DSC00033 4

[ 7.2. Zaburzenia lękowe uogólnionej, napadowe

| Maria Siwiak-Kobayashi

Zaburzenia lękowe są stosunkowo najczęściej występującymi zaburzeniami nerwicowymi. lęk jako objaw występuje bardzo często w różnych chorobach psychicznych i «somatycznych W zaburzeniach lękowych ma on postać wyraźnego przezywania Kasia strachu i zagrożenia bez wyraźnej obiektywnej przyczyny łub uczucie to wy-stepuje w sytuacjach obiektywnie nie stanowiących zagrożenia. Uczuciu temu towa-cjsz4 objawy pobudzenia: układu wegetatywnego o różnym nasileniu i charakterze. Kt ogól występuje też składowa poznawcza (treść obaw], nieco odmienna i w różnym stopniu zaznaczona w różnych zaburzeniach łękowych. Że względu na charakter obja* róworaz przebieg zaburzeń wyróżnia się zaburzenia lękowe w postaci fobii, zaburzę-ma ktowt z napadami lęku (lęk paniczny) oraz zaburzenia lękowe uogólnione. Często -zwłaszcza gdy objawy lęku i depresji są stosunkowo łagodne - mogą występować po-»ud mieszane: zaburzenia mieszane lękowo-depresyjne łub inne mieszane zaburzenia Jębwe (chodzi tu o zaburzenia o charakterze nerwicowym, a więc nie takie, które wy-Ktpoją w innych chorobach psychicznych czy somatycznych).

Gdy cechy napięcia, lękliwości i niepewności, wzorce zachowania unikającego oraz suk$> i nadmiernego przeżywania zagrożenia mają charakter utrwalony i wyraźnie wpływają negatywnie na całe życie pacjenta, można wtedy mówić o osobowości łękłi-! sfj (unikającej). Może ona stanowić odrębne rozpoznanie w kategoriach swoistych za-burzeń osobowości (ICD* 10} lub też stanowić rozpoznanie tzw. n osi (DSM-1Y)

1. Klasyfikacja zaburzeń lękowych

I Obecnie obowiązująca wersja ICD-10 ukazała się w 1992 r. pod auspicjami WHO Wc I wcsiniefszych wersjach ICD nerwice stanowiły kategorię odrębną od psychoz i sabu-I rat organicznych. W grupie nerwic znajdowały się: nerwica lękowa, depresyjna, hi-