42 43

42 4 ELEMENTY JĘZYKA MATLAB

Tab. 4.1 Słowa kluczowe w MATLAB-ie

nazwa	opis słów kluczowych
break	wyjście z pętli iteracyjnej
else	używane łącznie z if
elseif	używane łącznie z if
end	kończy sekwencję poleceń w instrukcjach
error	podaje komunikaty własnej diagnostyki błędów
for	powtarzanie sekwencji poleceń, określoną ilość razy
if	warunkowe wykonanie sekwencji poleceń
return	powrót do wywołanej funkcji lub klawiatury
while	powtarzanie sekwencji poleceń, nieokreśloną ilość razy

Zwraca się uwagę, żc wynik wyrażeń używanych w instrukcji warunkowej, tj. pisanych po if oraz elseif, musi być liczbą (=0 lub ^ 0). Wyrażenia te są zazwyczaj relacją lub wyrażeniem logicznym. W MATLAB-ie wynikiem relacji bądź wyrażenia logicznego może być wektor lub macierz (patrz rozdział 3.6.1). Dla zredukowania takiego wyniku do wartości skalarnej (tj. jednej liczby zero lub ^ 0) stosuje się funkcje logiczne z tabeli 3.8.

Sposób działania instrukcji warunkowej pokazano poniżej na przykładzie realizacji algorytmu rozpoznawania małych liter. Realizuje się go poprzez sprawdzenie czy dany znak, przypisany zmiennej zn, reprezentuje małą literę, która dodatkowo jest:

•    samogłoską; wynik funkcji any(zn == sam) tj. porównanie zmiennej zn z wektorem sam,

•    spółgłoską; wynik wyrażenia logicznego (’a’<=zn) & (zn <=’z’),

Wyniki niektórych relacji np. (zn == sam) są wektorami. Funkcja any powoduje zredukowanie wyniku w postaci wektora do wartości skalarnej. Opisany powyżej algorytm zrealizowano dla zn = 'u', następującą sekwencją poleceń:

zn = 'u’; disp([’ zn = ’ zn]) sam = [ ’ a ’ ’e’ ’ i ’ ’ o ’ 'u* 'y’]; if any(zn == sam)

wyn =['    ’ zn * jest samogłoska’]; disp(wyn)

elseif (’a’<=zn) & (zn <=’z’)

wyn = [’    ’ zn ’ jest spółgłoska’]; disp(wyn)

©lse

wyn =[’    ’ zn ’ nie jest mała litera’]; disp(wyn)

•nd

1.1.2 Instrukcje iteracyjne

U MATLAB-ie istnieją instrukcje iteracyjne, które wykonują:

♦    nieokreśloną ilość obiegu pętli. Można to zapisać w postaci ogólnej:

while wyrażenie polecenia

end

•    ściśle określoną ilość obiegu pętli. Ogólną postać takiej instrukcji przed stawia zapis:

for zmienna = wyrażenie polecenia

end

Wyrażenie zastosowane po słowie while musi być liczbą (=0 lub ^ 0). Wcześniejsze wyjście z pętli umożliwia polecenie break.

Działanie instrukcji iteracyjnej while ilustruje algorytm, który wypisuje w odwrotnej kolejności cyfry liczby dodatniej i całkowitej. Algorytm len zrealizowano stosując funkcje elementarne (rem, fix) z tabeli 2.3 i zapisano następującym zestawem poleceń:

11= 27859; x=ll; i=0; while x>0, i=i+l; y(i) = rem(x,10); x = fix(x/10);

end

disp( ['Cyfry liczby ’,int2str(11), ’ - wypisano’]) disp([’w odwrotnej kolejności ’,int2str(y)])

Do wyprowadzenia wyniku liczbowego na ekran użyto funkcję int2str (tabela 3.5), która przekształca liczbę całkowita w łańcuch.