CCF20120402003

ściwym wzorcem na przyszłość, nawet jeśli weźmiemy pod uwagę fakt, że programy telewizyjne wzbogacają naszą wiedzę o święcie. Chociaż więc telewizja zaspokaja różne potrzeby dziecięce, np. potrzebę rozrywki, odpoczynku, poznawania - to jednak za bardzo zdominowała ona czas wolny dzieci, kradnąc czas na zajęcia twórcze, hobbystyczne, a przede wszystkim ruchowe. Zabawa z rówieśnikami i ...gry komputerowe Kolejną pozycję w rankingu wskazywanych przez uczniów klas I-III zajęć zajmują zabawy z rówieśnikami (74,7% dzieci). Średnio co czwarte z badanych dzieci jako ulubioną formę spędzania czasu wolnego	słach dzieci (K. Kmiecik-Baran, 2000, s. 50). Niektóre gry komputerowe są tak skonstruowane, że przejście do następnego etapu jest możliwe wyłącznie po zabiciu przeciwnika, zlo jest więc nagradzane, a stosowana przemoc pozwala na osiągnięcie sukcesu, daje poczucie mocy i zwycięstwa, kojarzona jest z nagrodą i przyjemnością. Gracz nie tylko ogląda zabijanie, ale również sam zabija, uczestniczy w scenach pize-mocy i gwałtu, utożsamia się z bohaterem i naśladuje go. Agresja jest symulowana, ale gracz uczy się jej i może wykorzystać w realnym życiu. Prowadzi to do tmclności w rozróżnieniu tego, co jest właściwe i pożądane, od tego cą złe i brutalne (H. Pietrzak, 2000, s. 160).
podało gry komputerowe. W sytuacji kiedy komputer staje się coraz powszechniej dostępny w naszych domach fakt ten specjalnie nie powinien dziwić. Fascynacja dzieci programami czy grami komputerowymi wydaje się więc być zjawiskiem naturalnym. W przypadku dzieci młodszych, podobnie jak w odniesieniu do telewizji, zbyt długotrwale zajęcia z komputerem przynoszą więcej szkody niż pożytku, choćby ze względu na uwarunkowania zdrowotne. Niepokojący jest także fakt, że niewiele dzieci poza grami kompu-	Twórczość plastyczna oraz czytelnictwo! Zaledwie 23,3% dzieci zadeklarowało, że w czasie wolnym często i chętnie podejmuj-, twórczość plastyczną. Młodszy wiek szkolm charakteryzuje się powolnym odchodzeniem dzieci od pozawerbalnych środków wyrażania swoich przeżyć, a także coraz większym krytycyzmem wobec siebie i swoich twórczych wytworów. Być może w tym tkwi przyczyna stosunkowo małego zainteresowania dzieci działalnością plastyczną.
terowymi wymieniło programy edukacyjne. Szczególną uwagę należy zwrócić na szkodliwość gier komputerowych oferujących dzieciom nieznany, tajemny i pełen magii, a więc jakże dla nich atrakcyjny, świat. K. Kmiecik-Baran stwierdza, iż dzieci chętniej sięgają po gry strategiczne z dużą dawką agresji niż po giy edukacyjne. Giy komputerowe są więc ogromnie szkodliwe, zawierają dużą dawkę brutalności i okrucień-	Fascynacja dzieci programami czy grami komputerowymi wydaje się być j zjawiskiem naturalnym. W przypadku dzieci młodszych zbyt długotrwałe zajęcia z komputerem przynoszą więcej j szkody niż pożytku, choćby ze względu i na uwarunkowania zdrowotne. f
stwa, realizm pokazywanych obrazów wzmaga odpowiednio dobrana grafika i muzyka. Unicestwienie przeciwnika pokazane jest z detalami, wspomagane odpowiednimi efektami dźwiękowymi i graficznymi, pokazując świat bardzo realny. Zdaniem pedagogów i psychologów brutalne giy komputerowe, w których zabijanie wrogich żołnierzy jest nagradzane premią, powodują zamęt w urny-	Podobnie przedstawia się sytuacja z czytelnictwem. Jedynie 20,0% dzieci deklaruje, że czas wolny wypełnia im lektura książki lub czasopisma. Dzieci w młodszym wieku szkolnym na ogól czytają lektury szkolne, natomiast rzadko sięgają po literaturę nieobowiązkową. Tłumaczyć to można faktem często niskiego jeszcze w tym okresie poziomu umiejętności czytania, a także brakiem
o	Życie Szko'*