2012 12 18 17 10

■■

“ Większość miast na obszarze średniowiecznej Europy zaliczyć można do ośrodków, które rozwinęły się w sposób organiczny. Jedynie na terenie Europy Środkowej i Wschodniej (na wschód od linii Łaby) przewagę miały miasta nowe, budowane według określonej koncepcji.

W dalszej kolejności omówiono wybrane kategorie ośrodków miejskich w średniowiecznej Europie, wyróżnione na podstawie genezy i uwarunkowań rozwoju. Z takiego punktu widzenia wyróżnia się między innymi: miasta istniejące od czasów cesarstwa rzym-

skiego, miasta rozwijające się wokół    ^3Ji- ^Bud°^{wa nowe}SP    ^obok

,    .    _    , nicjącego ośrodka (miasto podwójne, przykład

zamku będącego siedzibą feudała _{Brandcnbutgai)}

(określane były zależnie od kraju jako źródło: Koch, 1996. bourg, burgo, borougi6), miasta, których

początkiem było rozwijające się osiedle wiejskie, a także miasta nowe zakładane według planu.

Wisła

Stare Miasto

Rys. 3.6. Toruń (przykład średniowiecznego miasta podwójnego), \cwe‘ stronie (1233), po prawej — Nowe Miasto (1264)

Źródło: opracowanie własne.

75