2013 10 27 14 19

TONIE ttatln czepili p| 2’3 małe 'WĘ+ Hp wyruszają na zer. OHPRE h dość dużymi /wie rzęumi i nic muszą się oba wiać drapieżnych maków i ptaków, polujących na mniejsze małpy. Przebywanie w dużych cudach zapewnia małym małpom większe bezpieczeństwo, ponieważ większe gru-py prędzej mogą wypatrzyć wroga.

W trakcie szukania pożywienia zwierzęta utrzymują ze sobą kontakt za pomocą głośnych dźwięków, przypo-minających rżenie konia.

Ozepiaki jedzą głownie owo ce i orzechy, -ile mogą tez /jadać Hicie, pą< /ki kwiatów, pta lic jaja, owady i pająki. (>wiuc stanowią główne źródło wody.

Podi zań jedzenia c/epiak zwisa często na jednej nodze lub na ogonie, W ten sposób długimi palcami sięga < /uh ków gałęzi. Do zrywania po żywienia może wy korzymy wal nawet i ogon ()g<>nrm też obmacuj© miejsce, gdzie chce przeskoczyć, dopiero po tern opuszcza gałąź, na któro) siedź i- Długimi rękoma I noga mi sięga daleko w przód i po rus/a «ię w gałęziach drzew bardzo szybko. Kiedy t/cpiak trzyma jakiś przedmiot, jego palce i kciuk są ustawione do siebie pod kątem prostym.

| CZY WIESZ. ŹC ; # W • i Otunku do w nu' Clił* [ Sggpiftk mit wipln wtfk*f y mÓ£<J niż Inne małpy plaktowatę

#    Crapiakl / apyłają rótna gn

i Innki roślin, roanęco w koronach drzew Kiedy piję nektar, na ich pyn/d/kar.h zostaje pytek który przenoeaą na koleing rośliny

#    Czepiaki odgryzała włfksze gałęzie drzew, którymi rtucaja potem w intrulów

#    Jedna t n«|r/eds/vch małp Ameryki Południowej Jest cza piak brunatny A. von Humboldt opieai go na podstawie skórki, kióra otrzymał od tubylców, nigdy nie widział jednak żywej małpy Dopiero w 1074 i, udało się apotkaó żywe zwierzę

#    Dźwięk ostrzegawczy jaki wydala czepiaki przypomina tzcze kanie teriera.

kiedy ona wspina się po drze wach w poszukiwaniu poży wienia. Później odważa się przejść na jej grzbiet, gdzie owija twój ogon wokół ogona matki. Nawet później, gdy młode jesi już za duże, .iby matka nosiła je na pietach, rzdko nilil.il.i się od niej na większą odległość.

Tak długi okres opieki sprawia, że większość czpiaków dożywa dorosłości, ale punie waz samice nie parzą się, kiedy opiekują się swoimi młodymi rozrodczość czepia* ków jest bard/«» niska. Samice iod/ą średnio jedno młode co itry lata.

środowiska, w którym żyją, to znaczy wyrąb lasów deszczu wych. Wysadzana wtórnie dżungle nie mają juz tej wauoś u co lasy pierwotne, dlatego c/epuk me osiedla się w nich. I*róby osiedlania u h w innych biotopach tur powiodły się.

Powyżej i wewnątrz: Wyrn$ lUurry i/t jn.il.i nJil.ije luutmi01 emm je

N* prawo ( sr/njk mtHr/tm uir/ytnyu',i/iiu ><r,t iidu .j^i