11

(14.16)

2M„_2M„ d ni •_ z

W cdu obliczenia naprężeń zginających u podstawy zęba należy wyznaczyć ramię moment u zginającego ftp oraz przekrój niebezpieczny — prostokąt o wysokości s i szerokości uzębienia b. Wymiary te są proporcjonalne do wartości modułu, a ponadto zależą od kąta przyporo oc„, liczby zębów z, współczynnika wysokości zębów y oraz jednostkowego współczynnika przesunięcia zarysu x. Wyznaczanie wymiarów h,, i z warunków wytrzymałościowych wymaga skomplikowanych obliczeń. Dla ich uproszczenia wprowadza się tzw. współczynnik kształtu zęba    ¹ '

■a

(14.17)

Wartości współczynnika q dla zębów normalnych przy kącie przypora a₀ =■ 20" podano w tablicy 48.

Wstawiając wartość q do wzoru wytrzymałościowego na zginanie, otrzymamy

(14.18)

P‘4 . .

^r‘' “ h■m ^K”

Siła F określa tylko obciążenie statyczne. W celu uwzględnienia w obliczeniach wytrzymałościowych innych czynników, wpływających na pracę przekładni, silę F zastępujemy siłą obliczeniową

Fm

K_p-K,,-F

(14,19)

gdzie:

K, — współczynnik zależny od liczby przyporadla r. < 2 przyjmujemy K I:

K_p — współczynnik przeciążenia; K = 1-e2, zależnie od charakteru pracy przekładni;

K,, — współczynnik nadwyżek dynamicznych, wyrażany w zależności ■ od prędkości obwodowej lk

Wartości K_p i Kprzyjmujemy wg tablic 11 i 12, podanych w podręczniku [20],

Wprowadzając do wzoru 14.18 silę obliczeniową w N, k,_s} w MPa oraz szerokość wieńca b -■ hm, gdzie a ~ 5 9-15 (a w przekład ni ach dźwigowych nawet Ź = 20), otrzymamy wzór na obliczanie wartości modułu z warunku na zginanie

(14.20)

Wprowadzając do wzoru 14.20 wyrażenie

(14.21)

d    nv z -

Otrzymamy

(14.22)

Wartości naprężeń dopuszczalnych dla kół zębatych przyjmujemy wg tablicy 49.

nych jako naprężenia stykowe. Charakter współpracy zębów powoduje,

W przekładniach zębatych naciski powierzchniowe są skupione na bardzo niewielkim obszarze, powodując powstanie naprężeń, określa-

że ogólny wzór na naciski powierzchniowe (p C k₀) nic może być stoso-„ wany.

Obliczenie zębów na naciski powierzchniowe przeprowadzamy wg wzoru 14.21, wyprowadzonego z, wzoru Hertza

(14.23)

gdzie; p_mux i k₀ - wMPii,F_#ir w N, b i d_t - w mm.    '    •

Wartości współczynnika C przy kącie przyporu = 20° wynoszą: dla kół stalowych (£-=210000 MPa, v = 0,35)-Ć = 478,2 oraz dla kół żeliwnych (£ = 90000 MEa,v= 0,25)—C= 308,4.

Orientacyjne wartości dopuszczalnych nacisków powierzchniowych przyjmuje się wg przybliżonego wzoru

203