208

BADANIE WYTRZYMAŁOŚCI NA ŚCISKANIE

BETONU KOMÓRKOWEGO SKLEROMETREM ABA

Badanie wytrzymałości na ściskanie autoklawizowanego betonu komórkowego związane jest z koniecznością wycinania próbek do badań z wyprodukowanych elementów. Wprowadzenie do kontroli jakości badań nieniszczących pozwala na widoczne zmniejszenie liczby pobieranych próbek, tym samym przyspieszając proces kontroli. Urządzeniem przeznaczonym do badania cech wytrzymałościowych betonów komórkowych jest sklero-metr ABA. Może on być stosowany do oceny wytrzymałości dla marki betonu komórkowego od 2,0 do 7,0. Badanie wytrzymałości sklerometrem ABA polega na określeniu twardości powierzchniowej autoklawizowanego betonu komórkowego przez pomiar średnicy odcisku na powierzchni próbki, kulki sklerometru - w odróżnieniu od pomiaru wartości liczby odbicia dla sklerometrów przeznaczonych do badania betonów zwykłych. Badanie prowadzi się przy pionowym położeniu przyrządu, choć możliwe jest także ustawienie poziome. Sklerometr ABA, podobnie jak omówione wcześniej sklerometry do badania betonu zwykłego, jest przyrządem sprężynowym, w którym bijak jest zakończony kulką stalową o średnicy 25,4 mm.

W badaniach betonów komórkowych stosuje się dwa rodzaje skleromerów:

1)    05-06, o stałej energii uderzenia około 0,139 J, przeznaczony do betonów marki 2,0 do 4,0;

2)    0,7, o stałej energii uderzenia około 0,240 J, przeznaczony do betonów marki 4,0 do 7,0.

Elementy poddawane badaniom powinny zostać unieruchomione w odpowiednio przygotowanym stanowisku. Badanie przeprowadza się wyłącznie na powierzchni wyrobu, powstałej po przecięciu struną krajalnicy, po jej uprzednim wyszlifowaniu. Zawilgocenie próbek nie może przekraczać 25% masy. Liczba miejsc pomiarowych związana jest z wielkością badanego elementu betonowego.

Powinno się przygotować:

-    co najmniej 3 miejsca w przypadku bloczków i płytek,

-    co najmniej 9 miejsc dla pozostałych wyrobów.

Przykładowe rozmieszczenie miejsc do badań przedstawia rysunek 3.48. Badanie wykonuje się poprzez ustawienie sklerometru prostopadle do badanej powierzchni, do zetknięcia kulki stalowej z badanym betonem komórkowym, a następnie przez dociśnięcie przyrządu w kierunku badanej powierzchni. Powoduje to rozciągnięcie sprężyny roboczej i zwolnienie bijaka z zaczepu.

Wyzwolenie energii sprężyny i uderzenie bijaka w powierzchnię trzpienia powoduje wgłębienie kulki w badany beton komórkowy. Następnie należy odczytać średnicę odcisku z użyciem lupki z podziałką o dokładności 0,2 mm w dwóch prostopadłych do siebie kierunkach i uśrednić odczytane wartości. W przypadkach, gdy stwierdzano niewyraźne kontury odcisku, lub różnice średnicy odcisku wynoszą więcej niż 0,4 mm w kierunkach do siebie prostopadłych, pomiar uznaje się za nieprawidłowy i przeprowadza pomiar dodatkowy w odległości około 20 mm od pierwszego pomiaru.

208