201 4

201

. Kosmetyka całościowa

jak pantenol czy hydrolizaty protein (kolagen, elas-'.ny i inne).

Jkreślenie oczyszczanie intensywne używane jest ziś zamiast starszego oczyszczanie głębokie, po-■ eważ to drugie nasuwało błędne skojarzenia co do “tensywności zabiegu i oczekiwanych wyników. In-ensywne oczyszczanie skóry ma na celu spulchnieje warstwy rogowej, rozluźnienie jej oraz mechaniczne oczyszczenie i odtłuszczenie. Czasami wszystkie ••.ystępują jednocześnie. Intensywne oczyszczanie ;«óry wiąże się z naruszeniem jej funkcji i można je :rzeprowadzać tylko po uprzedniej, starannej oce-"ie. W żadnym wypadku nie wolno wykonywać intensywnego oczyszczania twarzy tylko dlatego, że •aka jest kolejność zabiegów. Trzeba zapytać • lentkę, czy życzy sobie ten zabieg. Do zabiegu intensywnego oczyszczania stosujemy ciepłą parę złuszczanie naskórka

2.3. Kosmetyczna ocena skóry

Skóra jest narządem regulującym wzajemny wpływ wszystkich czynności organizmu i środowiska. Wszelkie zakłócenia tego wzajemnego oddziaływania pojawiają się na skórze. Jej ocena jest bardzo ważna, jeżeli chcemy, aby nasza praca miała sens i przynosiła dobre wyniki.

W praktyce kosmetycznej ocena oznacza rozpoznawanie zaburzeń i ustalanie objawów. Dobra ocena skóry jest częścią zabiegu wymagającą najwyższych Kwalifikacji i doświadczenia. Wyróżnia się jej dwa ro-:zaje: objawową i przyczynową.

Ocena objawowa opiera się na widocznych i wyczuwalnych zjawiskach na skórze. Są to typowe cechy, które określają np. rodzaj cery lub wiek skóry. Do tego dochodzą zjawiska przejściowe, np. określone wykwity skórne, przebarwienia związane z zażywaniem leków hormonalnych i zwiotczenie skóry spowodowane szybką utratą masy ciała. Te przejściowe zmiany można leczyć w gabinetach kosmetycznych, często jednak duże korzyści przynosi współpraca z lekarzem.

Kolejną grupę cech skóry stanowią zmiany powstałe w wyniku ciężkich chorób lub długotrwałego leczenia farmakologicznego. Należą do nich zaburzenia

pigmentacyjne, rozszerzenie naczyń krwionośnych po leczeniu kortykosteroidami, kępki żółte powiek oznaczające zaburzenia przemiany materii i uszkodzenia skóry w wyniku naświetlań. W tym przypadku współpraca z lekarzem prowadzącym jest nieodzowna. Ostatnia grupa to objawy wskazujące na istnienie poważnych chorób. Należą do nich przebarwienia skóry spowodowane chorobami wątroby lub nerek oraz określone zmiany skórne wskazujące na raka skóry. W tych przypadkach kosmetyczka powinna skierować klientkę do lekarza.

Ocena przyczynowa dotyczy zależności przyczynowo-skutkowej. Prawo przyczynowe kieruje się regułą, że każde zdarzenie ma przyczynę. Zarówno dla lekarzy, jak i kosmetyczek, ta zasada ma daleko idące znaczenie. Wszystkie objawy mają swoją przyczynę. Znalezienie tej przyczyny oznacza zaakceptowanie jej jako niezmiennej i wewnętrzne pogodzenie się z nią lub znalezienie jej i usunięcie, co pozwoli odzyskać harmonię całości. Wyłączne leczenie objawów nigdy nie przyniesie sukcesu.

Oceny objawowej i przyczynowej nie możemy rozdzielać, jeżeli poważnie podchodzimy do kosmetyki jako całości. Do postawienia rozpoznania konieczne jest spełnienie niżej podanych warunków:

1.    Kwalifikacje kosmetyczki: powinna ona mieć podstawową wiedzę z zakresu anatomii, dermatologii, psychologii i stanów chorobowych.

2.    Zdolność analitycznego myślenia: każdy objaw ma głębiej leżącą przyczynę. Może ona mieć podłoże zarówno fizyczne, jak i psychiczne. Szukając przyczyn objawów skórnych najpierw bierzemy pod uwagę funkcjonowanie organizmu.

3.    Atmosfera w czasie oceny: potrzebujemy wielu informacji od naszej klientki, także bardzo osobistych, czasami nawet intymnych. Im lepiej chcemy kogoś poznać, tym więcej musimy o nim wiedzieć. Jeżeli chcemy rozpatrywać objawy skórne w kontekście całego organizmu, musimy uzyskać dane o teraźniejszym i dotychczasowym życiu, jeżeli mogą one mieć związek ze stanem skóry. Dane te otrzymamy tylko wtedy, jeżeli zdobędziemy zaufanie klientki i stworzymy odpowiednią atmosferę w czasie rozmowy. Informacje te należy traktować jako poufne.

Wszystkie dane uzyskane z wywiadu i oceny zapisujemy w karcie klientki. Należy je traktować bardzo poufnie. Dostęp do danych klientki może mieć tylko osoba odpowiedzialna za wykonanie zabiegu.

2.3.1. Wywiad

Ważnym elementem oceny skóry jest wywiad. Dzięki niemu uzyskamy informacje na temat dotychczasowego i teraźniejszego trybu życia klientki. Ważne, aby wywiad przebiegał w atmosferze wzajemnego zrozumienia. Ocena skóry w takim wymiarze prze-