DSC02040

DSC02040



stronica 8 EN ISO 12947-2:1998

7.8 Przygotowanie przyrządu

Po zamocowaniu próbek roboczych i materiałów pomocniczych umieścić płytę prowadzącą uchwyty próbek na swoim miejscu oraz uchwyty próbek i trzpienie na odpowiadających im stanowiskach pracy, a następnie na każdym trzpieniu uchwytu próbek umieścić dodatkowy obciążnik odpowiedni dla danego badania.

8 Sposób wykonania badania ścierania

W przypadku wyrobów o znanej lub przewidywanej odporności na ścieranie wybrać liczbę suwów ścierania zgodnie z odpowiednimi seriami pomiarowymi podanymi w tablicy 1 i przygotować próbki według rozdziału 7, a w razie potrzeby przeprowadzić wstępne przygotowanie próbek zgodnie z 7.5.2 N7). Włączyć przyrząd. Prowadzić badanie ścierania bez przerwy do wybranej wstępnie liczby suwów.

Delikatnie zdjąć zprzyrządu uchwyt z zamocowaną próbką i nie powodując uszkodzenia lub rozsunięcia nitek, sprawdzić na całej powierzchni próbkfwystępowanie oznak zniszczenia (patrz 3.2). Jeżeli zniszczenie jeszcze nie wystąpiło, to ponownie umieścić uchwyt na przyrządzie i nastawić liczbę suwów odpowiadającą następnemu przedziałowi kontrolnemu. Kontynuować badanie i oceniać po każdym kolejnym przedziale kontrolnym, aż widoczne będzie zniszczenie. Powierzchnię próbki oglądać przez lupę (5.2).

Jeżeli liczba suwów jest większa niż 50 000, to badanie przerywać co każde 50 000 suwów w celu wymiany ścieracza. W przypadku gdy zakończenie badania następuje przed osiągnięciem 50 000 suwów, to uchwyt z zamocowaną próbką bardzo delikatnie zdejmować z przyrządu, chroniąc ją przed uszkodzeniem.

UWAGA W przypadku wyrobów o nieznanej odporności na ścieranie zalecane jest wstępne badanie z przedziałami kontrolnymi co 2 000 suwów do liczby suwów, przy której wystąpi zniszczenie.

Prowadzić badanie do momentu, aż na powierzchni wszystkich próbek wystąpi zniszczenie. Jeżeli na powierzchni próbki zaobserwowano piiłing, to stosować jeden z następujących sposobów:

a)    Prowadzić badanie, podając ten fakt w sprawozdaniu z badania [ patrz podpunkt e) w rozdziale 10 J;

b)    ścinać pille i prowadzić badanie dalej, podając ten fakt w sprawozdaniu [ patrz podpunkt e) w rozdziale 10 j.

Tablica 1 — Przedziały kontrolne w badaniu odporności na ścieranie

19-03-12 10


Serie pomiarowe

Liczba suwów, przy której występuje zniszczenie próbki

Przedział kontrolny (liczba suwów)

a

< 5 000

Co każde 1 000

b

> 5 000 < 20 000

Co każde 2 000

c

> 20 000 £ 40 000

Co każde 5 000

d

>40 000

Co każde 10 000

UWAGI

1 Dla celów rozpoznawczych przedział kontrolny w każdej serii badania może być pominięty aż do

liczby suwów bliskiej oznak zniszczenia.

2 Zaleca się uzgodnienie między zainteresowanymi stronami alternatywnych przedziałów kontrolnych.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
DSC02036 stronica 8 EN IS012947-3:1998 7.8 Przygotowanie przyrządu Po zamocowaniu próbek roboczych i
DSC02018 stronica 6 EN ISO 12947-1:1998 ISO 12947-3:1998, Textiles - Determination ofthe abrasion re
DSC02041 stronica 7 EN ISO 12947-2:19987.5    Przygotowanie próbek roboczych dla okre
DSC02043 stronica 5 EN ISO 12947-2:1998 —    w tkaninie, dwie oddzielne nitki są całk
DSC02045 stronica 4 EN ISO 12947-2:1998 ^ na ścieranie metodą Martjndale’a — zania przedziału k
DSC02042 stronica 6 EN ISO 12947-2:19987 Pobieranie próbek i przygotowanie próbek roboczych7.1
DSC02019 stronica 5 EN ISO 12947-1:1998Tekstylia - Wyznaczanie odporności płaskich wyrobów na ściera
DSC02023 9 9 stronica 7 EN ISO 13937-2:20008 Przygotowanie próbek roboczych 8.1    Po
DSC02037 stronica 7 EN IS0 12947-3:1998 7.5.2 Wyroby welwetowe i wyroby z okrywą Patrz załączni
DSC02047 stronica 11 EN ISO 12947-1:1998 Uchwyt próbki powinien być wykonany z metalu odpornego na k
stronica 5 EN ISO 12947-M998 ISO 12947-3:1998. Texttfes — Datermination of the abraston resistance o
OHP3 stronica 5 EN ISO 140-4:1998 Uwaga 1 Sprowadzenie różnicy poziomów wzorcowe, co czasu pogłosu 0
OHP4 stronica 6 EN ISO 140-4:1998 CAparatura Aparatura powinna odpowiadać wymaganiom podanym w rozdz
OHP5 stronica 7 EN ISO 140-4:1998 Jeżeli zastosowane źródło dźwięku składa się z k: *:u głośników
OHP7 stronica 9 EN ISO 140-4:1998 Dla każdego pasma częstotliwości należy wykonać minimum sześć pomi
DSC02021 stronica 9 EN ISO 13937-2:2000 W załączniku D podano metodę, w której stosowane są próbki r
DSC02024 stronica 6 EN ISO 13937-2:20005 Pobieranie próbek Pobrać próbki zgodnie ze sposobem przedst
DSC02025 stronica 5 EN ISO 13937-2:20003 Terminy i definicje W niniejszej części EN ISO 13937 są sto
DSC02039 stronica 5 EN IS012947-3:19984 Zasada badania Okrągła próbka zamocowana w uchwycie próbki p

więcej podobnych podstron