CCF20111007000

które pod wpływem enzymów mogą być rozkładane do produktów dających się tatwo wykryć).

6.    Charakterystyka podstawowych podłóż mikrobiologicznych:

bulion zwykły • podłoże płynne, ogólne dla bakterii, skład: 15 g .suchego bulionu’ (wyciąg mięsny z dodatkiem 2 % peptonu), 1000 ml wody destylowanej, pH 7,0 - 7,2; sterylizacja w autoklawie

agar zwykły - MPA (mięsno - peptonowy agar) - podłoże stałe, ogólne dla bakterii, skład 1000 ml bulionu + 2 % agar-agar, temp. rozpuszczania 95 - 99 °C, temp. krzepnięcia 45 - 48 °C, pH 7,4 - 7,6; sterylizacja w autoklawie

żelatyna - podłoże stałe, ogólne dla bakterii proteolitycznych, skład: 1000 ml bulionu + 10 - 20 % żelatyny, pH 7,8; sterylizacja w aparacie Kocha - metodą tyndalizaq'i)

pożywka brzęczkowa (brzeczka) - podłoże stałe, ogólne dla grzybów, skład: 1000 ml brzeczki niechmielowanej (browarnianej) + 2 % agar-agar, pH 5,5 - 5,8, sterylizaq'a w autoklawie

7.    Metody hodowli:

a.    hodowla statyczna - do czasu wyczerpania składników pokarmowych lub zatrucia

własnymi produktami,    _

b.    hodowla ciągła - stały dopływ pożywki i odpływ zużytego podłoża

8.    Zgodnie z warunkami rozwoju drobnoustrojów stosuje się odpowiednie podłoża, hodowlę prowadzi się w optymalnej temperaturze i odpowiednim składzie atmosfery środowiska. Ogólne warunki hodowli dla większości drobnoustrojów mezofilnych są następujące:

drobnoustroje	pożywka	temp,	Etl	czas hodowli
bakterie	MPA	37 °C	~ 7	24 h
	bulion	37 °C	-7	24 h
bakterie proteolityczne	żelatyna	20-22 °C	~ 7	48 h
grzyby	brzeczka	28 °C	- 5,6	3 dni

Mikroorganizmy tlenowe i względnie beztlenowe hoduje się w termostatach (inkubatorach, cieplarkach) lub hodowlę przeprowadza się na wstrząsarkach (napowietrzanie) z łaźnią wodną. Beztlenowce bezwzględne hoduje się pod parafiną olejem, warstwą agaru 3 % itp. lub w obecności mikroorganizmów usuwających tlen z pożywki. Hodowlę beztlenowców można także prowadzić w eksykatorach próżniowych lub specjalnych aparatach - anaerostatach.

9. Przechowywanie drobnoustrojów.

Mikroorganizmy przechowuje się w chłodniach w temperaturze +1 do +4 °C, w zamrażarkach lub w postaci zliofilizowanej (liofilizacja - wysuszenie drobnoustrojów w niskiej temperaturze w próżni).

Podstawowa aparatura i metody stosowane w badaniach mikrobiologicznych

STERYLIZACJA, czyli wyjaławianie - Jest to zabicie lub usunięcie wszystkich

drobnoustrojów - zarówno farm wegetatywnych, jak i orzetrwalnikowych.

Wszystkie badania mikrobiologiczne należy wykonywać w warunkach jałowych. Z tego powodu sterylizuje się pomieszczenia laboratoryjne, szkło laboratoryjne oraz pożywki na których hoduje się drobnoustroje.

Prace mikrobiologiczne wykonuje się przy palnikach - do 20 cm wokół płomienia znajduje się strefa jałowa.

Metody Sterylizacji

I.    Sterylizacja termiczna - wysokotemperaturowa

1)    NA SUCHO

a.    wyżarzanie - wyjaławianie ezy w płomieniu palnika przed i po posiewie drobnoustrojów

b.    opalanie - wyjaławianie głaszczek, bagietek szklanych, moździerzy przez zanurzenie w alkoholu i opalenie płomieniem palnika, opalanie wlotu probówek i kolbek

c.    suszarka - szafka metalowa ogrzewana elektrycznie, zaopatrzona w termometr i termoregulator oraz izolowana termicznie. Służy do sterylizacji szkła laboratoryjnego (odpowiednio umytego przy użyciu detergentów, wypłukanego w wodzie bieżącej i destylowanej, wysuszonego i zabezpieczonego przed rozjałowieniem - 160 - 180 °C (1,5

-    3 godzin).

2)    NA MOKRO

a.    autoklaw (sterylizator parowy) - jałowienie pożywek (tych, które nie ulegają rozkładowi w temp. pow. 100°C) w parze nasyconej i pod ciśnieniem. Najczęściej stosowane parametry jałowienia: 1 atm (0,1 MPa) - 121°C lub 2 atm (0,2 MPa) - 134 °C przez czas 15-45 minut.

b.    aparat Kocha - sterylizuje się w nim pożywki do hodowli drobnoustrojów metodą tyndalizacji, czyH- przez ogrzewanie ich w parze bieżącej w temp. 100°C przez 30 minut

trzykrotnie w odstępach 24 godzin.

Jednokrotne zastosowanie aparatu nie prowadzi do sterylizacji, ponieważ zabiciu ulegają tylko formy wegetatywne. Przez okres 24 godzin przetrwalniki .kiełkują' i przechodzą w formy wegetatywne. Ponowne zastosowanie aparatu Kocha powoduje ich zabicie. Proces powtarzamy trzeci raz, aby na pewno zabić wszystkie formy i uzyskać pełną jałowość.

II.    Sterylizacja niskotemperaturowa

1.    Sterylizacja gazowa (tlenek etylenu, formaldehyd).

2.    Metody radiacyjne

a.    promieniowanie UV (254 nm)

W pracowniach mikrobiologicznych sterylizuje się pomieszczenia prom. UV. Najsilniej działają promienie o dł. fali 230 - 275 nm. Najczęściej jałowi się przez okres 30 minut do 2

-    3 godzin.

b.    promieniowanie jonizujące (beta, gamma, prom. Roentgena)

3.    Filtrowanie