img158

158

może być dokładnie kwantowana (przy tej samej liczbie przedziałów kwanty wania). M przypadku przeciwny*, gdy korelacja jest słaba, przetwarzanie analogowo-cyfrowe w układzie różnicowym jest pozbawione sensu. Wynika to stąd, źe przy słabej korelacji próbki z taktu na takt mogą się istotnie zaieniać (wokół zerowej wartości średniej) i wtedy jedyną sensowną predykcją ich wartości jest predykcja zerowa, a więc w efekcie przetwarzanie analogowo-cyfrowe w układzie bezpośrednia.

Koncepcja różnicowego przetwarzania analogowo-cyfrowego jest oparta na skorelowaniu kolejnych próbek sygnału (pobieranych z odstępe* Nyquisti Jakość tego przetwarzania w istotny sposób zależy od pozioau korelacji, zależność (1.4.39). Zwiększenie częstotliwości próbkowania sygnału ponad częstotliwość Nyquista z całą pewnością będzie powodować wzrost korelacji pomiędzy kolejnyai próbkami, a więc i podniesienienie odstępu sygnał - błąd kwantowania. Mzrost ten jest jednakże teraz realizowany kosztem zwiększenia szybkości transmisji.

Zauważmy jeszcze, że bardzo silnie skorelowane próbki niewiele się od siebie różnią i do kwantowania różnicy próbka - jej predykcja może wystar czyć zaledwie dwupoziomowy kwantyzator. Tak pomyślany różnicowy przetwornik analogowo-cyfrowy - modulator delta (DM - Delta Modulation) jest szczególnie aktrakcyjny z praktycznego punktu widzenia, gdyż jego budowa jest stosunkowo prosta (wielopoziomowy kwantyzator zostaje zastąpiony zwykłym układem progowym wykrywającym znak sygnału błędu). 14 ustępie ty* postaramy się zbadać, czy takie przetwarzanie analogowo-cyfrowewOZe być konkurencyjne dla przetwarzania w układzie bezpośrednia. Metoda rozwiązania tego problemu przyjęta w poprzednia ustępie jest w tym przypadku bez-żyteczna, gdyż teraz kwantowanie (sygnału błędu) nie jest już gęste i pewne-założenia przestają być słuszne.

Na rysunku 1.59 przedstawiono adwat blokowy klasycznego modulatora delta oraz przebiegi występujących w nim sygnałów. Schemat ten odpowiada ogólnemu schematowi z rysunku 1.58b. Rolę układu aproksymującego w najprostszym przypadku pełni integrator. M przetworniku wytwarzany jest sygnał błędu aproksymacji £(t), stanowiący różnicę pomiędzy sygnałem przetwarzanym x(t) a aproksyaującym go sygnałem schodkowy* ję(t). Sygnał błędu jest próbkowany z okresem T_o, czas trwania impulsów C*CT₀. Próbki sygnału błędu są kwantowane na dwóch pozioauch, co oznacza, że sygnał wyjściowy kwantyżatora zawiera wyłącznie informację o znaku błędu. Ciąg impulsów wyjściowych kwantyżatora 6^ po zakodowaniu tworzy wyjściowy sygnał cyfrowy przetwornika x (t). Ciąg ten jest również całkowany w pętl sprzężenia zwrotnego, tworząc schodkowy sygnał aproksyaujący x(t). Przy-