użytkownik ponosi całkowitą odpowiedzialność za określenie przydatności produktu do konkretnych celów. Zawarte w niniejszej karcie dane nie stanowią oceny bezpieczeństwa miejsca pracy użytkownika. Karta charakterystyki nie może być traktowana jako gwarancja właściwości substancji.

* * * * *

	KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ	Wydanie: I Data wydania: 10.12.02 Strona/stron 7/9
Nazwa:	CHLOREK WINYLU

7

Chlorek winylu

---