4 2 2

gdzie: T- oznacza siłę tnącą działającą w danym przekroju, A- pole przekroju poprzecznego nitu lub sworznia, i — liczba przekrojów, które muszą być ścięte, aby nastąpiło zniszczenie połączenia.

W szczególnych przypadkach z warunków statyki lub z innych względów może wynikać, że poszczególne elementy ścinane: nity, spoiny itp. nie są jednakowo obciążone. Wtedy nie wolno stosować wzoru (3), lecz wzór (2).

Oprócz tego sprawdza się naciski jednostkowe między sworzniem a otworem, zakładając także równomierny ich rozkład na powierzchni styku.

(4)

gdzie: A_n - oznacza rzut powierzchni styku na płaszczyznę prostopadłą do kierunku siły, k_d - naprężenia dopuszczalne na docisk.

Do połączeń spawanych pracujących na ścinanie obowiązuje także warunek wytrzymałościowy w połączeniu (2) z wzorem (1). Pole przekroju ścinanego (równoległego do kierunku działania siły F ) dla spoiny wynosi (rys. 1.)

(5)

gdzie: / - oznacza długość spoiny, a - jej najmniejszą grubość.

Rys. 1.

str. 2