48 49

48 4 ELEMENTY JĘZYKA MATLAB

function x = leqlu(A,b)    ’/,metoda z rozkładem LU

CL, U] = lu(A); y=L\b; x=U\y;

Funkcji leqlu użyto do rozwiązania układu równań. Macierz współczynników A i wektor wyrazów wolnych b zapisano w pliku leql.dat. Sekwencję poleceń realizującą wyznaczenie wektora rozwiązań zapisano w M-pliku skryptowym leq_obl.m.

load leql.dat, al =leql(:,1:4); bl =leql(:,5); xgl = leqlu(al,bl);

disp(' Dla układu rownan liniowych '), disp(leql) disp(’ Rozwiązaniem jest wektor ’), disp(xgl)

Funkcje definiowane w MATLAB-ie mają, bardzo przydatną w praktyce, właściwość. Liczba parametrów wejściowych i wyjściowych w wywołaniu funkcji może być mniejsza niż w jej definicji. Można to uzyskać poprzez stosowanie nargin oraz nargout (tabela 4.3). Reprezentują one, aktualną dla danego wywołania funkcji, liczbę parametrów wejściowych (nargin) i wyjściowych (nargout). Poniżej zdefiniowano funkcję ldata, ze zmienną ilością wyspecyfikowanych argumentów.

function [xl ,x2 ,x3,x4,x5,x6,x7,x8,x9,xlO]=ldata(fstr,n,pstr)

if nargin < 3, pstr = path; end if nargin < 2, n=l; end

path(path,pstr) , fname = fstr;

if n==l, eval([’load ’,fname,*.dat']) vname = eval(fname); end if nargout==1, xl=vname; else

for i = l:n

eval(['load ’,fname, int2str(i),’.dat’]) vname = eval([fname,int2str(i)]);

if nargout == n , eval(['x’,int2str(i),’= vname;’]); end,    end,    end

5 GRAFIKA

MA I LAB udostępnia dużo narzędzi do wizualizacji wyników obliczeń - z u/m u-m grafiki dwuwymiarowej (2-D) i trójwymiarowej (3-D). Zestawienie ■ Li< IM owo zorientowanych funkcji grupy handle graphics podaje New Fe-iitmi s (nudę [10] oraz [3, 15, 1]. Dostępne są też proste możliwości animacji i i"l< < i uia movie, getframę , moviein) i generacji dźwięków - polecenie Mitundn

|{< ziiltat działania funkcji graficznych pojawia się w oknie graficznym M A I I A B-a. Wykresy są automatycznie skalowane, automatycznie będzie U4 dobrany odpowiedni kolor czy też rodzaj linii. Pierwszy rysunek będzie w \ Duiany dla wektora

► • y [-3 -2 2 2 0 7 9 2];

Do wykonania wykresu liniowego (Rys. 5.1) używa się polecenie: >> plot(y)

y=[-3 -22 20 792], plot(y)

Ił y«. 5.1 Wykres plot(y): funkcja o wartościach zadanych wektorem