cwiczenie str 1

ĆWICZENIE 12 REFRAKTOMETRIA

Cel: Zapoznanie ze zjawiskiem załamywania światła przez roztwory biomolekuł. Wykorzystanie współczynnika załamani światła w badaniach biologicznych.

Wprowadzenie:

Pomiary refraktometryczne mogą być stosowane wszędzie tam, gdzie składniki mieszanin (roztworów) wykazują różne współczynniki załamania światła lub refrakcji molowej. Zależność współczynnika załamania światła jest szeroko wykorzystywana w metodach analitycznych, np. do oznaczeń stężenia białek, cukrowców, lipidów, alkoholi i 'sjn. Bezwzględny współczynnik załamania światła definiowany jest jako:    V?

C

ⁿ ~    , gdzie c - prędkość światła w próżni (3 * 10⁸ m/s),

v - prędkość światła w danym ośrodku.

W powietrzu v ~ c, w związku z czym n — 1,00027.

Dla dwóch dowolnych ośrodków, w których prędkość światła wynosi odpowiednio vy i v₂ można wyznaczyć względny współczynnik załamania światła (współczynnik załamania światła ośrodka drugiego względem pierwszego):

_ v, sin a

ⁿ\.l ~ ~ ~ p , gdzie a i /? stanowią odpowiednio kąt padania i kąt załamania światła

Związek między bezwzględnymi współczynnikami załamania światła każdego z ośrodków, a względnym współczynnikiem załamania ośrodka drugiego względem pierwszego określa zależność:

n

1.2

v, c!n_x v₂ chi n₂