atlas rehabilitacji ruchowej (232)

Zmiany zwyrodnieniowe stawów biodrowych Rozdział 5/1

Zmiany zwyrodnieniowe stawów biodrowych Rozdział 5/1

Zmiany zwyrodnieniowe stawów

BIODROWYCH

Zwyrodnienie stawów biodrowych może mieć charakter pierwotny (nieznana przyczyna) bądź wtórny, powstały na bazie wad wrodzonych (dysplazja, zwichnięcie itp.), zaburzeń w okresie wzrastania, doznanych urazów lub przebytych stanów zapalnych. Również obniżona na obciążenia wytrzymałość stawów (spowodowana np. zmianami osteoporotycznymi może) przyspieszyć wystąpienie zmian zwyrodnieniowych.

Charakterystyczne objawy

Działania

profilaktyczne

Charakęęryityęznym objawem w okresie początkowym choroby jest'ból w okolicy pachwiny*! pośladka, często próńTieńiujący do" kolana, pojawiający się pod wpływem wysiłku fizycznego, a ustępujący w stanie spoczynku. Występowanie bólu również w czasie spoczynku oraz bólów nocnych świadczy o znacznym zaawansowaniu procesu zwyrodnieniowego. Do objawów dołącza utykanie oraz bolesne ograniczenie ruchów rotacyjnych i wyprostu w stawie biodrowym. W okresie późniejszym ograniczenia ruchomości występują we wszystkich płaszczyznach, wywołując ból już przy ruchach o niewielkim zakresie. Unikanie bolesnego ruchu prowadzi do wytworzenia przykurczu w zgięciu, przywiedzeniu i rotacji zewnętrznej. Dodatni objaw jednostronnego opadania miednicy (tzw. objaw Trendelenburga) może wskazywać na osłabienie mięśnia pośladkowego średniego, niezbędnego dla należytej stabilizacji miednicy w czasie chodu. Na tym etapie dolegliwości zmiany zwyrodnieniowe stawu są już wyraźnie widoczne w obrazie RTG. Postępujący proces zwyrodnieniowy prowadzi do zajęcia sąsiednich stawów, aby w konsekwencji doprowadzić do upośledzenia funkcji całego aparatu ruchu oraz utrudnić wykonywanie wielu codziennych czynności.

We wczesnym okresie leczenie polega w głównej mierze na działaniach profilaktycznych, uświadomieniu chorego oraz jego najbliższego otoczenia w kwestii negatywnych czynników przyspieszających rozwój choroby zwyrodnieniowej. Ważna staje się dbałość o należytą masę ciała, unikanie przeciążeń i długotrwałych wysiłków przy pełnym obciążeniu stawu. Odciążenie chorego stawu biodrowego (także kolanowego i skokowego) uzyskać można, w razie potrzeby, przez podparcie podczas chodu na kulach łokciowych lub lasce ortopedycznej. Istotna staje się również prawidłowa organizacja stanowiska pracy, unikanie dźwigania ciężarów oraz eliminowanie długotrwałych pozycji siedzących.

Strona 1