1 (9)

chemicznie. Otrzymywany głównie w postaci półwyrobów (prasowanie 14 MPa w temperaturze pokojowej i następnie spiekanie 360-380oC) (wałki, płyty, bloki, kształtki) i następnie obrabiany mechanicznie.

Polifluorek winylidenu PVFD

Otrzymywany w procesie polimeryzacji emulsyjnej lub suspensyjnej fluorku winylidenu (stopień konwersji do 98%). Tworzywo termoplastyczne, o dużej twardości i wytrzymałości mechanicznej, wysokiej stabilności cieplnej (300-350°C), rozkłada się powyżej 430°C. Odporny na działanie kwasów, zasad, związków utleniających, wielu związków organicznych; nieodporny - rozpuszczalniki polarne, aceton. Zastosowanie: elementy maszyn, rury, folie, wykładziny aparatury chemicznej, węże termokurczliwe.

Polioctan winylu PVAC

Otrzymywanie - polimeryzacja octanu winylu w fazie ciekłej oraz gazowej (na skalę przemysłową głównie w roztworze i emulsji) pod wpływem światła, ciepła, inicjatorów rodnikowych, w zależności od rodzaju inicjatora i warunków reakcji otrzymuje się od ciekłych i lepkich związków małocząsteczkowych do twardych polimerów. Polimer termoplastyczny, bezpostaciowy, odporny na starzenie, rozkłada się w 170°C, odkształcalny na zimno. Nieodporny na działanie silnych kwasów i zasad (hydroliza), pęcznieje w wodzie, rozpuszcza się w ketonach, estrach, acetonie, metanolu, węglowodorach aromatycznych. Zastosowanie: składnik farb i lakierów, klejów, używany do obróbki powierzchniowej papieru, drewna, betonu, składnik dodatkowy PVC.

Polialkohol winylowy PVAL

Otrzymywany z PVAC. Do 140°C nie obserwuje się zmian, blisko 2000C zachodzi rozkład. Rozpuszczalny w wodzie, a nie rozpuszczalny w większości rozpuszczalników organicznych. Raktywny chemicznie, higroskopijny (5%), obojętny fizjologicznie. Stosowany na powłoki, włókna, kleje, materiały odporne na działanie benzyny, rury, węże, składnik elementów z tworzyw biodegradowalnych.

Poliformaldehyd PPM (r>olioksvmetvlenl

Otrzymuje się w procesie polimeryzacji formaldehydu lub trioksanu w roztworze węglowodorów w obecności katalizatorów. Polimer termoplastyczny, liniowy, częściowo krystaliczny. Odporny na obciążenia dynamiczne, sztywny i twardy, na korozję naprężeniową, stabilny w podwyższonej temperaturze, odporny na wdele rozpuszczalników (słabe kwasy i zasady, alkohole, smary, produkty naftowe), dobre właściwości dielektryczne, dobra przetwarzalność, trudnopalny. Nieodporny - UV, czynniki atmosferyczne. Zastosowanie: łożyska, koła zębate, części pomp, zaworów, korpusy.

Politlenek etylenu PEOX (nolioksvetvlen)

Otrzymuje się najczęściej w procesie polimeryzacji suspensyjnej monomeru (a-tlenku) w obecności katalizatorów. W zależności od metody otrzymywania różni się masą cząsteczkową właściwościami i zastosowaniem. Polimer termoplastyczny o masie cząsteczkowej od 500 000 do kilku milionów jest częściowo krystaliczny Sk=95%, temperatura topnienia 66°C.Rozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalnikach organicznych. Zastosowanie: folie, włókna, farmaceutyką powlekanie papieru, składnik lakierów'.

Politlenek propylenu PPOX (nolioksvpronvlen)

Otrzymuje się w procesie polimeryzacji monomeru (a-tlenku) w obecności katalizatorów zasadowych. Standardowy PPOX jest lepką cieczą o pH = 6,5-7,7 i lepkości 0,78-0,90 mPas. Zastosowanie: głównie otrzymywanie poliuretanów.

Tworzywa fenolowe PF

Żywice fenolowe otrzymuje się w procesie polimeryzacji kondensacyjnej fenolu i jego homologów (krezol, ksylenol) z aldehydami (formaldehydem) lub ketonami.

Żywńca fenolowo formaldehydowa jest otrzymywana w procesie polimeryzacji fenolu z formaldehydem. Jeśli jest prowadzona w nadmiarze formaldehydu i środowisku alkalicznym otrzymuje się żywicę typu rezol -rozpuszczalna, topliwa, pod wpływem ogrzewania utwardza się (polimeryzacja kondensacyjna) - tworzywo nierozpuszczalne i nietopliwe (rezit). Jeśli w środowisku kwaśnym przy niedoborze formaldehydu otrzymuje się żywicę typu nowolak - liniowa, niereaktywna, w podwyższonej temperaturze reaguje z formaldehydem twwząc rezol a następnie rezit. Stosowana do wytwarzania lakierów, wytworów odlewanych, klejów i kitów, tłoczyw i laminatów, antykorozyjnych powłok i pokryć, łączenia elementów izolacyjnych z włókien mineralnych i szklanych. IV postaci laminatu: duża wytrzymałość, sztywność, twardość, wysoka odporność cieplna (także na zapłon i spalanie), chemiczna, na korozję naprężeniową nieodporne na mocne kw'asy i roztwory zasad, zmiana barwy pod wpływem czynników atmosferycznych.

Żywice epoksydowe EP

Otrzymuje się w wyniku polimeryzacji addycyjnej epichlorochydryny ze związkami wielohydroksylowymi (żywłce dianowe)' lub epoksydowania związków nienasyconych (najczęściej utleniacz w postaci kw'asu nadoctowego) - otrzymuje się żywice cykloalifatyczne.

W zależności od zastosowanych surowców, warunków polimeryzacji otrzymuje się związki malocząsteczkowe (masa cząsteczkowa 300-600), średniocząsteczkowe (masa cząsteczkowa 600-900) i żywice wielkocząsteczkowe (900-4000) do otrzymywania twardych tworzyw w procesie utwardzania - sieciowania. Są odporne na słabe kwasy i zasady, alkohole, naftę, benzen, oleje, rozpuszczalniki organiczne; nie są odporne na stężone kwasy i zasady, amoniak, aceton, estry i ketony, w ograniczonym zakresie na czynniki atmosferyczne.

9