PODSTAWY RACHUNKOWOÄaĹACI, Nauka, Podstawy Rachunkowości


PODSTAWY RACHUNKOWOŚCI

RACHUNKOWOŚĆ - szczególny rodzaj jednostkowej ewidencji gospodarczej, stanowi on system ciągłego w czasie ujmowania, grupowania, prezentowania i interpretowania wyrażonych w pieniądzu i bilansujących się ogólnych i szczegółowych danych liczbowych o działalności gospodarczej i sytuacji majątkowej jednostki gospodarczej.

Rachunkowość jako podstawowy system informacyjny przedsiębiorstwa składa się z dwóch podsystemów:

Rachunkowość rozumiana jako księgowość może być prowadzona zgodnie z ustawą o rachunkowości i wówczas mamy do czynienia z tzw. „pełną księgowością”.

Rachunkowość może być także prowadzona dla celów prawidłowego ustalenia i rozliczenia zobowiązań podatkowych i wówczas mamy do czynienia z tzw. uproszczoną księgowością”.

Księgowość uproszczona może przybierać 3 formy:

Podmioty gospodarcze prowadzące księgowość uproszczoną nie są zobligowane do sporządzania sprawozdań finansowych.

Zaletą prowadzenia uproszczonej księgowości jest niższy koszt prowadzenia działalności.

Obligatoryjnie sprawozdania finansowe sporządzają podmioty prowadzące rachunkowość zgodnie z ustawa o rachunkowości.

Sprawozdania takich firm obejmują bilans, rachunki zysków i strat oraz informację dodatkową. Ponadto podmioty gospodarcze podlegające badaniu przez biegłego rewidenta, sporządzają dodatkowo rachunki przepływów pieniężnych oraz zestawienie zmian w kapitale (funduszu) własnym.

BILANS MAJĄTKOWY - wartościowe zestawienie środków gospodarczych (aktywa) i źródeł ich finansowania (pasywa), sporządzone w ściśle określonej formie i na ściśle określony dzień zwany dniem bilansowym.

Bilans sporządza się w formie dwustronnej tabeli, gdzie po lewej stronie umieszcza się - aktywa zgodnie z zasadą rosnącej płynności, a po prawej stronie - pasywa zgodnie z zasadą rosnącej wymagalności.

Bilans przedstawia sytuację majątkowo - kapitałową przedsiębiorstwa na dzień jego sporządzenia (dzień bilansowy). Najczęściej bilans sporządza się na dzień kończący rok obrotowy (31 grudnia). Taki bilans to bilans zamknięcia roku obrotowego. Jeżeli przedsiębiorstwo kontynuuje działalność bilans zamknięcia staje się bilansem otwarcia nowego roku.

Sporządzając bilans należy pamiętać, iż ogólna suma aktywów musi być równa ogólnej sumie pasywów.

W Polsce przedsiębiorstwa sporządzają bilans wg wzoru zawartego w załączniku nr 1 do ustawy o rachunkowości.

AKTYWA - kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe określonej wartości i powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.

Aktywa w bilansie zgodnie z zasadą płynności podzielone są na 2 grupy:

AKTYWA TRWAŁE

W skład aktywów trwałych w świetle znowelizowanej ustawy o rachunkowości wchodzą:

    1. Wartości niematerialne i prawne

    2. Rzeczowe aktywa trwałe

    3. Należności długoterminowe

    4. Inwestycje długoterminowe

    5. Długoterminowe rozliczenia międzyokresowe

  1. Wartości niematerialne i prawne obejmują nabyte przez jednostkę prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania o przewidywalnym okresie użyteczności dłuższym niż 1 rok w szczególności:

W bilansie wartości niematerialne i prawne ujmuje się w podziale na:

      1. koszty zakończonych prac rozwojowych

      2. wartość firmy

      3. inne wartości niematerialne i prawne

      4. zaliczki na poczet wartości niematerialnych i prawnych

Koszty zakończonych prac rozwojowych stanowią poniesione przez jednostkę koszty powstałe przed podjęciem produkcji lub zastosowaniem technologii np nakłady na badania lub uzyskanie wiedzy, których wynik wykorzystywany jest do produkcji nowych produktów bądź usprawnienia technologii.

Wartość firmy jest różnicą między ceną nabycia określonej jednostki a niższą od niej wartością godziwą przejętych aktywów netto.

  1. Rzeczowe aktywa trwałe w bilansie wykazywane są w podziale na:

      1. środki trwałe

      2. środki trwałe w budowie

      3. zaliczki na środki trwałe w budowie

Środki trwałe są to rzeczowe aktywa trwałe o przewidywalnym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż 1 rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby własne jednostki, w szczególności:

Środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne nisko cenne (ustawa podatkowa określa wartości je do 3.500zł) można amortyzować w sposób uproszczony, co oznacza, że składniki te nie są wykazywane w bilansie.

Środki trwałe w budowie są to środki trwałe w okresie ich budowy, montażu lub ulepszenia już istniejącego środka trwałego.

  1. Należności długoterminowe stanowią spodziewane wpływy korzyści ekonomicznych, które nastąpią powyżej roku licząc od dnia bilansowego. Wyjątkiem są należności z tytułu dostaw i usług, które bez względu na termin płatności wykazujemy w aktywach obrotowych jako należności krótkoterminowe.

  1. Inwestycje długoterminowe to aktywa nabyte w celu osiągnięcia korzyści ekonomicznych wynikające z przyrostu wartości tych aktywów, uzyskania z nich przychodów w formie odsetek, dywidend, a w szczególności aktywa finansowe (papiery wartościowe, udzielone pożyczki) oraz te nieruchomości i wartości niematerialne i prawne, które zostały nabyte w celu osiągnięcia tych korzyści.

Do grupy tej w szczególności zaliczamy:

  1. Długoterminowe rozliczenia między okresowe obejmują te rozliczenia między okresowe, które będą rozliczane powyżej 12 miesięcy. Kategoria rozliczenia między okresowe związana jest z faktem, iż w rachunkowości stosowana jest zasada memoriałowa oraz zasada współmierności przychodów i kosztów. Z zasad tych wynika, iż do przychodów i kosztów danego okresu możemy zaliczyć tylko te przychody i koszty, które go dotyczą bez względu na termin ich płatności. Do rozliczeń między okresowych czynnych zaliczamy np. wydatki poniesione z góry na ubezpieczenie samochodem, prenumeratę prasy, czynsz za wynajem biura itp.

AKTYWA OBROTOWE

To składki majątkowe wystawiane w przedsiębiorstwie krócej niż 12 miesięcy.

W skład ich wchodzą:

  1. Zapasy

  2. Należności krótkoterminowe

  3. Inwestycje krótkoterminowe

  4. Krótkoterminowe rozliczenia między okresowe

  1. Zapasy w bilansie dzieli się na:

    1. materiały

Materiały stanowią nabyte rzeczowe składniki majątku przeznaczone do zużycia na potrzeby własne np. materiały produkcyjne, biurowe, paliwa i smary, zwierzęta przeznaczone do uboju.

    1. półprodukty i produkty w toku

Półprodukty - wyroby, które przeszły określoną fazę produkcji.

Produkty w toku - stanowią wyroby w trakcie procesu produkcyjnego.

    1. towary

Produkty gotowe - efekt działalności firmy przeznaczony do sprzedaży.

Towary - wyroby gotowe innych jednostek nabyte celem dalszej sprzedaży.

    1. zaliczki na poczet dostaw

  1. Należności krótkoterminowe - to samo co długoterminowe tylko poniżej 1 roku.

  1. Inwestycje krótkoterminowe - to samo co długoterminowe tylko poniżej 12 miesięcy. Zaliczamy do niech także środki pieniężne.

  1. Krótkoterminowe rozliczenia między okresowe.

PASYWA - źródła finansowania majątku.

Pasywa wykazywane są w bilansie w podziale na:

Kapitały własne - jest to równowartość aktywów (środków gospodarczych) sfinansowanych przez właściciela firmy (udziałowców, akcjonariuszy) w momencie jej zakładania, w trakcie prowadzenia działalności oraz zysk wygospodarowany w trakcie działalności.

Do kapitałów własnych zalicza się:

  1. kapitał podstawowy

Kapitał podstawowy (akcyjny, udziałowy - zoo, właścicieli - cywilna, fundusz założycielski - przedsiębiorstwo państwowe). Pierwotny układ właścicieli wniesiony przy założeniu jednostki gospodarczej ewentualnie później podniesiony.

  1. należne wpłaty na kapitał podstawowy

  2. udziały lub akcje własne

  3. kapitał zapasowy

Kapitał zapasowy tworzony jest z podziału zysku ewentualnie nadwyżki ceny emisyjnej nad ceną sprzedaży akcji, może być także wynikiem dopłat akcjonariuszy i udziałowców. Tworzy się go na pokrycie stary finansowej.

  1. kapitał aktualizacji i wyceny

Kapitał z aktualizacji wyceny kształtują procesy związane z aktualizacją wyceny środków trwałych, bądź też procesy związane z przeszacowaniem inwestycji zaliczanych do aktywów trwałych.

  1. pozostałe kapitały rezerwowe

  2. zysk (strata) z lat ubiegłych

  3. zysk (strata) netto

  4. odpisy z zysku netto w ciągu roku obrotowego

W odróżnieniu od kapitałów własnych, kapitały obce (zobowiązania) są źródłem pochodzenia składników majątkowych, które na ograniczony czas (do 12 miesięcy - zobowiązania krótkoterminowe, powyżej 12 miesięcy - zobowiązania długoterminowe) zostały pozostawione do dyspozycji danej jednostki organizacyjnej.

ZDARZENIA GOSPODARCZE - są to wystawione w działalności przedsiębiorstwa fakty w postaci stale powtarzających się działań ludzkich, w wyniku których zmieniają się wykazywane w bilansie środki gospodarcze i źródła ich pochodzenia, jak i takie fakty, które składają się na procesy zaopatrzenia, produkcji i sprzedaży.

Ograniczenia ewidencyjne zdarzeń gospodarczych:

Rachunkowość ogranicza zakres zdarzeń gospodarczych podlegających ewidencji wyłącznie do:

Punktem wyjścia do rozważań na temat wpływu zdarzeń gospodarczych na bilans jest zasada równowagi bilansowej: A = P (aktywa = pasywa).

Zgodnie z tym założeniem ogół zdarzeń gospodarczych wywołujących zmiany w bilansie możemy podzielić na 4 grupy:

  1. zdarzenia gospodarcze wywołujące zmiany tylko w aktywach przy czym ogólna suma bilansowa nie ulega zmianie.

A + Z - Z = P A - aktywa

P - pasywa

Z - zmiana

Np. Zakupiono za gotówkę środek trwały 5000zł.

aktywa

wartość

zmiana

wartość

pasywa

wartość

środki trwałe

250 000

+ 3 000

255 000

kapitał udziałowy

230 000

materiały

40 000

40 000

zysk

15 000

należności z tytułu dostaw

45 000

45 000

kredyt bankowy

80 000

rachunek bankowy

30 000

30 000

zobowiązania z tytułu dostaw

50 000

kasa

10 000

- 5 000

5 000

suma

375 000

0

375 000

375 000

  1. Zdarzenia gospodarcze wywołujące zmiany tylko w pasywach przy czym ogólna suma bilansowa nie ulega zmianie.

A = P + Z - Z

  1. Zdarzenia gospodarcze wywołujące jednocześnie zmiany w aktywach, pasywach oraz powodujące zwiększenie ogólnej sumy bilansowej.

A + Z = P + Z

Np. zakupiono materiały, zapłata w terminie późniejszym 2000zł

aktywa

wartość

zmiana

wartość

pasywa

wartość

zmiana

wartość

środki trwałe

255 000

255 000

kapitał udziałowy

230 000

230 000

materiały

40 000

+ 2 000

42 000

kapitał zapasowy

5 000

5 000

należności

45 000

45 000

zysk

10 000

10 000

rachunek bankowy

30 000

30 000

kredyt bankowy

80 000

80 000

kasa

5 000

5 000

zobowiązania

50 000

+ 2 000

52 000

suma

375 000

+ 2 000

377 000

375 000

+ 2 000

377 000

  1. Zdarzenia gospodarcze wywołujące jednocześnie zmiany w aktywach i pasywach oraz powodujące zmniejszenie ogólnej sumy bilansowej.

A - Z = P - Z

KONTO - w księgowości urządzenie służące do ewidencji zdarzeń gospodarczych w ujęciu wartościowym. Jest formą dwustronnego rachunku przy czym jedna strona to WINIEN (debet), a druga strona to MA (kredyt).

forma i treść konta:

Jednostronicowe:

data

nr dokumentu

treść operacji

kwota

WN

MA

04.02.01

PZ 234/12

przyjęcie materiałów

2000

05.12.01

RW 221/12

rozchód materiałów

1000

Dwustronicowe:

data

Nr dokumentu

Treść operacji

Kwota

WN

data

Nr dokumentu

Treść operacji

Kwota

MA

04.12.01

PZ 234/12

Przyjęcie materiałów

2000

05.12.01

RW 221/12

Rozchód materiałów

1000

Elementy konta:

Rodzaje kont:

    1. konta bilansowe - służące do ewidencji elementów majątku i źródeł finansowania

    2. konta wynikowe - na których zapisuje się strumienie kształtujące wynik finansowy (przychody i koszty)

    3. konta korygujące - stosowane w celu korekty wartości kont bilansowych lub wynikowych

    4. konta rozliczeniowe - służą do rozliczenia złożonych operacji gospodarczych

    5. konta pozabilansowe - stosowane w celu ujęcia operacji gospodarczych nie księgowanych na kontach bilansowych

Aspekt czynnościowy konta:

Z ewidencją księgową na kontach związane są następujące czynności:

Schemat prowadzenia konta:

Wn nazwa konta Ma

stan początkowy (Sp)

bilans otwarcia (Bo) 1 000

0x08 graphic
obciążenie 3 000

debetowanie 5 000

księgowanie w ciężar 4 000

księgowanie po stronie Wn 2 000

1 000 uznawanie

3 000 kredytowanie

1 000 księgowanie na dobro konta

500 księgowanie po stronie Ma

obroty debetowe 15 000

5 500 obroty kredytowe

9 500 saldo końcowe (Sk)

15 000

15 000

Zasady funkcjonowania kont bilansowych:

Konta bilansowe dzielimy na:

  1. Konta aktywne - obciąża się je (Wn) za stan początkowy oraz zwiększenie danego składnika aktywów, a uznaje (Ma) za zmniejszenie składnika aktywów i za stan końcowy.

Saldo końcowe konta aktywnego ma charakter debetowy, ponieważ obroty debetowe tego konta są większe bądź mogą być równe obrotom kredytowym. Gdy obroty stron konta aktywnego są sobie równe występuje wówczas tzw. zerowe saldo końcowe.

Z arytmetycznego punktu widzenia stronie Wn konta aktywnego nadaje się znak „+” a stronie Ma znak „-”.

(+) Wn nazwa konta Ma (-)

stan początkowy (Sp)

zwiększenie stanu

zmniejszenia stanu

obroty debetowe

obroty kredytowe

saldo końcowe (Sk)

  1. Konta pasywne - uznaje się je (Ma) za stan początku oraz zwiększenie danego składnika pasywów pasywów a obciąża (Wn) za zmniejszenie składnika pasywów i za stan końcowy.

Saldo końcowe konta pasywnego ma charakter kredytowy ponieważ obroty kredytowe tego konta są większe bądź mogą być równe obrotom debetowym.

Z arytmetycznego punktu widzenia stronie Wn konta pasywnego nadaje się znak „-” a stronie Ma znak „+”.

(-) Wn nazwa konta Ma (+)

zmniejszenie stanu

stan początkowy (Sp)

zwiększenie stanu

obroty debetowe

saldo końcowe (Sk)

obroty kredytowe

Wn nazwa konta Ma

stan początkowy należności

zwiększenie stanu należności

zmniejszenie stanu należności

stan początkowy zobowiązań

zwiększenie stanu należności

zmniejszenie stanu należności

obroty debetowe

saldo końcowe kredytowe (zobowiązania)

obroty kredytowe

saldo końcowe debetowe (należności)

OTWIERANIE KONT BILANSOWYCH:

aktywa

wartość

pasywa

wartość

środki trwałe

materiały

należności z tytułu dostaw

rachunek bankowy

250 000

40 000

45 000

30 000

kapitał udziałowy

zysk

kredyt bankowy

zobowiązania z tytułu dostaw

230 000

15 000

80 000

40 000

suma aktywów

365 000

suma pasywów

365 000

0x08 graphic
0x08 graphic

0x08 graphic
0x08 graphic

0x08 graphic
0x08 graphic

0x08 graphic

Zamykanie kont oraz sporządzanie bilansu końcowego:

Przed sporządzeniem bilansu końcowego należy:

Czynności związane z zamknięciem konta obejmują:

0x08 graphic

ZESTWAIENIE OBROTÓW I SALD:

Wykorzystanie zestawienia obrotów i sald jako narzędzia kontrolnego wynika z następujących cech:

    1. w momencie otwarcia kont sumy sald początkowych ujętych po stronie Wn (aktywa) i po stronie Ma (pasywa) są sobie równe

    2. w wyniku przestrzegania zasady podwójnego zapisu każda operacja gospodarcza powoduje równorzędne powiększenie obrotów Wn i Ma o taką samą kwotę

    3. łączna suma obrotów Wn wszystkich kont powinna być zawsze równa sumie obrotów Ma wszystkich kont

Cechy te powodują, że dla sprawdzenia poprawności księgowań wystarczy zestawić wszystkie zapisy po stronie lewej (Wn) i porównać je z zapisami po stronie prawej (Ma) konta.

Jeżeli takie zestawienie jest zgodne to księgowaliśmy zgodnie z zasadą podwójnego zapisu.

Sporządzanie zestawienia obrotów i sald obejmuje następujące czynności:

Podstawą sporządzania zestawienia obrotów i sald jest ewidencja księgowa, zawierająca kompletne zapisy wszystkich operacji gospodarczych pewnego okresu sprawozdawczego.

Może ono występować w dwóch wersjach:

Forma rozwinięta:

Lp.

nazwa konta

bilans otwarcia

Wn Ma

obroty

Wn Ma

obroty razem z bilansem otwarcia

Wn Ma

stan końcowy

Wn Ma

Forma uproszczona:

Lp.

nazwa konta

obroty razem z bilansem otwarcia

Wn Ma

salda końcowe

Wn Ma

Zestawienie obrotów i sald nie jest jednak instrumentem doskonałym, gdyż opiera się na zasadzie zachowania równowagi obrotów debetowych z obrotami kredytowymi i może jedynie wykryć błędy księgowe naruszające tę równowagę np.:

Do zasadniczych błędów, których bilans nie wykaże należą:

Poprawianie błędów księgowych:

Ujawnione w ewidencji błędy księgowe należy usunąć:

Najczęściej stosowanymi sposobami poprawianie błędów są:

Nie usuwa ona wszystkich skutków błędów, doprowadza do sztucznego zwiększenia obrotów.

przykład:

otrzymano materiały, zapłata w terminie późniejszym 4000.

błędny zapis:

0x08 graphic
0x08 graphic

strono czarne

poprawny zapis:

0x08 graphic
0x08 graphic

korekta błędnego zapisu:

0x08 graphic
0x08 graphic

Dobrze:

0x08 graphic
0x08 graphic

Zasady funkcjonowania kont bankowych:

Wszystkie koszty, straty nadzwyczajne, przychody oraz zyski nadzwyczajne ujmuje się w rachunkowości w zespołach kont określanych mianem kont wynikowych.

Konta wynikowe służą do ujęcia procesów gospodarczych kształtujących wynik finansowy.

Konta wynikowe otwiera się saldami początkowymi. Ich otwarcie dokonywane jest z chwilą zaksięgowania na niech pierwszej operacji gospodarczej.

Konta wynikowe obciąża się (Wn) za koszty i straty nadzwyczajne, a uznaje (Ma) za przychody i zyski nadzwyczajne.

0x08 graphic
0x08 graphic
0x01 graphic

Elementy wyniku finansowego:

Ogólny schemat ustalenia wyniku finansowego:

koszt własny sprzedawanych produktów

wartość sprzedawanych produktów

- wynik na sprzedaży

+ przychody ze sprzedaży produktów

+ przychody ze sprzedanych materiałów i towarów

pozostałe koszty operacyjne

- wynika na działalności operacyjnej

+ pozostałe przychody operacyjne

koszty finansowe

- wynik brutto na działalności gospodarczej

+ przychody finansowe

straty nadzwyczajne

- wynik brutto

+ zysk nadzwyczajny

obowiązkowe obciążenie wyniku finansowego

- wynik netto strata / zysk

Klasyfikacja i ewidencja przychodów:

Kryteria klasyfikacji i ewidencji przychodów:

Przychód ze sprzedaży to wartość sprzedaży, czyli iloczyn sprzedanych wyrobów, towarów i materiałów oraz właściwej dla nich jednostkowej ceny sprzedaży.

Powyższa suma może być obniżona o przysługujące odbiorcy bonifikaty, upusty, rabaty. Przychodu nie stanowi także podatek VAT zawarty w fakturach (czyli dowodach stanowiących podstawę ewidencji przychodu).

Przychód ze sprzedaży wykazuje się (zgodnie z zasadą memoriałową) w momencie sprzedaży (wystawienia faktury sprzedaży) bez względu na moment wpływu środków pieniężnych.

Ewidencje sprzedaży produktów gotowych, usług prowadzi się na koncie „przychody ze sprzedaży produktów”.

Sprzedaż materiałów i towarów ujmuje się na koncie „przychody ze sprzedaży materiałów i towarów”.

Schemat przychodów ze sprzedaży:

Pozostałe przychody operacyjne:

Ewidencja pozostałych przychodów operacyjnych:

Przychody finansowe:

Ewidencja:

Wn wynik finansowy Ma

Wn przychody finansowe Ma

Wn rachunek bankowy Ma

←------------------------→

okresowe przekierowanie na wyniku

←------------------------→

wartość sprzedawanych papierów wartościowych

←------------------------→

otrzymane odsetki

←------------------------→

otrzymane dywidendy i udziały

Klasyfikacja i ewidencja kosztów:

Ponoszone przez jednostkę gospodarczą koszty można podzielić na:

  1. koszty działalności operacyjnej - związane z podstawową działalnością przedsiębiorstwa tzn. produkcją i sprzedażą wyrobów, usług, towarów i materiałów

  2. pozostałe koszty operacyjne - koszty nie związane bezpośrednio z działalnością operacyjną

  3. koszty finansowe - koszty związane z operacjami finansowymi

  1. KOSZTY DZIAŁALNOŚCI OPERACYJNEJ

Podział:

    1. wg rodzaju:

      • zużycie materiałów i energii (zużycie materiałów podstawowych, pomocniczych, paliwa, opakowań, gazów, energii elektrycznej itp.)

      • usługi obce (remontowe, transportowe, bankowe, montażowe, sprzętowe, najmu, dzierżawy, łączności, pocztowe itp.)

      • podatki i opłaty (podatek akcyzowy, od nieruchomości, od środków transportu oraz opłaty o charakterze podatkowym np. opłaty skarbowe)

      • wynagrodzenia (brutto za pracę bez względu na rodzaj umowy)

      • ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia (składki ZUS, odpisy na ZFSS, dopłaty do biletów, szkolenia, wydatki na BHP itp.)

      • amortyzacja - odpisy amortyzacyjne (umorzeniowe środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych)

      • pozostałe koszty rodzajowe (koszt reprezentacji, reklamy, podróży służbowych, ubezpieczeń rzeczowych)

  1. wg typów działania: