PRZEDSIEBIORCA W TEORII EKONOMII

Cele działalności gospodarczej ujęcie makroekonomiczne

Dochód - jako bezpośredni cel gospodarowania

Zasadniczy cel gospodarowania - postęp w zakresie poziomu życia jednostek i społeczeństw

Ograniczenia zmiany dochodów a cele gospodarowania:

1. środki zaspakajania potrzeb ludzkich

2. kapitał

Zewnętrzne uwarunkowania osiągania dochodu (niezależne od jednostki)

Potrzeby indywidualne i zbiorowe (przedsiębiorczość prywatna i publiczna)

Sektor publiczny - potrzeby zbiorowe, sektor prywatny - potrzeby indywidualne

Efektywność gospodarcza w skali mikro (przedsiębiorca):

1. minimalizacja kosztu

2. maksymalizacja efektu

Efektywność w skali makro - zbiór cech gospodarowania; podst. dylematy :kto, co, jak, dla kogo wytwarzać.

Podstawowe koncepcje przedsiębiorczości:

1. koncepcja przedsiębiorcy jako osoby ponoszącej ryzyko związane z niepewnością (Cantillon, Thunen, Knight, Mises)

2. jako osoby dostarczającej kapitał (Smith, Mises)

3. jako innowatora (Thunen, Schumpeter)

4. jako osoby podejmującej decyzje (Cantillon, Marshall, Keynes, Mises)

5. jako lidera przemysłu (Say, Marshall, Schumpeter)

6. jako menadżera lub nadzorcy (Say, Marshall)

7. jako organizatora i koordynatora zasobów ekonomicznych (Say, Schumpeter, Coase)

8. jako właściciela przedsiębiorstwa (Quensey)

9. jako osoby zatrudniającej czynniki produkcji (Keynes)

10. jako dostawcy/kontraktora (Bennthall)

11. jako arbitra (Cantillon, Kirzner)

12. jako osoby dokonującej wyboru alternatywnych zastosowań różnych zasobów (Cantillon, Kirzner)

13. jako osoby energicznej podejmującej umiarkowane ryzyko (McClellavid)

14. jako osoby maksymalizującej okazję (Druckner)

15. złożonej ekonomicznie, psychologicznie, politycznie (Vesper)

16. czyli osoby będącej przedsiębiorcą w obrębie istniejących już dużych korporacji (Pincuot)

17. jako procesu kreowania czegoś odmiennego z uwagi na wartość (Hirsh)

Klasyczne koncepcje przedsiębiorczości:

1. zysk jako wyznacznik przedsiębiorczości (wartość, cena, zysk)

2. przedsiębiorczość; zysk a niepewność ( niepewność i ryzyko w działalności gospodarczej)

3. skłonność do przewidywania i ponoszenia ryzyka oraz niepewności

4. kapitalista a przedsiębiorca w klasycznej teorii ekonomii

5. spekulacja jako element przedsiębiorczości

6. teoria A. Smitha: właściciel a menadżer (problem własności)

7. firma rodzinna jako podstawa badań ekonomii klasycznej

8. K. Marks - przedsiębiorca jako wyzyskiwacz - kapitalista

9. wartość rezydualna jako uzasadnienie rekompensaty ryzyka ponoszonego w związku z podejmowaniem innowacyjnej i wynalazczej działalności

10. przedsiębiorca przemysłowy - używa zdolności i talentu do wykorzystania kapitału

PRZEDSIĘBIORCA WG J. B. SAY

Trzy kategorie zysku wg Saya:

1. zysk z funduszu ziemskiego (renta dzierżawcza)

2. zysk z kapitału (należny za pożyczone nakłady)

3. zysk przemysłowy (uzyskiwany przez przemysłowca)

Role przemysłowca:

1. koordynator i planista procesu produkcyjnego

2. realizator funkcji społecznych

3. mediator łączący czynniki produkcji i uczestników rynku

• użyteczność towaru a jego wartość (subiektywna wartość przedsiębiorcy)

• ograniczalność dóbr, wiedzy, przedsiębiorczości jako zasobu

• model równowago statycznej A. Marshalla: podaż, popyt, bark uwzględnienia ceny równowagi oraz przedsiębiorczości uczestników rynku

• płaca za wysoko wykwalifikowaną pracę

• zanegowania „premii za ryzyko” - o wszystkim decyduje gra podaży i popytu

Przedsiębiorca w modelu równowagi długookresowej:

1. zysk normalny w długim okresie równy zero (przedsiębiorca jako czynnik produkcji)

2. zysk jako przychód z zaangażowania przedsiębiorcy w procesie produkcji

3. produkcyjność krańcowa przedsiębiorcy a jego wynagrodzenia

4. kwestia substytucyjności czynnika produkcji i przedsiębiorczości

5. Wnioski:

• Przedsiębiorca to nie czynnik produkcji ale ktoś więcej

• Przedsiębiorczości nie można zmierzyć wyłącznie produkcyjnością krańcową

• Brak doceniania roli ponoszonego ryzyka

• Konieczność uzupełniania teorii klasycznej o kwestię zarządzania techniki organizacji, zasad przedsiębiorczości

PRZEDSIEBIORCA W TEORII KNIGHTA, SCHUMPETERA I KIRZNERA

A. Teoria należnego zysku:

1. przychód z tytułu niepewności

2. przychód z tytułu innowacji

3. przychód z tytułu zrównoważenia rynku

B. Rola przedsiębiorcy w polityce cenowej:

1. jest on siłą motoryczną wszelkich procesów rynkowych

2. stanowi o szansie zysku

3. w końcowym rachunku decyduje o cenie oferowanych przez firmę produktów

C. Naiwna teoria zysku - zysk jako danina dla przedsiębiorcy, rekompensująca poniesione koszty, ryzyko i niepewność

D. Trzy czynniki wpływające na poziom zysku:

1. zdolność do dostrzegania szans i okazji rynkowych

2. szczęście w warunkach niepewności

3. ogólna sytuacja na rynku (popyt itp.)

E. powiązanie funkcji przedsiębiorcy i kapitalisty - konsekwencje

F. przedsiębiorca samo zatrudniający się

G. przedsiębiorca a kontrola firmy i odpowiedzialność za nią

DOROBEK J. SCHUMPETERA

1. rola administrowania i dynamiki zmian w rozwoju gospodarczym

2. „kreatywna destrukcja” jako proces tworzenia nowej jakości

3. przedsiębiorczość a walka z rutyną (intensyfikacja konkurencji)

4. interakcja: zysk-rozwój

5. zysk jako należność za zakłócenie równowagi (nadwyżka dochodzi nad kosztami w wyniku nowych kombinacji, wyników produkcji)

6. kontrowersyjna teza: przedsiębiorca nie musi być właścicielem kapitału i nie musi ponosić ryzyka jako utraty (istnieją przecież inne formy ryzyka związanego z działalnością przedsiębiorcy)

TEORIA KIRZNERA, MISESA I HAYEKA

1. innowacje mogą przynosić dodatkową korzyść/zysk

2. poszukiwania okazji dla osiągnięcia zysku

3. dostrzegania bieżących i przyszłych błędów konkurencji

4. przedsiębiorca odnajduje obszary równowagi i przywraca w nich równowagę

5. przedsiębiorca jako współwłaściciel (brak doceniania roli ryzyka i niepewności

PODSTAWOWE POJĘICA I DEFINICJE OTACZAJĄCE PRZEDSIĘBIORCZOŚĆ

Konkurencja i konkurencyjność - liczba konkurentów, ilość i jakość produktów, substytutów, protekcja i jej formy, bariery wejścia i wyjścia na rynek

Model M. Portera - analiza konkurencyjności sektora i organizacji

Informacja i zarządzanie wiedzą przez przedsiębiorcę - informacje w łańcuchu produkcyjnym (właściciel środków produkcji, producent, bariery formalne, celne itp.); bariery wejścia i wyjścia a rentowność; możliwości represji ze strony dotychczasowych producentów

Konkurencja wewnątrz sektora:

1. stopień koncentracji sektora

2. analiza grup strategicznych

3. metody walki konkurencyjnej

4. siła monopolistyczna przedsiębiorstw

Profil ekonomiczny sektora:

1. rozmiary rynku

2. zakresy konkurencji

3. stopa wzrostu rynku

4. liczba, koncentracja i udział konkurencji w rynku

5. liczba i wielkość nabywców

6. poziom i możliwości integracji

7. wysokość barier wejścia i wyjścia

8. tempo zmian technologicznych

9. stopień dyferencjacji produktów konkurujących firm

10. ekonomika skali w produkcji, transporcie i marketingu

11. relacja kosztu jednostkowego od wykorzystania mocy produkcyjnych w przemyśle

12. efekty uczenia się i doświadczeń

13. wymaganie kapitałowe

14. rentowność sektora w stosunku do przemysłu jako całości

Punktowa ocena atrakcyjności sektora:

1. umożliwia porównanie kilku sektorów

2. metoda ważona:

czynniki atrakcyjności przemysłu

waga (suma=10)

ocena (1-10)

wartość ważona

3. metoda francuska (odczyt punktacji)

kryteria skala wartości (od 0 do 3)

1 0-0,5-1 1-1,5-2 2-2,5-3

Mapa grup strategicznych:

1. koncepcja grup strategicznych

bariery mobilności wewnątrzsektorowej (symetryczne i asymetryczne)

bariery symetryczne - możemy przeskoczyć z innego sektora do drugiego

bariera asymetryczne - w jedną stronę można przejść w drugą nie

2. zróżnicowanie strategii przedsiębiorstw w sektorze

3. obszar korzyści konkurencyjnych

4. dobór kryteriów różnicowania grup strategicznych

5. korzyści z zastosowania map grup strategicznych

6. informacje o procesie decyzyjnym (decyzje produkcyjne, organizacyjne, strategiczne, operacyjne)

7. zasobowe, procesowe i spiralne zarządzanie wiedzą

8. informacja jako źródło zysku: cena czynników produkcji, cena produktów

Zakres i cele analizy otoczenia konkurencyjnego:

1. analiza warunków funkcjonowania w danym sektorze i na określonym geograficznie rynku

2. określenie atrakcyjności sektora i ryzyka wejścia lub przebywania w nim

3. podstawowe cele analizy sektorowej:

• zbadanie atrakcyjności sektora, szans i zagrożeń związanych z funkcjonowaniem w nim

• ranking sektorów, kierunki fuzji, strategiczność, budowa portfela produktów i technologii zarządzanie ryzykiem i wartością

• identyfikacja przyszłych kierunków rozwoju, określenie pola decyzyjnego, oszacowanie potencjalnych kosztów wejścia i wyjścia z sektorów

PIĘĆ SIŁ WG M. PORTERA

Siła oddziaływania dostawców nabywców:

1. stopień koncentracji sektora dostawcy w stosunku do sektora odbiorcy

2. uzależnienie produktu finalnego od jakości produktu dostawcy

3. pozycja monopolistyczna dostawcy/odbiorcy

4. udział dostawcy w kosztach odbiorcy

5. koszt zmiany dostawcy/odbiorcy

6. możliwości integracji poziomej

7. inne czynniki

Możliwość pojawienia się nowych produktów i substytutów:

1. produkty nowe a substytuty

2. atrakcyjność sektora (wielkość sektora dynamika sprzedaży rentowność)

3. fazy życia sektora a dostęp do niego i jego atrakcyjność

4. bariery wejścia (ekonomika skali, technologie, kanały dystrybucji

Krzywa doświadczeń:

1. skala produkcji a jednostkowy koszt wyrobu

2. źródła efektu doświadczeń (efekt skali, specjalizacji i uczenia się, innowacji oraz substytucji i kapitału i pracy

3. wytyczanie krzywych doświadczeń (prowadzi do obniżki kosztów)

4. ograniczenie efektu doświadczeń (popyt konkurencja wewnątrz sektora, wzrost sektora)

5. doświadczenie a pozycja konkurencyjna

6. zalety i ograniczenia krzywej doświadczeń

SZACOWANIE INTENSYWNOŚCI WPŁYWU CZYNNIKÓW NA SYTUACJĘ PROBLEMOWĄ

MACIERZ WPŁYWÓW

Cztery stopnie intensywności oddziaływania

0 brak oddziaływania

1 mała intensywność oddziaływania

2 duża intensywność oddziaływania

3 bardzo duża intensywność oddziaływania

Cztery grupy czynników:

• aktywne

• pasywne

• krytyczne

• leniwe

ARKUSZ KALKULACYJNY INTENSYWNOŚCI

Wpływ A B C D E SUMA

Zarządzanie wiedzą - to ogół procesów umożliwiających tworzenie, upowszechnianie i wykorzystywanie wiedzy do realizacji celów organizacji ( Cranfield School of Management)

Cechy wiedzy:

1. symultaniczność - oznacza, że ta sama wiedza może być wykorzystana przez wiele organizacji lub osób jednocześnie i w wielu miejscach na raz. Zawsze istnieje prawdopodobieństwo że konkurent dysponuje podobnymi informacjami i wykorzysta je przed nami

2. nieliniowość - oznacza, że nawet niewielka ilość wiedzy może powodować niewyobrażalnie wielkie konsekwencje i odwrotnie

Spirala wiedzy

Dwie kategorie wiedzy:

1. cicha (ukryta)

2. formalna - ta część wiedzy cichej, którą udało się zapisać, wypowiedzieć, słownie przekazać.

Cztery procesy konwersji wiedzy:

1. przystosowanie polegające na zamianie wiedzy cichej w cichą

2. uzewnętrznienie polegające na zamianie wiedzy cichej w formalną

3. łączenie polegające na zamianie wiedzy formalnej w formalną

4. uwewnętrznienie polegająca na zamianie wiedzy formalnej w cichą

Zarządzanie wiedzą jest powtarzającym się cyklem obejmującym powyższe procesy.

Cechy organizacji uczącej się:

1. otwartość na eksperymenty

2. dzielenie się wiedzą

3. kreatywność

4. opieranie się na kluczowych kompetencjach

5. elastyczność

6. uczenie się w celu optymalizowania działań

7. podnoszenie kwalifikacji pracowników

8. ciągłe uczenie i doskonalenia się

9. otwarte stosunki pomiędzy podwładnymi a przełożonymi

Przedsiębiorca a informacja rynkowa:

1. model rynku o doskonałej informacji (rola przedsiębiorczości zredukowana)

2. przedsiębiorca jako cenobiorca - zarządzanie produkcją, zyskiem

3. spekulacja i rentierska rola przedsiębiorcy

4. model rynku o niepewnej informacji - aktywne tworzenie nowych sytuacji

5. czysty przedsiębiorca - podejmuje ważne dla rynku decyzje nie będąc właścicielem środków produkcji (wykorzystuje okazje rynkowe)

6. zysk czystego przedsiębiorcy - dostęp do ograniczonych zasobów informacji

7. przedsiębiorca jako właściciel - teoria firmy (dostarczanie czynników produkcji)

8. małe przedsiębiorstwa a wielkie korporacje (problem skali relacji)

9. właściciel aktywny i pasywny

10. przedsiębiorca w teorii systemów gospodarczych; decyzje standardowe i podstawowe

11. przedsiębiorca a decyzje rozstrzygające w zakresie koordynacji działalności

12. przedsiębiorca a delegowanie usprawiedliwień - rola myślenie strategicznego (psychologiczne predyspozycje w działalności gospodarczej

RÓŻNICE POMIĘDZY PRZEDSIĘBIORCĄ, WŁAŚCICIELEM - MANAGEREM ORAZ ZAWODOWYM MANAGEREM

WYSZCZEGÓLNIENIE	PRZEDSIĘBIORCA	WŁAŚCICIEL-MANAGER	ZAWODOWY MANAGER
posłannictwo	chęć tworzenia	niezależność	kariera
motyw przewodni	wizja i działanie	działanie	planowanie
orientacja środowiskowa	interakcja	reakcja	proakcja
stosunek do ryzyka	opanowanie	unikanie	zmniejszanie
orientacja czasowa	synchroniczność	brak czasu	zarządzanie czasem
najistotniejsze zasoby	społeczne	materialne	finansowe
kompetencja zawodowa	intuicja	imitacja	Doświadcz.zawodowe

Współczesne definicje przedsiębiorcy i przedsiębiorczości:

1. przedsiębiorca i przedsiębiorstwo w literaturze realnego socjalizmu

2. trzy podstawowe grupy współczesnych definicji (funkcjonalne, psychologiczne, behawioralne)

3. intraprzedsiębiorca i jego rosnąca rola w korporacjach odpowiednich przedsiębiorcy, w małych firmach

4. przedsiębiorca a kapitalista, menadżer, producent, rzemieślnik

5. przedsiębiorca, menadżer zawodowy, menadżer-włściciel

6. imitatory oraz innowatory (skala firmy i skala makro)

Intraprzedsiębiorczość:

1. szeroki zakres przedsiębiorczości: sektor publiczny, organizacje non-profit, gospodarstwo indywidualne

2. sposób wynagradzanie, delegacja uprawnień, stopień swobody przedsiębiorcy

3. administrator a przedsiębiorca wewnętrzny (intraprzedsiębiorca)

4. intraprzedsiębiorczość: działalność przedsiębiorcza rozwijana przez pracowników najemnych wewnątrz organizacji

5. intraprzedsiębiorczość jako przeciw waga dla biurokratyzacji organizacji

Warunki działań przedsiębiorczych w dużej organizacji:

1. wartość rozproszona (wyjątki MBO, MEBO)

2. stopień niezależności, możliwości zaangażowania w działalność organizacji

3. elastyczność (formalizacja)

4. osobiste kontakty na rynku

5. tolerancja dla popełnianych błędów

6. bezpośredniość kontaktów z odbiorcami

7. polistyczność zarządzania a specjalizacja funkcjonalna

8. biurokratyzacja systemu kontroli

Sfery aktywności organizacji i obejmowane przez intraprzedsiębiorczość:

1. rozwój klimatu przedsiębiorczości

2. internalizacja i jasność misji oraz strategii działania

3. stymulacja innowacji produkcyjnej i produktowych

4. dyfuzja wiedzy, zarządzanie wiedzą

5. innowacje zarządcze, procesowe, logistyczne, kompleksowe zarządzanie jakością

6. racjonalizacja kooperacji, sieci powiązań biznesowych

7. stymulacja samodoskonalenia i samodzielności

8. kreacja aktywnej pozycji organizacji na rynku

9. planowanie nowych inicjatyw

Trzy rodzaje luk:

1. luka zgodności (zbieżności)

2. luka nadmiaru (zbieżności)

3. luka niedoboru (rozbieżności)

SCENARIUSZE STANÓW MAKROOTOCZENIA

Do oceny segmentów makrootoczenia została wykorzystana scenariuszowa metoda analizy strategicznej. Przyjęto skalę oceny potencjalnej negatywnej; pozytywnej siły wpływu określonego czynnika w przedziale wg wzorca:

SIŁA ODDZIAŁYWANIA NEGATYWNEGO	SIŁA ODDZIAŁYWANIA POZYTYWNEGO
- 5 bardzo duża	+ 1 bardzo mała
- 4 duża	+ 2 mała
- 3 średnia	+ 3 średnia
- 2 mała	+ 4 duża
- 1 bardzo mała	+ 5 bardzo duża

Cztery podstawowe scenariusze stanów otoczenia:

1. optymistyczny

2. pesymistyczny

3. najbardziej prawdopodobny

4. niespodziankowy

Założenia podstawowe:

1. makrootoczenie odniesiono do organizacji w pewnym horyzoncie badawczym np. 5 lat

2. zmiany stanów makrootoczenia zostaną przebadane w ustalonym przedziale

3. punktem wyjściowym analizy jest określona data

Zawartość scenariuszy:

1. ocena potencjalnej siły wpływu określonych procesów występujących w otoczeniu na organizację

2. ocena prawdopodobieństwa wystąpienia tych procesów przyszłości

3. określenie źródeł szans i zagrożeń w otoczeniu dalszym firmy za pomocą interpretacji graficznej

4. wnioski dotyczące zmian makrootoczenia

Sfery makrootoczenia:

1. polityczno-prawne

2. ekonomiczne

3. społeczne

4. technologiczne

5. międzynarodowe

6. demograficzne

OGÓLNE ZASADY PROWADZENIA DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ

Przedsiębiorcą może być osoba fizyczna i prawna oraz spółka prawa handlowego nie posiadająca osobowości prawnej (spółka jawna, komandytowa, komandytowo-akcyjna, partnerska)która we własnym imieniu podejmuje i wykonuje działalność gospodarczą.

Tak sformułowana definicja świadczy o odmowie przyznania statusu przedsiębiorcy spółce cywilnej. Przedsiębiorcą jest natomiast wspólnik tej spółki w zakresie wykonywanej działalności gospodarczej.

1 stycznia 2001 roku weszły w życie trzy ustawy:

1. prawo działalności gospodarczej (ustawa o charakterze ustrojowym, nie stosuje się jej do działalności wytwórczej w rolnictwie)

2. kodeks spółek handlowych

3. ustawa o Krajowym Rejestrze Sądowym

Podstawowy warunek, który musi spełniać osoba fizyczna ubiegająca się o status przedsiębiorcy, jest uzyskanie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej.

INSTRUMENTY WSPIERANIA PRZEDSIĘBIORCZOŚCI

• instrumenty dochodowe

• instrumenty wydatkowe

• zewnętrzne środki finansowe

• działania rządu wspierające MSP

Władze samorządowe - cel: pobudzenie rozwoju gminy poprzez wpływ na warunki działalności gospodarczej.

Wspieranie rozwoju przedsiębiorczości:

Najważniejsze czynniki zewnętrzne (determinujące zachowania polskich gmin):

• globalizacja gospodarki

• ogólnoświatowa konkurencja

• inwestycje zagraniczne

• konkurencja wewnątrzkrajowa

• powiązania gospodarcze Polski z zagranicą

• restrukturyzacja polskiej gospodarki

• czynniki wewnętrzne

Najważniejsze czynniki wewnętrzne:

• zasoby materialne gminy

• lokalizacja

• dostępność komunikacyjna

• kondycja lokalnej przedsiębiorczości

• przestępczość i demoralizacja

• konflikty personalne

• relacje między sektorem publicznym a biznesem

ELEMENTY ODDZIAŁYWANIA GMIN NA PRZEDSIĘBIORCZOŚĆ

Instrumenty dochodowe

• wszelkiego rodzaju zwolnienia i ulgi podatkowe, a także obniżenia stawek maksymalnych w podatkach lokalnych. Do podatków lokalnych zaliczyć można:

• podatek od nieruchomości

• podatek rolny

• podatek leśny

• podatek od środków transportowych

• podatek od działalności gospodarczej osób fizycznych, opłacany w formie karty podatkowej

• podatek od spadków i darowizn

• podatek od posiadania psów

• wspieranie przedsiębiorczości przez gminę: określanie stawek podatkowych, które mogą być niższe od stawek maksymalnych określonych przez Ministerstwo Finansów

• system ulg i zwolnień podatkowych (analiza wpływu na budżet gminy)

• odroczenia, umorzenia, rozkładanie na raty oraz zaniechanie poboru w zakresie podatków i opłat lokalnych

Potencjalni inwestorzy na etapie wstępnych rozmów muszą poznać system ulg i preferencji, z których można korzystać przy spełnieniu określonych warunków.

Rola stabilizacji prawnej w celu długofalowego planowania działalności.

Instrumenty wydatkowe

Inwestycje dokonywane w gminie - podniesienie atrakcyjności inwestycyjnej danej gminy:

• inwestycje infrastrukturalne a warunki życia (np. kanalizacja) i warunki prowadzenia działalności gospodarczej (np. obwodnica miasta)

• dostęp do mediów i infrastruktura biznesu (np. telekomunikacja, bankowość)

• inwestycje lokalne a rynek pracy (inwestorzy i kooperanci)

• rola średniookresowego planowania inwestycji (strumienie finansowe: kredyty, obligacje, pomoc zagraniczna)

• partnerstwo publiczno-prawne w inwestowaniu

• porozumienia międzygminne i międzysamorządowe

• rola nakładów na efektywną promocję

Wspieranie przedsięwzięć oraz instytucji służących rozwojowi gospodarczemu, np.:

• agencje rozwoju regionalnego i lokalnego

• centra wspierania biznesu, ośrodki wspierania przedsiębiorczości itp.

• inkubatory przedsiębiorczości, centra i parki technologiczne

• fundusze poręczeniowo-kredytowe

Instrumenty informacyjno-promocyjne dotyczą:

• informacji o partnerach gospodarczych

• informacji o polskiej gospodarce

• informacji o środowisku lokalnym

• informacje o firmach świadczących usługi biznesowe

• firm konsultingowych

• firm marketingowych

Strategia promocji jako część strategii rozwoju gminy:

• działania zachęcające do zainteresowania się daną gminą

• działania z zakresu obsługi inwestora

• działania mające na celu stworzenie możliwie silnych więzi inwestora z lokalnym środowiskiem gospodarczym oraz władzami lokalnymi

Działania z zakresu obsługi inwestora: jak najszybsze i najsprawniejsze rozpoczęcie inwestycji

Rola jakości obsługi w urzędzie, determinacji władz lokalnych, walki z korupcją

Centra Obsługi Inwestorów (COI)

Współpraca władz samorządowych ze środowiskiem zewnętrznym: lobbying polityczny i kontakty z instytucjami (agencjami ) rządowymi.

CELE INSTYTUCJI WSPIERAJĄCYCH ROZWÓJ PRZEDSIĘBIORCZOŚCI NA TERENIE GMINY

I N S T Y T U C J E	C E L E
		Zakład. nowych firm	Przyciąg. kapitałów z zewnątrz	Wspiera.rozwoju istniej. firm	Rozwój innow. i przedsiębiorcz.
Agenc. Rozw. Lokaln.	X	X	X	X
Ośrodki doradczo-szkoleniow.	X		X
Fundusze poręcz.-kredytowe	X		X
Centra Obsługi Inwestorów	X	X	X
Centra wspierania biznesu	X		X	X
Inkubatory przedsiębiorczości	X			X
Parki technolog.	X	X	X
Strefy przemysł.	X	X	X

Zewnętrzne środki finansowe

Wsparcie finansowe na rozwój MSP:

• fundusze UE

• fundusze organizacji międzynarodowych

Formy pomocy:

• granty

• subwencje

• dotacje i darowizny

• pożyczki i kredyty

• pomoc techniczna: doradztwo, ekspertyzy, pomoc szkoleniowa

2

---