1. Definicja i podstawy prawne prowadzenia gruntów i budynków w Polsce.

Ewidencja gruntów i budynków (kataster nieruchomości)- jednolity dla kraju, systematycznie aktualizowany zbiór informacji o gruntach, budynkach, lokalach, ich właścicielach oraz innych osobach fizycznych lub prawnych władających tymi gruntami, budynkami i lokalami.

Podstawy prawne:

Ustawa z dnia 17.03.1989r. prawo geodezyjne i kartograficzne

Rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29.05.2001r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 04.06.1956r. w sprawie klasyfikacji gruntów

3. Podstawowe obiekty ewidencyjne ich definicje oraz dane ewidencyjne.

Jednostka ewidencyjna-obszar gruntów położony w granicach administracyjnych gminy, a jeżeli w skład gminy wchodzi miejscowość o statusie miasta, albo wyodrębniona z niego dzielnica również w granicach miasta, lub wyodrębnionej dzielnicy. Jednostki ewidencyjne z uwagi na duże obszary jakie zajmują, więc i utrudnienia w trakcie zakładania i prowadzenia ewidencji gruntów i budynków zostały podzielone na obręby. Identyfikator WW.PP.GG.R (woj. pow. gmina. rodzaj gminy).

Obręb-podstawowa jednostka powierzchniowa, dla której sporządza się operat ewidencyjny. Obszar obrębu tworzą wszystkie działki wchodzących w jego skład, a jego granice na obszarach wszystkich działek powinny być zgodne z granicami wsi, miejscowości i sołectw. Identyfikator WW.PP.GG.R.XXXX

Działka ewidencyjna-ciągły obszar gruntu położony w granicach jednego obrębu, jednolity pod względem prawny, wydzielony z przestrzeni za pomocą linii granicznych. Identyfikator WW.PP.GG.R.XXXX.DZ_NR lub WW.PP.GG.XXXX.AR_NR.DZ_NR.

4. Podział kraju dla celów ewidencyjnych.

Kraj->województwo->powiat->gmina<->jednostka ewidencyjna->obręb->działka ewidencyjna

5. Cel prowadzenia ewidencji gruntów i budynków.

Ewidencja gruntów i budynków ma na celu gromadzenie i dostarczenie danych na potrzeby:

-oznaczenia nieruchomości w księdze wieczystej,

-zagospodarowania przestrzennego,

-wyznaczenia wymiaru podatków i innych obciążeń publicznych,

-zapewnienie ochrony interesów majątkowych stron w przypadku obrotu nieruchomościami,

-statystyki publicznej.

6. Użytki gruntowe-podział zasady zaliczania do poszczególnych grup

Użytek gruntowy-ciągła część powierzchni ziemi użytkowana w sposób jednolity

Grupy użytków wykazywane w ewidencji i ich podział

1. Użytki rolne:

-grunty orne R (8 klas bonitacyjnych I, II, IIIa, IIIb, IVa, IVb, V, VI),

-sady S,

-łąki trwałe Ł (6 klas bonitacyjnych I-VI),

-pastwiska trwałe Ps (6 klas bonitacyjnych I-VI),

-grunty rolne zabudowane B/R,

-grunty pod stawami Wsr,

-rowy W;

b) Grunty leśne oraz zadrzewienia i zakrzewienia:

-lasy Ls,

-zadrzewienia i zakrzewienia Lz;

c) Grunty zabudowane i zurbanizowane

-tereny mieszkaniowe B,

-tereny przemysłowe Ba,

-inne tereny zabudowany Bi,

-zurbanizowane tereny niezabudowane Bp,

-tereny rekreacyjno wypoczynkowe Bz,

-użytki kopalne K,

-tereny komunikacyjne: drogi dr,

tereny kolejowe Tk,

inne tereny komunikacyjne Ti;

d) Użytki ekologiczne E-R, E-Lz;

e) Nieużytki N;

f) Grunty pod wodami

-grunty pod morskimi wodami wewnętrznymi Wn,

-grunty pod wodami powierzchniowymi płynącymi Wp,

-grunty pod wodami powierzchniowymi stojącymi Ws;

g) Tereny różne Tr.

O zaliczeniu do poszczególnych użytków gruntowych decydują:

-informacje zawarte w operacie gleboznawczym klasyfikacji gruntów,

-faktyczny sposób wykorzystywania gruntu,

-ustalenia zawarte w obowiązujących aktach prawnych dotyczących morskich wód wewnętrznych oraz użytków ekologicznych.

Dla zurbanizowanych terenów niezabudowanych zalicza się grunty spełniające jednocześnie następujące warunki:

-są niezabudowane

-w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego są przeznaczone pod zabudowę

-są wyłączone z produkcji rolnej lub leśnej.

7. Grupy rejestrowe

Ustala się następujące grupy rejestrowe właścicieli nieruchomości i władających, zwanych dalej „podmiotami ewidencyjnymi”:

grupa 1 — Skarb Państwa, jeżeli nie występuje w zbiegu z użytkownikami wieczystymi,

grupa 2 — Skarb Państwa, jeżeli występuje w zbiegu z użytkownikami wieczystymi,

grupa 3 — jednoosobowe spółki Skarbu Państwa, przedsiębiorstwa państwowe i inne państwowe

osoby prawne,

grupa 4 — gminy i związki międzygminne, jeżeli nie występują w zbiegu z użytkownikami wieczystymi,

grupa 5 — gminy i związki międzygminne, jeżeli występuj w zbiegu z użytkownikami wieczystymi,

grupa 6 — jednoosobowe spółki jednostek samorządu terytorialnego i inne osoby prawne, których

organami założycielskimi są organy samorządu terytorialnego,

grupa 7 — osoby fizyczne,

grupa 8 — spółdzielnie,

grupa 9 — kościoły i związki wyznaniowe,

grupa 10 — wspólnoty gruntowe,

grupa 11 — powiaty i związki powiatów, jeżeli nie występują w zbiegu z użytkownikami wieczystymi,

grupa 12 — powiaty i związki powiatów, jeżeli występują w zbiegu z użytkownikami wieczystymi,

grupa 13 — województwa, jeżeli nie występują w zbiegu z użytkownikami wieczystymi,

grupa 14 — województwa, jeżeli występują w zbiegu z użytkownikami wieczystymi,

grupa 15 — spółki prawa handlowego i inne podmioty ewidencyjne niewymienione w grupie 1—14.

8. Jednostki rejestrowe gruntów, budynków i lokali

Jednostki rejestrowe gruntów skupiające działki ewidencyjne wchodzące w skład gospodarstw rolnych wyróżnia się w ewidencji przy pomocy odpowiedniego numeru identyfikacyjnego REGON, zwanego dalej „numerem REGON”.

Budynki stanowiące odrębny od gruntu przedmiot własności, położone w granicach jednego obrębu i należące do tego samego właściciela, tworzą jednostkę rejestrową budynków. Odrębną jednostkę rejestrową budynków tworzą również budynki, o których mowa wyżej, z którymi związane jest inne prawo rzeczowe niż własność.

Lokale stanowiące odrębne nieruchomości, znajdujące się w budynkach położonych w granicach jednego obrębu, należące do tego samego właściciela, tworzą jednostkę rejestrową lokali. Odrębną jednostkę rejestrową lokali tworzą również lokale, o których mowa wyżej, z którymi związane jest inne prawo rzeczowe niż własność i inny władający oprócz właściciela.

Działki ewidencyjne, budynki i lokale oraz osoby i jednostki organizacyjne, a także inne obiekty

bazy danych ewidencyjnych oznacza się w ewidencji odpowiednimi identyfikatorami.

9. Metody obliczania powierzchni dla celów ewidencyjnych

W zależności od wymaganej dokładności oraz danych geodezyjnych powierzchnię oblicza się następującymi metodami:

-analityczną- ze współrzędnych obliczonych na podstawie miar terenowych.

-graficzną- na podstawie miar odczytanych z mapy

Pa=

Pb=

P działki=(Pa + Pb)/2

Dopuszczalna różnica między Pa i Pb

-kombinowaną- wykorzystując miary z gruntu i miary odczytane z pierworysu

-mechaniczną- za pomocą planimetru biegunowego

Kolejność obliczenia powierzchni (od ogółu do szczegółu):

-ogólna obrębu

-części obrębu

-kompleksów obliczeniowych

-działek

-użytków i klas gruntowych

Różnica pomiędzy obliczoną powierzchnią z metody graficznej i analitycznej:

10. Mapa ewidencyjna

Mapa ewidencyjna gruntów i budynków, zwana dalej "mapą ewidencyjną", przedstawia usytuowanie działek i budynków w przestrzeni. Mapa ewidencyjna jest mapą numeryczną. Jej edycję stanowią mapy obrębowe o kroju arkuszowym. Mapa ewidencyjna zawiera:

- granice jednostek terytorialnego podziału państwa,

- granice jednostek ewidencyjnych,

- granice obrębów,

- granice działek,

- opis i kontury użytków gruntowych, w tym ekologicznych,

- opis i kontury klas gleboznawczych,

- usytuowanie budynków,

- stabilizowane (trwałe) punkty graniczne,

- numery ewidencyjne działek,

- numery porządkowe budynków,

- numery ewidencyjne budynków,

- numery punktów załamania linii granicznych,

- nazwy ulic i oznaczenia dróg publicznych,

- informacje porządkowe przewidziane odrębnymi przepisami.

Mapa ewidencyjna, w zależności od stopnia zurbanizowania terenu i struktury władania gruntów, przyjmuje skale: 1:500, 1:1.000, 1:2.000 lub 1:5.000.

11. Ustalenie stanów prawnych nieruchomości

Źródła informacji wykorzystywane do ustalenia stanów prawnych nieruchomości:

-protokół badania ksiąg wieczystych i zbiorów dokumentów

-dane zawarte w istniejącym operacie ewidencyjnym, w tym zbiory dokumentów zmian,

-zbiory prawomocnych orzeczeń sądowych, aktów notarialnych i ostatecznych decyzji administracyjnych,

-dzienniki ustaw,

-dokumenty udostępnione przez zainteresowanych.

Posiadacz samoistny- włada nieruchomością jak właściciel, ale nie posiada aktu prawnego własności

12.Operat ewidencyjny

Składa się z map, rejestrów i dokumentów uzasadniających wpisy do tych rejestrów

Częściami składowymi operatu ewidencyjnego są:

1). operat geodezyjno-prawny- zawierający zbiór dowodów uzasadniających wpisy do komputerowych baz danych ewidencyjnych, składa się z następujących części:

-zbioru dokumentów stanu prawnego nieruchomości

-geodezyjnej dokumentacji technicznej

-zbioru dokumentów zawierających dane opisowe budynków i lokali

2). Operat opisowo-kartograficzny- zawierający uporządkowane komputerowe wydruki raportów podstawowych i pomocniczych oraz numerycznej mapy ewidencyjnej.

Podstawowe raporty obrazujące dane ewidencyjne:

-rejestr gruntów- raport sporządzony na podstawie danych ewidencyjnych o wszystkich działkach w granicach obrębu, zebranych według ich przynależności do poszczególnych jednostek rejestrowych gruntów

-rejestr budynków- raport sporządzony na podstawie danych ewidencyjnych dotyczących budynków stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności i zebranych według ich przynależności do poszczególnych jednostek rejestrowych budynków

-rejestr lokali- raport sporządzony na podstawie danych ewidencyjnych dotyczących lokali stanowiących odrębne nieruchomości, zebranych według ich przynależności do jednostek rejestrowych lokali

-kartoteka budynków- raport zawierający informacje o wszystkich budynkach ujawnionych w ewidencji

-kartoteka lokali- raport zawierający informacje dotyczących wszystkich samodzielnych lokali ujawnionych w ewidencji

-mapa ewidencyjna

Pomocnicze raporty tworzone na podstawie bazy danych ewidencyjnych:

-zestawienie gruntów- spis danych o ogólnej powierzchni, wartości gruntów wchodzących w skład poszczególnych jednostek rejestrowych z podziałem na użytki gruntowe i klasy gleboznawcze. Zestawienie sporządza się dla obrębu lub jednostki ewidencyjnej. Informacje zawarte w zestawieniu służą w szczególności do ustalenia wymiaru obciążeń publicznoprawnych związanych z gruntami.

-wykaz gruntów- spis danych o ogólnej powierzchni i wartości gruntów położonych w granicach jednostki ewidencyjnej: zestawienie według ich przynależności do poszczególnych grup i podgrup rejestrowych z jednoczesnym podziałem na użytki glebowe

-wykaz budynków- spis danych o liczbie i wartości budynków: wybudowanych na gruntach położonych w granicach jednostki rejestrowej zestawionych według przynależności budynków do poszczególnych grup i podgrup rejestrowych z jednoczesnym podziałem na rodzaje budynków oraz wyróżnieniem budynków, które stanowią części składowe gruntów oraz budynków,
-wykaz lokali- spis danych o liczbie i wartości lokali, stanowiących odrębne nieruchomości: znajdujących się w granicach jednostki ewidencyjnej, zestawionych według przynależności lokali do poszczególnych grup i podgrup rejestrowych, z jednoczesnym podziałem ze względu na funkcję użytkowe (lokale mieszkalne, niemieszkalne),
-skorowidz działek- jest spisem działek położonych w granicach jednego obrębu, zawierające numery działek w kolejności wzrastającej oraz numery jednostek rejestrowych gruntów, do których te działki zostały przyporządkowane,
-wykaz podmiotów- jest alfabetycznym spisem osób, jednostek organizacyjnych, organów, zawierających oprócz danych określających te osoby, oznaczenie jednostek rejestrowych gruntów, budynków, lokali oraz pozycję kartoteki budynków i lokali:
-kartoteka budynków- raport zawierający informacje o wszystkich budynkach ujawnionych w ewidencji,
-kartoteka lokali-raporty zawierające informacje dotyczące wszystkich samodzielnych lokali ujawnionych w ewidencji.

13. Procedura administracyjno-techniczna zakładania ewidencji gruntów i budynków

Zakładanie ewidencji gruntów i budynków- wykonanie czynności technicznych i administracyjnych, związanych z utworzeniem komputerowych baz danych ewidencyjnych i operatu ewidencyjnego oraz uruchomienie systemu komputerowego umożliwiającego:

-aktualizację baz danych ewidencyjnych,

-tworzenie raportów obrazujących dane ewidencyjne,

-udostępnianie danych ewidencyjnych.

Dokładności:

-0,10 m-dla punktów granic działek ewidencyjnych,

-0,10 m-dla punktów usytuowania budynków pozyskiwanych metodami terenowych pomiarów geodezyjnych,

-0,30 m-dla punktów załamania konturów kanałów, rowów i innych budowli ziemnych oraz dla konturów budynków mierzonych metodami fotogrametrycznymi,

-0,50 m-dla punktów załamania konturów użytków i klasyfikacji gleboznawczej gruntów.

Założenie ewidencji poprzedza opracowane przez starostę projektu założenia ewidencji zawierającego:

-charakterystykę obiektu,

-zakres przewidywanych prac do wykonania,

-źródła danych ewidencyjnych i metody ich pozyskiwania,

-system, w którym prowadzona będzie ewidencja,

-przewidywany termin wykonania poszczególnych etapów prac,

-przewidywany koszt przedsięwzięcia,

Projekt musi być uzgodniony z wojewódzkim inspektorem nadzoru geodezyjnego i kartograficznego.

Źródła danych ewidencyjnych niezbędnych do założenia ewidencji są:

-materiały zgromadzone w PZGiK,

-wyniki pomiarów fotogrametrycznych,

-wyniki terenowych prac geodezyjnych,

-dane zawarte w innych ewidencjach i rejestrach prowadzonych przez sądy, organy administracji publicznej, państwowej i samorządowej i jednostki organizacyjnej,

-dane zawarte w dokumentach udostępnianych przez strony,

-dane zawarte w dokumentacji architektoniczno-budowlanej,

-wyniki oględzin,

-umieszczenie na dokumentach tego operatu adnotacji o ich zatwierdzeniu,

-przyjęcie operatu oraz baz danych ewidencyjnych do PZGiK,

-uruchomienie informatycznego systemu obsługującego bazy danych ewidencyjnych.

14. Terminy wykonywania zestawień zbiorczych

Do dnia 15 lutego przekazuje się powiatowe zestawienie zbiorcze marszałkowi województwa.

Do dnia 15 marca wojewódzkie zestawienie przekazuje się Głównemu Geodecie Kraju.

Do dnia 15 kwietnia sporządzone jest krajowe zestawienie zbiorcze.

15. Rozgraniczenie nieruchomości

Zbiór przepisów administracyjnego prawa formalnego, który służy urzędowemu wyznaczeniu granic pomiędzy sąsiadującymi ze sobą nieruchomościami. Czynności faktyczne uprawnionego geodety mające na celu ustalenie przebiegu granic nieruchomości przez określenie położenia punktów i linii granicznych, utrwalenie tych punktów znakami granicznymi na gruncie oraz sporządzenie odpowiednich dokumentów

Punkty graniczne-punkty określające przebieg granicy nieruchomości.

Znak graniczny-znak z trwałego materiału umieszczony w punkcie granicznym lub trwały element zagospodarowania terenu znajdujący się w tym punkcie.

Wszczęcie rozgraniczenia następuje:

-na wniosek

-z urzędu: przy scaleniu gruntów, jeżeli strony nie występują z wnioskiem w tej sprawie, a za rozgraniczeniem nieruchomości przemawiają potrzeby gospodarki narodowej lub interes społeczny.

Wniosek o rozgraniczenie będzie uwzględniony jeżeli:

-powstał spór co do przebiegu linii granicznej między właścicielami sąsiadujących działek,

-nastąpiło zatarcie granic powodujące wątpliwości co do jej przebiegu

-istnieje rozbieżność pomiędzy stanem prawnymi faktycznym granicy.

Kryteria rozgraniczenia nieruchomości:

-ustalenie przebiegu granic według stanu prawnego opartego na zebranych dokumentach prawnych i technicznych

-jeżeli stanu prawnego nie można stwierdzić ustala się granice według ostatniego spokojnego stanu posiadania (widoczne na gruncie znaki i ślady graniczne) oraz biorąc pod uwagę mapy i inne dokumenty dotyczące jej przebiegu

-ustalenie granicy na podstawie zgodnego oświadczenia stron

-w razie sporu co do przebiegu linii granicznych geodeta nakłania strony do zawarcia ugody, z uwzględnieniem wszelkich okoliczności, tj. dokumentów, które posiada, znaków granicznych.

Decyzje podejmowane w sprawie rozgraniczenia nieruchomości:

-o rozgraniczeniu gruntów,

-o umorzeniu postępowania administracyjnego, w przedmiocie rozgraniczenia nieruchomości, w związku z zawarciem przez strony ugody przed upoważnionym geodetą,

-o umorzeniu postępowania i przekazaniu sprawy z urzędu do rozpatrzenia sądowi, jeżeli wyniknie spór graniczny, który nie skończy się ugodą.

Dokumentacja rozgraniczenia nieruchomości:

- postanowienie o wszczęciu postępowania rozgraniczającego

-upoważnienie geodety

-zgłoszenie pracy geodezyjnej

-dowody dostarczenia stronom wezwań

-pisemne pełnomocnictwa udzielone stronom

-dokumenty dotyczące przebiegu granic (z ODGK i innych)

-protokół graniczny, lub akt ugody

-opinia geodety jeżeli nie ustalono granicy w postępowaniu administracyjnym

-ostateczne decyzje poprzedzone dokonaniem przez wójta, burmistrza, prezydenta miasta oceny prawidłowości wykonania czynności przebiegu granic przez geodetę oraz zgodności sporządzonych dokumentów z przepisami

-włączenie dokumentacji technicznej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego

16. Podział nieruchomości

W sensie materialno-prawnym utworzenie z jednej nieruchomości dwóch lub większej liczby nieruchomości. W sensie formalno-prawnym postępowanie administracyjne lub sądowe w jakim następuje materialno prawny podział nieruchomości. Podział geodezyjny nieruchomości:

-podział gruntu niezabudowanego jak i zabudowanego w którym budynek stanowi część składową gruntu,

-podział gruntu zabudowanego, pozostawiającego w użytkowaniu wieczystym, lub w użytkowaniu, kiedy na mocy przepisów kodeksu cywilnego, jest od gruntu własnością i stanowi nieruchomość budynkową,

-podział lokalu, stanowiącego odrębną od nieruchomości wspólnej własność

Podziału nieruchomości można dokonać, jeżeli jest on zgodny z ustaleniami planu miejscowego, a jeżeli nieruchomość jest położona na obszarze nieobjętym obowiązkiem sporządzenia planu, podziału można dokonać:

-jeżeli nie jest sprzeczny z przepisami odrębnymi.

-zgodnie z warunkami określonymi w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Zgodność tą opiniuj wójt, burmistrz, prezydent miasta w formie postanowienia.

Etapy podziału nieruchomości:

-zlecenie podziału

-zgłoszenie pracy geodezyjnej

-przyjęcie zgłoszenia przez ośrodek-przygotowanie niezbędnych materiałów

-wstępny projekt podziału

-wniosek o podział

-opinia w formie postanowienia na temat podziału: pozytywna, negatywna, zawieszenie

-sporządzenie operatu wraz z mapą z projektem podziału

-przekazanie operatu do ośrodka z wnioskiem o zaewidencjonowanie

-ocena przekazanego operatu wraz z mapą do zasobu

-ośrodek przekazuje geodecie część operatu i mapy

-przekazanie mapy i części ewidencyjnej operatu do urzędu gminy, w celu wydania decyzji o zatwierdzeniu projektu podziału

-decyzja o zatwierdzeniu projektu podziału

-umieszczenie na mapie odpowiedniej klauzuli

-zwrot zatwierdzonej kopii wyżej wymienionej mapy wykonawcy (drugi egzemplarz zostaje w urzędzie gminy)

-utrwalenie na gruncie nowych punktów granicznych; sporządzenie protokołu

-przekazanie protokołu do urzędu prowadzącego ewidencję gruntów i budynków, a map właścicielowi

-odbiór wykonanej pracy

-przekazanie ostatecznych dokumentów do zasobu w celu włączenia ich do operatu oraz wniesienie podziału na mapę zasadniczą

-wprowadzenie zmian w ewidencji i zawiadomienie stron

-potwierdzenie o wprowadzonych zmianach

-zmiany w księdze wieczystej lub założenie nowych.

17.Powiązanie ksiąg wieczystych z ewidencją gruntów i budynków

Kataster pierwszy rejestruje wszelkie zmiany kształtu, powierzchni, rodzaju użytków (zmiany przedmiotowe), a następnie powiadamia Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu w celu poprawienia działu I księgi wieczystej

Wydział Ksiąg Wieczystych Sądu rejestruje jako pierwszy wszelkie zmiany stanu prawnego nieruchomości (zmiany podmiotowe) i zawiadomienie o tym ewidencję gruntów i budynków w celu poprawienia danych ewidencyjnych.

18. Możliwości wykorzystania danych ewidencyjnych do celów podatkowych, statystyki publicznej, gospodarki gruntami i zakładania ksiąg wieczystych

-określenie wymiaru podatku na podstawie zawartych w katastrze danych o wartości nieruchomości, powierzchni i sposobie użytkowania

-możliwość szybkiego zestawienia danych statystycznych dotyczących ilości działek ich lokalizacji, zestawienia powierzchni działek, użytków, oraz zestawienie danych dotyczących wartości nieruchomości

-możliwość uzyskania przez pośredników w obrocie nieruchomościami danych dotyczących nieruchomości które są przedmiotem obrotu nieruchomościami

-oznaczenie nieruchomości w księgach wieczystych na podstawie zawartych w katastrze nieruchomości danych o właścicielach, władających oraz informacjach o nieruchomościach: rodzaju, adresu, powierzchni, obciążeniach czy hipotece

19. Modernizacja ewidencji

Modernizacja ewidencji to zespół działań technicznych, organizacyjnych i administracyjnych podejmowanych przez starostę w celu:

- uzupełnienia bazy danych ewidencyjnych i utworzenia pełnego zakresu zbiorów danych ewidencyjnych zgodnie z wymogami rozporządzenia,

- modyfikacji istniejących danych ewidencyjnych do wymagań określonych w rozporządzeniu,

- poprawy funkcjonowania informatycznego systemu obsługującego bazę danych ewidencyjnych.

 Działania modernizacyjne wykonuje się:

- w sposób ciągły, w ramach bieżącej aktualizacji operatu

- kompleksowo

 Modernizacja kompleksowa może być wykonywana etapami dostosowanymi do tworzenia poszczególnych raportów. Etapy modernizacji określa się w projekcie modernizacji ewidencji. Projekt modernizacji ewidencji sporządza starosta dla całej jednostki ewidencyjnej lub jej części. Częścią składową projektu modernizacji ewidencji jest mapa przeglądowa. Do działań modernizacyjnych mających na celu wyłącznie unowocześnienie techniki prowadzenia ewidencji i poprawę systemu organizacji jej prowadzenia wykonuje starosta w uzgodnieniu z właściwym miejscowo wojewódzkim inspektorem nadzoru geodezyjnego i kartograficznego w sposób zapewniający nieprzerwane funkcjonowanie ewidencji.

20. Aktualizacja danych ewidencyjnych

Aktualizacja operatu ewidencyjnego następuje poprzez wprowadzanie udokumentowanych zmian do bazy danych ewidencyjnych. Dane zawarte w ewidencji podlegają aktualizacji z urzędu lub na wniosek właścicieli nieruchomości. użytkowników wieczystych gruntów, jednostek organizacyjnych sprawujących zarząd lub trwały zarząd nieruchomościami, państwowych osób prawnych, którym Skarb Państwa powierzył w stosunku do jego nieruchomości wykonywanie prawa własności lub innych praw rzeczowych, organów administracji publicznej, które gospodarują nieruchomościami wchodzącymi w skład zasobu nieruchomości Skarbu Państwa oraz gminnych, powiatowych i wojewódzkich zasobów nieruchomości, użytkowników gruntów państwowych i samorządowych,

Z urzędu wprowadza się zmiany wynikające z:

- prawomocnych orzeczeń sądowych, aktów notarialnych, ostatecznych decyzji administracyjnych, aktów normatywnych,

- opracowań geodezyjnych i kartograficznych, przyjętych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, zawierających wykazy zmian danych ewidencyjnych,

- dokumentacji architektoniczno-budowlanej gromadzonej i przechowywanej przez organy administracji publicznej,

- ewidencji publicznych prowadzonych na podstawie innych przepisów.

Aktualizacji operatu ewidencyjnego dokonuje się niezwłocznie po uzyskaniu przez starostę odpowiednich dokumentów określających zmiany danych ewidencyjnych. W przypadku gdy aktualizacja operatu ewidencyjnego wymaga wyjaśnień zainteresowanych lub uzyskania dodatkowych dowodów, starosta przeprowadza w sprawie tej aktualizacji postępowanie administracyjne.

O dokonanych zmianach w danych ewidencyjnych starosta zawiadamia:

- organy podatkowe - w wypadku zmian danych mających znaczenie dla wymiaru podatków: od nieruchomości, rolnego i leśnego,

- wydział ksiąg wieczystych właściwego miejscowo sądu rejonowego - w wypadku zmian danych objętych działem I ksiąg wieczystych,

- właściwe miejscowo jednostki statystyki publicznej - w wypadku zmian w cechach adresowych nieruchomości oraz dopisywania i wykreślania budynków,

- osoby i jednostki organizacyjne, na których wniosek lub zgłoszenie zmiana została wprowadzona.

Dane ewidencyjne, które utraciły swoją aktualność, podlegają archiwizacji.

---