147

150    Podstawy elektrokardiografii

Uwaga: a) Spróbuj przedłużyć krzywiznę odcinka ST wstecz. Jeżeli to przedłużenie przetnie linię izoelektiyczną w pobliżu zespołu QRS, najpewniej jest to zmiana ponaparstnicowa.

150    Podstawy elektrokardiografii

b) Można sobie wyobrazić, że ponaparstnicowe zmiany odcinka STpowstajq pod wpływem ciężkiej kuli toczącej się z załamka R i spadającej na odcinek ST, powodując jego wybrzuszenie skierowane w dół. Odcinek ST w obrazie przeciążenia powstaje natomiast pod wpływem ciężaru podwieszonego na linie do szczytu załamka Ti pociągającego w dół załamek razem z punktem J.

MNIEJSZE KRYTERIA LVH DOTYCZĄCE ZAŁAMKA T

1. Wymień nieprawidłowości kształtu załamka T, inne niż cechy przeciążenia, które wspólnie z kryteriami dotyczącymi amplitudy wskazywałyby na LVH.

a)    Ujemne załamki T w odprowadzeniach „krytycznych”, to jest w I i aVF (zobacz str. 39).

b)    Patologicznie zazębiony załamek T.

c)    Wektor T skierowany do przodu, to jest załamek T w odprowadzeniu VI większy niż w odprowadzeniu V6 (zwykle załamek T w V6 jest taki sam albo większy niż w V1).

d)    Amplituda załamka T mniejsza od 10% amplitudy załamka R w odprowadzeniach lewokomorowych.

2. Kiedy w LVH spotyka się załamki T o amplitudzie większej, niż dopuszcza norma?

W fizjologicznym LVH u sportowców załamek T w płaszczyźnie czołowej jest wyższy, a jego oś bardziej odchylona w lewo niż u osób z dobranej grupy kontrolnej (zobacz EKG 62A). Uwaga: a) U sportowców wydłuża się odstęp PR, QTc i cykl serca, a oś QRS kieruje się bardziej do przodu. Te cechy pomagają rozpoznać EKG sportowca. Wydłużenie odstępu PR stwierdzono tylko w niektórych badaniach, może więc zależeć od rodzaju uprawianego sportu lub od stopnia wydrenowania sportowca, b) Zwrócenie osi QRS do przodu może być spowodowane współistnieniem przerostu prawej komory, do którego — jak się sądzi — dochodzi u sportowców.