Zbierające kłosy

Autor: Jean François Millet (1814-1875)

Narodowość: Francuz

Czas powstania: 1857

Tematyka: scena obyczajowa

Technika wykonania: olej na płótnie

Muzeum, w którym można obejrzeć dzieło: Muzeum d'Orsay, Paryż

Zwyczajne prace polowe czy dramatyczny

obraz nędzy i smutku?

Treść obrazu

Wbrew pozorom to nie jest sielankowe przedstawienie prac polowych. Millet ukazuje okrutną rzeczywistość pracy kobiet.

Wiecznie zgięte, z bolącymi, krwawiącymi dłońmi. Zbierają nędzne resztki, jakie pozostały po żniwach. Zbierają, aby móc wyżywić swoje rodziny, zapewnić im przetrwanie.

Millet - znawca wsi

Był jednym z niewielu malarzy, którzy naprawdę dobrze znaliżycie wieśnia-ków. Sam bowiem był gospodarskim synem i wiedział,że praca chłopów w niczym nie przypomina sielanki. Jego obrazy wywoływały zakłopotaniew środowisku artystycznym, bo w przedziwny sposób łączyły realizm z impresjonistyczną sielankowością. I taki właśnie nurt reprezentował Millet: francuski realizm powstały w czasach impresjonizmu. Jego obrazy są dowodem na to, że można w doskonały sposób połączyć wydawałoby się dwa tak skrajne pojęcia.

Kolorystyka

Żółtorude ściernisko, w oddali żółte kopy siana, jasne, rozmyte, ledwo widoczne postacie wieśniaków. A na pierwszym planie wyraźny cień, jaki tworzą schylone postacie i ich brudne, zniszczone ubrania. Czemu służy taka kolorystyka? Tło jest sielanką, pierwszy plan realistycznym przedstawieniem prawdziwej sytuacji wieśniaków. Tak jakby Millet chciał powiedzieć: „Patrzycie z daleka na wieś i wydaje się wam, że jest to sielanka, kraina szczęśliwości. Spójrzcie z bliska - to naprawdę ciężka i wyczerpująca walka o przetrwanie”.

Przykładowe pytania Egzaminacyjne

Linia horyzontu na obrazie zaznaczona jest poprzez:

1. linię lasu,

2. ustawione rzędem kopy siana,

3. linię wyznaczoną przez pochylone plecy kobiet,

4. postacie w tle.

Odp. A

Które zdanie jest prawidłowym komentarzem do obrazu Milleta?

1. Kobiety zbierające kłosy uparcie wpatrują się w jeden punkt znajdujący się na linii horyzontu.

2. Pierwszy plan obrazu ukazany jest w dużo ciemniejszych barwach niż dalsze plany.

3. Pracujące kobiety umilają sobie czas przyjemną pogawędką - widać to z ruchu ich dłoni.

4. Wszystkie trzy kobiety ukazane są w identycznej pozycji - sięgają po leżące na ziemi kłosy.

Odp. B.

Odp. A

Ludzie w tle

Jest ich całkiem sporo, ładują snopki na wozy, tworzą kopy. Wyróżnia się samotna postać na koniu po prawej stronie. Nie pracuje, patrzy na wieśniaków. Być może to ekonom lub dziedzic nadzorujący ich pracę.

Linia horyzontu

Bardzo wyraźnie zaznaczona poprzez linię drzew na ostatnim planie. Najciekawsze jest to, że postacie kobiet, mimo iż znajdują się na pierwszym planie i są dominujące na obrazie, to jednak mieszczą się pod linią horyzontu. To, oczywiście, celowy zabieg: Millet podkreślił jak bardzo przyziemne i ograniczone jest to, co robią wieśniaczki. Skupione tylko na tym, co znajduje się pod ich nogami. Nie mają żadnych innych celów i pragnień, nie starają się poszerzyć swych „życiowych horyzontów”.

Wielkie kopy siana

Nawet z takiego oddalenia wydają się ogromne. I jaka jest różnica między nimi a tymi żałosnymi kłosami ściskanymi przez wieśniaczki na pierwszym planie. Te kopy to dostatek, pojedyncze kłosy to bieda. Oczywiście, kopy w tle nie należą do żadnej ze sportretowanych przez Milleta wieśniaczek.

Kobiety

To wieśniaczki najbiedniejsza z biednych - zbierają resztki, jakie pozostały na polu po żniwach. To co uda im się zebrać, skrzętnie chowają do brudnych chust przewieszonych przez plecy. Wpatrują się w ziemię, nie chcą przegapić żadnego kłosa. Ich twarze są brudne, ogorzałe od słońca. Nie rozmawiają, nie plotkują, ciężko pracują.

---