CCF20101004017

M'i

7. Rozkład dwumianowy (Bernoulliego) i rozkład Poissona

liczby zliczeń (h ■= P TliLi ⁿii gdzie 7i_t jest. liczbą, zliczeń w z-tym pomiarze, a /V liczbą pomiarów). Zmienna standaryzowana u będzie więc miała postać:

n - nn

(7.2.13)

Powstaje pytanie, jak duże powinno być ii, aby można było korzystać ze wzoru (7.2.13)7 W praktyce przyjmuje się h > 30. Należy jednak zaznaczyć, że przyjęcie n = 30 jest zbyt optymistyczne i wzór (7.2.13) zalecamy stosować dla h > 100. Przykłady ilustrujące dokładność przybliżenia rozkładu Poissona P\(n) rozkładem normalnym standaryzowanym N(0, 1) można znaleźć w wielu opracowaniach, np. w [4]. Na zakończenie musimy odpowiedzieć na pytanie, co należy zrobić, jeżeli średnia liczba zliczeń ń w czasie A/, jest zbyt mała, aby można było rozkład P\(n) przybliżyć rozkładem /V(0, 1), a musimy oszacować poziom i przedział ufności średniej rozkładu ń/i- Odpowiedź jest następująca: możemy wydłużyć czas zliczania. Na. przykład, jeśli w czasie 10 s średnia liczba zliczeń fi = 20, to możemy przedłużyć czas zliczania np. do 00 s.

8. Przedstawianie danych i graficzne oszacowanie błędu

Jednym z najpoważniejszych i najczęściej spotykanych błędów popełnianych przez niedoświadczonych eksperymentatorów, jak i numeryków jest chaotyczny zapis wyników pomiarów bądź obliczeń. Otrzymujemy wtedy nieopisany zbiór liczb, w którym łatwo jest się pogubić i po pewnym czasie zapomnieć, co która liczba przedstawia, oraz w jakich jednostkach jest wyrażony wynik pomiaru bądź obliczeń. Dlatego wszystkie dane należy zawsze przedstawiać w jakiś uporządkowany sposób zawierający również ich opis.

Z tego powodu, w tym rozdziale, omówimy podstawowe zasady przedstawiania danych dowolnego rodzaju w postaci uporządkowanych zbiorów i wykresów oraz zasady przedstawiania wielkości fizycznych i zajr.su ich jed nos tek.

8.1. Zasady zapisu wielkości fizycznych i ich jednostek

Przygotowując dowolno opracowanie (np. opis ćwiczenia wykonanego w pracowni) musimy zwracać uwagę na.symbole używane do oznaczania wielkości fizycznych i ich jednostek. Wszystkie symbole występujące w tekście opracowania, jak również w tabelach i na rysunkach muszą być wyraźne, aby nie było wątpliwości, którym symbolem oznaczono daną wielkość fizyczną. Ponieważ coraz częściej opracowania są przygotowywane przy użyciu komputerowych edytorów tekstu, podatny poniżej zasady używania liter jako symboli wielkości fizycznych. Zasady te są zalecane przez Międzynarodową Unię Fizyki Czystej i Stosowanej (International Union of Pureaml Applied Physics, w skrócie IUPAP) i obowiązują w ramach układu SI [2]. Są one stosowane w tzw. dużej poligrafii i są następujące.

1)    Liczby, symbole jednostek miar, symbole pierwiastków chemicznych piszemy drukiem prostym (antykwą).

2)    Symbole skalarnych wielkości fizycznych piszemy drukiem pochyłym (kursywą, w anglojęzycznych edytorach: ilalic).

3)    Symbole wielkości fizycznych wektorowych piszemy drukiem pochyłym pólgrubym.

145