Wykład 11

POLIMERY

Rodzaje, właściwości, zastosowanie w technologii postaci leku

Zastosowanie hydrożeli

• jako podłoża w maściach

• na skóra (Fenistil)

• na błony śluzowe jamy ust (Sachol) lub nosa (Xylometazolin)

• do aplikacji doodbytniczej (Neo-Aesculan)

• do oka (Pilogel HS)

Zalecane są na owłosioną skórę głowy.

Specjalny typ hydrożeli - opatrunki hydrożelowe (Aqua-Gel)

Substancje pomocnicze

• ułatwiające rozpuszczanie polimeru i zapobiegające szybkiemu wysychaniu hydrożelu - glicerol, glikol propylenowi

• ułatwiające rozpuszczanie substancji leczniczych i ich wchłanianie - etanol lub alkohol izopropylowy (nawet do 30%)

• zapobiegające rozwojowi mikroorganizmów - substancje p/bakteryjne (np. hydroksybenzoesan metylu, hydroksybenzoesan propylu)

Leki gotowe - przykład 1

Sachol® - żel stomatologiczny

1g żelu zawiera:

Substancje czynne: Salicylan choliny - 87,1mg

Chlorek cetalkoniowy - 0,1mg

Substancje pomocnicze: hydroksyetyloceluloza, hydroksybenzoesan metylu, hydroksybenzoesan propylu, glicerol, olejek anyżowy, alkohol etylowy, woda oczyszczona

Przechowywać w temp. nie wyższej niż 25˚C, nie zamrażać

Leki gotowe - przykład 2

FENISTIL® żel

Substancja czynna: maleinian dimetindenu - 0,100g

Substancje pomocnicze:

chlorek benzalkoniowy 0,005g

wersenian sodu 0,050g

carbopol 974 (carbomer 934 P) 0,900g

wodorotlenek sodu 30% w/w 1,000g

glikol propylenowi 15,0g

woda oczyszczona do 100,0g

Leki gotowe - przykład 3

Sudafed®

(Pseudoephedrini hydrochloridum) tabl. pow. 60mg

Skład leku:

• 60 mg chlorowodorku pseudoefedryny

• substancje pomocnicze: laktoza, skrobia kukurydziana, poliwidon, magnezu stearynian, tlenek żelazowy, hypromeloza, talk, makrogol 400, makrogol 8000

Postać farmaceutyczna:

tabletki powlekane, okrągłe, obustronnie wypukłe, o brązowo-czerwonej barwie, z napisem „ WELLCOME SUDAFED” po jednej stronie

Polimery [gr. polýs = liczny + méros = część] - związki wielkocząsteczkowe, zbudowane z powtarzających się elementów, regularnych grup atomów, tzw. merów, ułożonych w łańcuchy

Budowa polimerów:

• liniowa

• rozgałęziona

• drabinkowa

• przestrzennie usieciowana

Otrzymywanie:

• polimeryzacja

• polikondensacja

• poliaddycja związków małocząsteczkowych

Polimery - podział ze względu na rozpuszczalność:

• rozpuszczalne w wodzie

• w środowisku kwaśnym

• w środowisku zasadowym

• nierozpuszczalne w wodzie, w środowisku kwaśnym i zasadowym

Polimery rozpuszczalne w wodzie:

• alkohol poliwinylowy

• metyloceluloza

• hypromeloza

• karmeloza sodu

• makrogol 6000

• poliwinylopirolidon

Alkohol poliwinylowy (PAW, PSA)

M.cz. 28 000 - 40 000

Otrzymuje się przez hydrolizę octanu poliwinylowego działaniem zasad.

Do celów farmaceutycznych - tylko odmiana, która nie zawiera toksycznego monomeru - octanu winylowego.

Postać i właściwości:
biały, ziarnisty, higroskopijny, lekki proszek bez smaku, zapachu; charakter niejonowy.

Rozpuszcza się w wodzie (łatwiej w gorącej) wodorotlenków w roztworach wodorotlenków metali alkalicznych; nie rozpuszczalny w większości rozpuszczalników organicznych.

Lepkość roztworów zależy od długości łańcucha. Np. lepkość w temp. 20˚C 4% roztworu wodnego PSA:

m.cz. 30 000 - 4-7 mPa*s

m.cz. 130 000 - 21-33 mPa*s

Zastosowanie w technologii tabletek:

• błonotwórczy środek powlekający

• substancja wiążąca do granulacji mokrej w postaci 5% roztworu

• subsancja wiążąca w bezpośrednim tabletkowaniu w postaci proszku
  (daje bardzo twardy granulat i szybko rozpadające się tabletki)
  

• 1-5% - do kropli do oczu

Metyloceluloza (MC)

m.cz. 20 000 - 150 000

MC - metylowy eter celulozy otrzymywany przez działanie na alkilocelulozę w temp. 50^oC siarczanem dimetylu lub chlorkiem metylu pod ciśnieniem.

W farmacji najczęściej używa się MC o zawartości 23-33% grup -OCH₃.

Poszczególne odmiany różnią się od siebie stopniem polimeryzacji, co wpływa na lepkość roztworu. Im dłuższy łańcuch, tym większą lepkość wykazuje roztwór wodny

Postać i właściwości:

Biały, kremowy lub szarobiały, nieco higroskopijny proszek bez smaku i zapachu albo substancja drobnowłókinsta

Rozpuszcza się powoli (pęczniejąc) w zimnej wodzie, dając lepki, przezroczysty lub opalizujący roztwór koloidalny.

Po ogrzaniu do temp 60˚C MC wytrąca się z roztworu wodnego, rozpuszczając się ponownie po oziębieniu do temperatury pokojowej.

Zastosowanie w technologii tabletek:

• substancja powlekająca (tworzy błony elastyczne i odporne na działanie tłuszczów, olejów i rozpuszczalników organicznych)

• lepiszcze w procesie granulacji na mokro (4-5% roztwory wodne)

• substancja rozsadzająca (2-3% masy
  

• krople do oczu

• zawiesiny

• hydrożele

Hypromeloza (Hydroksypropylometyloceluloza, Metolose. Pharmacoat)

Polimer hydrofilowy

Grupy metoksylowe: 19% - 30%

Grupy hydroksypropylowe: 4% - 12% w przeliczeniu na substancję suchą.

Jest dostępna w kilku rodzajach różniących się podstawnikami i lepkością 2% wodnych roztworów (temp. 20˚C)

Hypromeloza tworzy bardziej klarowne roztwory niż MC.

Postać i właściwości:

biały lub prawie biały proszek lub granulki

Rozpuszcza się w wodzie, tworząc koloidalny roztwór, rozpuszcza się w mieszaninach etanolu i metanolu z dichlorometanem.

Zastosowanie w technologii tabletek:

• substancja błonotwórcza (2-10%)

• substancja wiążąca (2-5%) w procesie granulacji na mokro i sucho

• substancja wypełniająca (tabletki i kapsułki o przedłużonym uwalnianiu)
  

• 0,5-1% do kropli do oczu

• emulgator, stabilizator

Opadry

Mieszanina hypromelozy, plastyfikatora i barwnika - szybkie sporządzanie wodnej dyspersji lub roztworu w rozpuszczalniku organicznym do powlekania tabletek i peletek

Karmeloza sodu (CMC-Na. Karboksymetyloceluloza sodu),

Otrzymywana przez działanie monochlorooctanu sodu na alkilocelulozę.

Postać i właściwości:

biały sypki proszek

Rozpuszczalność: im wyższy stopień podstawienia i im mniejsza masa cząsteczkowa - tym lepiej rozpuszcza w wodzie

wodne roztwory wykazują lepkość strukturalną (która zwiększa się wraz ze zwiększeniem stopnia polimeryzacji).

Zastosowanie w technologii tabletek:

• w procesie powlekania lub drażowania

• lepiszcze w procesie granulacji na mokro (roztwory wodne 2-6%)

• środek rozsadzający w procesie bezpośredniego tabletkowania

• do kompleksowania leków (postacie leku o przedłużonym uwalnianiu)
  

• anionowo czynny emulgator i stabilizator emulsji (0,25 - 1%)

• podłoża hydrożelowe, pasty

• krople do oczu

Uwagi!

• W celu przyspieszenia wysuszenia granulatu - dodatek etanolu

• użycie karmelozy sodu o niższej lepkości - otrzymanie granulatów o różnej szybkości uwalniania substancji leczniczej

• większe ilości sproszkowanej karmelozy sodu dodane do granulatu zapobiegają zbyt szybkiemu rozpadowi tabletek - tworzy się roztwór o dużej lepkości, utrudniający wnikanie wody do wnętrza tabletki

Macrogol

(Glycolum polyoxyaethylenicum, Carbowax, Polyeethylenglycolum, PEG - mieszanina kondensacji tlenku etylenu i wody)

Makrogol 400 n = 8-10 M.cz. 380 - 420

Makrogol 1500 n = 28-38 M.cz. 1400 - 1600

Makrogol 4000 n = 80-95 M.cz. 3500 - 4500

Otrzymywany przez wprowadzenie pod ciśnieniem w obecności katalizatora w temp 125-130˚C gazowego tlenku etylenu do mieszaniny glikolu etylenowego i dietylowego oraz wody.

Postać i właściwości:

różna masa cząsteczkowa i różna konsystencja

M.cz. 260-600 ciecz

M.cz. 1000-1500 konsystencja mazista

M.cz. > 3000 konsystencja twardego wosku

Zależnie od stopnia czystości: bezbarwny lub żółty.

Rozpuszczalność: wszystkie rodzaje makrogoli rozpuszczają się w wodzie i mieszają się miedzy sobą

lepkość glikoli ciekłych zwiększa się wraz z masą cząsteczkową, a ich higroskopijność maleje.

Makrogol jest praktycznie nietoksyczny

(FORLAX - proszek do sporządzania roztworu, sasz. Macrogolum 4000 - 4g
zatrzymanie wody w jelicie grubym - osmotyczne działanie przeczyszczające)

Zastosowanie w technologii tabletek:

• substancje powlekające

• substancje wiążące (o m.cz. 4000-6000, w postaci stałej, także w postaci roztworów - wodnych lub etanolowych)

• substancje hydrofilizujące

• środki poślizgowe

• środki smarujące
  

• niewodne rozpuszczalniki

• stabilizatory emulsji

• pośredniki rozpuszczania

• podłoża maściowe i czopkowe

Poliwinylopirolidon (Poliwidon, Povidone, PVP),

M.cz. 2 500 - 1 000 000

Syntetyczny polimer zbudowany z mieszaniny liniowych polimerów 1-winylo-2-pirolidonu.

Postać i właściwości:

biały, bezwonny, sypki, higroskopijny proszek

Rozpuszczalność: łatwo rozpuszcza się w wodzie w rozpuszczalnikach organicznych: alkoholach, chloroformie, glikolach, ketonach.

Roztwory etanolowe PVP - większa lepkość niż roztwory wodne o tym samym stężeniu.

Lepkośc roztworów jest trwała i niezależna od pH.

PVP charakteryzuje wartość K (podawana w liczbach w nazwie handlowej)

Wartość K ma ścisły związek z masą cząsteczkową oraz lepkością wodnych roztworów polimerów. Wraz ze zwiększaniem masy cząsteczkowej PVP rozpuszczalność maleje, a zwiększa się lepkość roztworów.

Zastosowanie w technologii tabletek:

• plastyfikator w procesie powlekania (0,5-5%)

• lepiszcze w procesie granulacji na mokro (roztwory wodne i etanolowe (0,5-5%)

• środek wypełniający w tabletkach (10-25%)
  

• krople do oczu

• środek zawieszający i rozpraszający

• kompleksowanie leków (penicylina, insulina, prokaina)

Stosowanie PVP jest korzystne, zwłaszcza do tabletkowania substancji wrażliwych na dział wilgoci.

Cechy tabletek wykonywanych przy użyciu PVP:

• duża odporność mechaniczna

• krótki czas rozpadu

• nie mają skłonności do wieczkowania.

Poliwinylopirolidon

odmiana poprzecznie usieciowana

Crospovidone NF 19 (Polyplasdone XL, Kollidon CL)

Nierozpuszczalny w wodzie.

Bardzo skuteczny środek rozsadzający w tabletkach.

Polimery rozpuszczalne w środowisku kwaśnym

• dimetyloaminometakrylan (Eudragit E)

Eudragit

• nazwa handlowa syntetycznych kationowych i anionowych polimerów estrów kwasu akrylowego i metakrylowego

• występują w kilkunastu różnych odmianach:

• wykazują zdolność pęcznienia i rozpuszczania się w odpowiednim zakresie pH (Eudragit E,L lub S)

• albo nie rozpuszczają się, ale pęcznieją umożliwiając - łatwiej lub trudniej - dyfuzję substancji leczniczych (Eudragit RL i RS)

• mają zastosowanie w produkcji tabletek powlekanych

• nie toksyczne i nie drażniące

• bezpieczna dzienna dawka: 2mg/kg m.c.

tab. Eudragit E

Nazwa	Postać	Zawartość polimeru [%]	Rozpuszczalność	Właściwości
Eudragit E 100 EPO	Granulat Proszek	98,0	Rozpuszcza się przy pH 2-5, pęcznieje przy pH 5-8	Tworzy powłoczkę rozpuszczalną w soku żołądkowym EPO tworzy dyspersje w wodzie (cząstki < 315μm)
Eudragit E 12,5	Roztwór w mieszaninie 60 cz. alkoholu izopropylowego i 40 cz. acetonu	12,5
Eudragit E 30 D	Dyspersja wodna	30,0	Pęcznieje przy pH 5-8, nierozpuszczalny	Substancja lecznicza uwalnia się przez dyfuzję

Polimery rozpuszczalne w środowisku zasadowym

• octanoftalan celulozy,

• bursztynian acetylocelulozy,

• ftalan metylocelulozy,

• poliftalan acetylowinylu,

• poliestry kwasu metakrylowego (Eudragit L i S)

Octanoftalan celulozy (Celacefat, Aquateric)

Otrzymuje się przez estryfikację acetylocelulozy, zawierającej 30-32% octanów, bezwodnikiem lub kwasem ftalowym tak, że co druga grupa karboksylowa kwasu pozostaje niezwiązana i jej wodór może być podstawiony kationem, tworząc rozpuszczalną w wodzie sól.

Postać i właściwości:

biały, sypki, higroskopijny proszek o słabym o zapachu octu

Rozpuszcza się w acetonie i roztworach wodnych o pH powyżej 6. Nie rozpuszcza się w wodzie, alkoholu, chloroformie i eterze.

Zawierający ponad 6% wilgoci oraz w środowisku silnie kwaśnym i zasadowym szybko ulega hydrolizie.

Podczas przechowywania może rozkładać się z odszczepieniem kwasu octowego.

Zastosowanie w technologii tabletek:

• substancja błonotwórcza do powlekania tabletek i mikrokapsułek (10-15% roztwory w rozpuszczalnikach lotnych z dodatkiem plastyfikatora) - tworzy powłoczkę chroniącą przed działaniem soku żołądkowego, rozpuszczająca się w jelicie

• do uzyskania powłoczki rozpadającej się w żołądku (przez dodanie polioksyetylenoglikoli)

• do produkcji tabletek o przedłużonym uwalniania w mieszaninie z innymi związkami wielkocząsteczkowymi (np. zeiną i etylocelulozą)

tab. Eudragit L

Nazwa	Postać	Zawartość polimeru [%]	Rozpuszczalność	Właściwości
Eudragit L-100	Proszek	95,0	Rozpuszcza się przy pH>6, nie rozpuszcza się przy pH 2-5,5, pęcznieje przy pH>5,7	Tworzy powłoczkę dojelitową
Eudragit L 12,5	Roztwór w alkoholu izopropylowym	12,5
Eudragit L 12,5 P	Roztwór w alkoholu izopropylowym z 12,5% dodatkiem plastyfikatora - ftalanu dimetylu	12,5

tab. Eudragit S

Nazwa	Postać	Zawartość polimeru [%]	Rozpuszczalność	Właściwości
Eudragit S-100	Proszek	95,0	Słabo rozpuszczalny przy pH 7-8, nie rozpuszcza się przy pH 2-6,5, pęcznieje przy pH>6,5	Tworzy powłoczkę dojelitową Tworzy plastyczne otoczki rdzeni
Eudragit S 12,5	Roztwór w alkoholu izopropylowym	12,5
Eudragit S 12,5 P	Roztwór w alkoholu izopropylowym z 12,5% dodatkiem plastyfikatora - ftalanu dimetylu	12,5
Eudragit FS-30 D	Dyspersja wodna	30,0

Polimery nierozpuszczalne w wodzie, w środowisku kwaśnym i zasadowym:

• etyloceluloza,

• polichlorek winylu,

• octan celulozy,

• poliamidy,

• żywice silikonowe

• Eudragit RL; RS; NE

Etyloceluloza (Ethocel, Aquacoat, Aqualon, ETC)

Eter etylowy celulozy o 2-3 grupach hydroksylowych w cząsteczce glukopiranozy podstawionych resztą etoksylową.

Postać i właściwości:

biała, ziarnista substancja bez zapachu

Rozpuszczalność: nie rozpuszcza się w wodzie, glicerolu 86%, glikolu propylenowym, kwasach i zasadach. Etyloceluloza o zawartości powyżej 46,5% grup etoksylowych dobrze rozpuszcza się w etanolu.

Zastosowanie w technologii tabletek:

• substancja błonotwórcza do powlekania tabletek i granulatów w postaci 3-10% roztworów (w celu zamaskowania przykrego smaku i zapachu, ochrony przed wilgocią i zwiększenia trwałości leku; jako preparaty służące do powlekania stosowane są dyspersje wodne etylocelulozy pod nazwami handlowymi: Surelese i Aquacoat). Błony z ETC są bardzo trwałe, odporne na działanie grzybów i bakterii.

• Otoczki z etylocelulozy pozwalają na uzyskanie działania spowolnionego lub kontrolowanego dozowania substancji leczniczej z tabletek i kapsułek (przepuszczalność powłoczek można modyfikować przez dodatek plastyfikatorów np. ftalanu dimetylu)

• lepiszcze w procesie sporządzania granulatów i tabletek w postaci roztworu metanolowego (1-6%)
  (do granulacji substancji higroskopijnych i wrażliwych na wilgoć)

• do otrzymywania tabletek matrycowych (etyloceluloza ma właściwości szkieletotwórcze)

Polichlorek winylu PCW

M.cz. 60 000 - 200 000

- z chlorku winylu w procesie polimeryzacji

Postać i właściwości:

tworzywo wielocząsteczkowe o trwałej strukturze; czysty PCW jest bezbarwny, niepalny, odporny na działanie kwasu solnego i siarkowego w stężeniu do 50%, rozcieńczonego kwasu azotowego i rozcieńczonego etanolu. Mięknie w temp. powyżej 80˚C

Toksyczność jest uzależniona od pozostałości substancji pomocniczych, stosowanych podczas syntezy.

Rozpuszcza się w acetonie i chlorobenzenie. Jest praktycznie nie rozpuszczalny w płynach ustrojowych - nie wchłania się.

Zastosowanie w technologii tabletek:

• substancja błonotwórcza (błony z PCW charakteryzują się słabą przyczepnością)

• substancja szkieletotwórcza do tabletek matrycowych

Octan celulozy

żywice silikonowe

poliamidy

Zastosowanie w technologii tabletek:

• do sporządzania matryc w tabletkach szkieletowych (matrycowych)

Tabletki takie składają się z nierozpuszczalnego w przewodzie pokarmowym szkieletu i rozpuszczalnej substancji leczniczej.

Substancje wiążące:

• hydrofilowe

• alkohol poliwinylowy (roztwór 5%)

• pochodne celulozy

• metyloceluloza (roztwory 4-5%)

• hydroksyetyloceluloza (roztwory 2-5%)

• karmeloza sodowa (roztwory 2-6%)

• poliwidon (roztwór wodny lub etanolowy 0,5-5%)

• hydrofobowe

• etyloceluloza (1-10% roztwory w chlorku metylenu, etanolu 95˚ lub ich mieszaninie)

Substancje rozsadzające:

• karmeloza sodu (3-6%)

• metyloceluloza (2-3%)

• poliwinylopirolidon poprzecznie sieciowany

\

Substancje hydrofilizujące:

• makrogol

Substancje wypełniające:

• hypromeloza

• poliwinylopirolidon

Substancje do sporządzania matryc:

• etyloceluloza

• octan celulozy

• polichlorek winylu

• poliamidy

• żywice silikonowe

Przykłady tabletek o przedłużonym uwalnianiu sporządzonych na nośnikach nierozpuszczalnych:

• Octan poliwinylu - Isoket retard (diazotan izosorbidu)

• Etyloceluloza - Isodinit (diazotan izosorbidu)

• Eudragit RS PM - Kalipoz prolongatom (potasu chlorek)
  (nierozpuszczalny kopolimer kwasu akrylowego i metakrylowego)

OPAKOWANIA

• Polietylen (PE)

• HDPE - polietylen niskociśnieniowy

• o dużej gęstości, twardszy

• nierozgałęzione łańcuchy

• nieprzepuszczalny dla gazów

• tłoki do strzykawek, przewody do przesyłania gazów, zawory, części endoprotez

• LDPE - polietylen wysokociśnieniowy

• o małej gęstości, elastyczny

• łańcuchy rozgałęzione

• mało wytrzymały

• duża czystość

• opakowania leków doustnych, do oczu

• bez dodatków - opakowania preparatów parenteralnych
  

• odporny na działanie kwasów, zasad, rozpuszczalników organicznych

• odporny na działanie niskich temperatur (do -60˚C)

• mięknie w temp. 100-115˚C

• dodatek fluoru do folii PE - nieprzepuszczalność dla gazów i olejków eterycznych

• dobre właściwości elektroizolacyjne

• duża elastyczność

• mała przepuszczalność pary wodnej

• mała gęstość

• niektóre wyroby z LDPE można wyjaławiać w autoklawie

Iniekcje

• ampułka (ampulla)

• jednorazowe pobieranie leku

• poj. zwykle 1-20 ml

• fiolka (phiola)

• jednorazowe lub wielokrotne pobieranie leku

• poj. zwykle 10-50 ml

• szklany pojemnik, gumowa zatyczka, metalowy kapsel

• ampułkostrzykawki

• do jednorazowego użytku

• z zawartością leku (w postaci roztworu lub zawiesiny)

• gotowe do wykonania natychmiastowego wstrzyknięcie (oddzielne komory: lek i vehiculum)

Płyny infuzyjne

• butelki infuzyjne

• szklane, grubościenne butelki (100, 250, 500, 1000ml)

• podwójna skala na ścianie

• zatyczka gumowa

• metalowa nakrętka lub kapsel

• pojemniki z tworzyw sztucznych

• sztucznych kształcie butelek lub worków

Opakowania ECOFLAC

• cechy butelki i worka

• opakowanie stojące (zmniejsza ryzyko wycieku podczas dodawania leku)

• dwa szczelne niezależne porty (zmniejszenie ryzyka zakażenia; porty nie wymagają dezynfekcji)

• 
  neutralny materiał PE (bez PCV, lateksu - w korkach)

• stabilne z większością leków

• mogą być spalane (do wody i CO₂)

• szczelne - system zamknięty nie wymaga odpowietrzania

MINI SPIKE

• ułatwia jałowe pobranie leku

• filtruje powietrze wpuszczone do butelki

Nowoczesne rozwiązania technologiczne ułatwiające przechowywanie, przygotowywanie i podawanie preparatów leków p/nowotworowych

• opakowanie typu monovial

• System PhaSeal - przyrząd jednorazowego użytku stosowany podczas przygotowywania preparatów leków p/nowotworowych

• Infuzor

INFUZOR - urządzenie typu infuzyjnego systemu terapeutycznego do wlewów

• stosowany jest m.in. do podawania leków cytostatycznych

• ma postać strzykawki lub słoiczka, w których wnętrzu znajduje się rurka z elastomeru

• podczas napełniania infuzorka roztworem leku rurka rozciąga się i przyjmuje postać balonika

• elastomer ma zdolność powolnego kurczenia się z szybkością niezmienną w czasie, co umożliwia przepływ roztworu do przewodu łączącego infuzor z cewnikiem umiejscowionym w żyle chorego

W zależności od typu infuzora możliwe jest bardzo precyzyjne dozowanie roztworu z szybkością 0,5-10ml/h w czasie nawet do 7 dni.

Jednorazowe (sterylne), przenośne urządzenie wykorzystujące energię sprężystości elastomerycznego balona do dozowania leków we wlewie ciągłym, ze ściśle określoną, stała prędkością i w ściśle określonych dawkach tj. jednorazowa pompa infuzyjna

• zbiornik wykonany z elastomerów wytwarza stałe ciśnienie wewnętrzne

• roztwór przepływa przez specjalny regulator przepływu

• prosto do pacjenta

DLACZEGO STOSUJE SIĘ INFUZORY

• w wielu stanach chorobowych o wiele bardziej korzystne dla pacjenta jest podanie leku we wlewie ciągłym aniżeli w jednorazowym wstrzyknięciu (bolusie)

• pacjenci chronicznie, czasem terminalnie chorzy wolą kontynuować długotrwałe leczenie w domu niż w szpitalu

• pacjenci ciężko chorzy preferują urządzenie nieskomplikowane w obsłudze (vs. pompy elektroniczne)

• pacjenci po operacji chcą być jak najszybciej mobilni (vs. kroplówka, pompa elektroniczna)

Kiedy stosujemy infuzor?

• Onkologia (cytostatyki)

• Leki antywirusowe (np. HIV)

• Ból (morfina)

• Astma oskrzelowa (terbutaline)

• Antybiotykoterapia (np. w mukowiscydozie)

---