DSC02058

Przy stosowaniu koparek wielonaczyniowych rozróżnia się dwa zasadnicze sposoby pracy, a mianowicie: ścianowy i zabierkowy (blokowy).

Sposób ścianowy polega na wybieraniu złoża lub urabianiu nadkładu na całej długości poziomu i na całej wysokości czoła przodku. Do urabiania złoża sposobem ścianowym (rys. 4.1) najczęściej stosuje się kopartti łańcuchowe z podwoziem szynowym z uwagi na konieczność ciągłego przemieszczania maszyny wzdłuż urabianej ściany.

Byś, 4.1. Urabianie sposobem ścianowym

Sposób zabierkowy (Blokowy, rys. 4.2) polega na wybieraniu złoża lub urabianiu nadkładu równoległymi pasami na całą wysokość czoła przodku. Przy urabianiu tym sposobem koparka zatrzymuje się na 'kolejnych stanowiskach roboczych, pracując w zasięgu wysięgnika. Sposób ten stosowany jest przede wszystkim przy pracy koparek kołowych na podwoziu gąsienicowym łub kroczącym. Sporadycznie stosuje się takie urabianie również koparkami łańcuchowymi na podwoziu gąsienicowym.

Kierunek eksploatacji

Rys. 4.2. Urabianie sposobem blokowym

Koparki kołowe dzieli się na koparki z wysuwem koła urabiającego i na tzw. koparki bezwysuwowe, które dzięki wyeliminowaniu mechanizmu wysuwu wysięgnika są znacznie lżejsze, lecz praca nimi jest związana z koniecznością częstych podjazdów do urabianej śeianv _