CCF20110103008

p

•*^T IB-''-

* - J

47

t:

;c

•v - Ki-..:..

Ryc. 6.6. Ramiona kątomierza przykłada się w osi długiej kończyny, a oś jego obrotu w osi stawu.

Technika badania narządu ruchu

Ryc. 6.8. Badanie wyprostu prawego biodra po zgięciu lewego.

Vv '

r*

ii*

!*ł⁶**r »*.    .

^; • • ••;

: p-^Fr' •-    •*

i • jti»-    * ■

! • • -

:* T-*'*

!*>*•*.•*#?

*    > 7*

Ostatnio proponuje się uproszczony zapis za pomocą 3 liczb, a mianowicie: zera jako liczby wyjściowej oraz dwu liczb oznaczających krańcowe pozycje ruchu. Przed liczbami oznacza się rodzaj mchu: zgięcie - 0 — wyprost, odwodzenie - 0 - przywodzenie, obrót wewnętrzny - 0 - obrót zewnętrzny, nawracanie - 0 - odwracanie.

Na przykład zgięcie - wyprost 120 - 0 - 0 oznacza, że staw ma zgięcie 120° i pełny wyprost bez możliwości przeprostu, zgięcie - wyprost 120 - 0 -— 10 oznacza, że staw ma przeprost 10°.

W ten sam sposób oznacza się mchy przywodzenia i odwodzenia, ruchy obrotowe oraz ruchy nawracania i odwracania. Zesztywnienie np. biodra w przykurczu zgięciowym notuje się: zgięcie - wyprost 30 - 30 - 0.

Pomiar kątomierzem nie może uchodzić za absolutnie ścisły. Niekiedy użycie go sprawia trudności i oceny zakresu trzeba dokonać „na oko”.

W ruchy stawu biodrowego włączają się łatwo współruchy lędźwiowej części kręgosłupa za pośrednictwem miednicy. Chcąc zbadać czysty ruch w stawie biodrowym, trzeba ustalić miednicę.

Zginanie (flexio). Badany leży na wznak i trzyma swą ręką kolano przeciwnej strony w maksymalnym zgięciu uda. Zgięcie to może wykonać również badający. Kończyna badana ma zerową pozycję, jeśli leży równolegle do poziomu stołu (ryc. 6.8). Od tej pozycji notuje się zakres zgięcia, który wynosi 110-120°. Zginanie poza ten kąt odbywa się w lędźwiach za pośrednictwem miednicy. Badający kładąc rękę na grzebień biodrowy, stara się wyczuć ten ruch.

łł    *

U +»+**•

J    ąrr.

i ***•.* •*,-.'•

i *    4-^-k.

j»    ***

"W. * _ *

r'

f ,    M t

U ***■•* *■

5.* £ * « ę,

i'Ib !***#**•*

i v - -

ti*i**S ii*;**

6.6.3

Badanie ruchów w stawach kończyn dolnych

Staw biodrowy. Jako staw kulisty ma on złożone ruchy w wielu płaszczyznach. Badający wykryje ubytki ruchu w tym stawie tylko wtedy, gdy będzie badał mchy kolejno w płaszczyźnie strzałkowej i czołowej oraz osi długiej ciała (mchy rotacyjne).

115°

\

Ryc. 6.7. Zgięcie obu stawów biodrowych daje możność porównania zakresu ich ruchów.

Ryc. 6.9. Badanie wyprostu (przeprostu) stawu biodrowego: a -w pozycji leżącej na brzuchu: ręka badającego przytrzymuje miednicę (nie lędźwie); b - zwisanie drugiej kończyny poza krawędzią stołu stabilizuje miednicę.

•#

i-" **    *

f-i    ■*

i *■**.*« i