I w odmianach czasu smak jest 106

JAN Z KIJAN

WIEŻA BIECKA

Wicia w przód. kosooł w zad do kąia się krvjc Trudno oa?a    _ es rr    er. r

Bc sł ra. »TcdŁa. -r^jęę pocrzcr trzeba. Tręsaczł o *o pru*. bo sen bliżej nieba.

NIE FRASZKA TO

Tum się jeszcze umyślił troszeczkę zabawić,

A porządek domowy przed oczy wystawić.

Któremu się przypatrzył w domu uczciwego Sławnej polskiej Korony szlachcica zacnego.

Który w Polszczę w sprawach swych jest nadobnym wzorem Wszytkim stanom szlacheckim, z jego wszytkim dworem.

Żebym go miał mianować, mogę się z tym drożyć I nic chcę tego równo z fraszkami położyć.

Osobnych by te sprawy ksiąg potrzebowały,

Ale mi czas nie zniesie i nakład niemały.

A iżeby tym rychlej na świat się wydało,

Włożyłem to tu. gdzie się i fraszki pisało.

Tego tu nie wspominam, jak się dobrze rodził I jak, nauk szukając, wiele krajów schodził.

Tom umyślił opisać: r/.ąd nadobny w domu.

Że go równać nie mogę nikomu innemu.

Wszytkic szlachetne w nim są świątobliwe cnoty,

Które go barzej zdobią niżli łańcuch złoty.

Jedna: Nigdy z sąsiadem w kłopot nic zaciąga.

Krzywdę ścierpi abo też lekuchno jej siąga.

Pozew, nie wiem, jeśli był kiedy w jego domu,

Abo krzywdę, powiedz kto, uczynił! i komu?

Rzemieślników kto więcej nadeń w domu chował?

Kto u niego czas trawił, nigdy nic żałował.

Bo każdego postępków uczciwych wyćwiczył I zapłatę z nagrodą każdemu odliczył.

Co się rzadko przytrafia i to nic wiem kędy,

Już rzemieślnik u dworu utrapiony wszędy.

A co darmo odejdzie służałej czeladzi,

Choć z płaczem, już to panom bynamnicj nie wadzi.

Ten pan płaczu ni krzywdy na się nie przyjmuje

tMTOŁu 2'-li