0137

Rozdział V

Systemy partyjne współczesnego świata

W przeciwieństwie do innych kwestii, charakterystykę wybranych systemów partyjnych współczesnego świata przedstawimy posługując się prostym kryterium: geopolityczną swoistością ich ewolucji na poszczególnych kontynentach. Sądzimy, że komparatystyka wyznaczona tymi ramami jest w pełni uzasadniona, chociażby ze względu na to, że kraje tworzące kontynent, a w pewnych wyjątkowych sytuacjach -subregion w jego ramach, łączy niejednokrotnie podobny rytm rozwoju politycznego, społeczno-kulturowego i ekonomicznego. Dodatkowym argumentem przemawiającym za przyjęciem takiego właśnie sposobu prezentowania ewolucji systemów partyjnych wydaje się być zjawisko demokratyzacji. Proces demokratyzacji przybiera nie tylko postać „fal”, następujących w pewnych sekwencjach czasowych, ale również na wyraźną „orientację” kontynentalną, ujawniając się jako zjawisko uniwersalne dla poszczególnych regionów. Widoczne jest to zwłaszcza w przypadku krajów Ameryki Łacińskiej, w których proces demokratyzacji został zapoczątkowany w połowie lat 80., oraz kontynentu afrykańskiego, gdzie jest to wyraźnie fenomen lat 90.

1. Systemy partyjne Afryki

Zanim przejdziemy do charakterystyki współczesnych systemów partyjnych krajów tego kontynentu, warto wskazać na pewne zjawiska, które ujawniły się znacznie wcześniej w jego rozwoju politycznym i wcale nie należą do przeszłości. Chodzi oczywiście o pewne uniwersalne „kontynentalne” tendencje polityczne, które wpłynęły i niejednokrotnie wciąż wpływają na proces rozwoju systemów partyjnych.

Warto zwrócić uwagę czytelnika przede wszystkim na zjawisko, które ujawniło się w latach 60. i polegało na odchodzeniu bardzo wielu krajów afrykańskich od „odziedziczonego” po okresie kolonialnym pluralizmu i rozpoczęciu procesu centralizacji władzy politycznej w rękach jednej partii. Zostały ukształtowane systemy

133