DSC04117 (Kopiowanie)

120

CZĘŚĆ I Teoria i praktyka interwencji kryzysowej

6.    Wyrażanie i wyjaśnianie postawy emocjonalnej: główny nacisk kładzie się na uwalnianie i wyrażanie emocji w akceptującym i przyzwalającym otoczeniu.

7.    Rozwiązywanie konfliktów i sprzeczności: z psychoanalitycznego punktu widzenia celem terapii jest udzielanie klientowi pomocy w osiągnięciu wglądu w przyczyny i dynamikę swoich zachowań.

8.    Akceptowanie rzeczywistości: pomóż klientowi pogodzić się z tym, czego nie można zmienić. -

9.    Zmiana postawy: nakłoń klienta do bardziej pozytywnego podejścia do życia.

10. Zmaksymalizowanie zasobów intelektualnych: pracuj nad poprawą funkcji odczuwania, postrzegania, zapamiętywania, komunikowania się, myślenia i samokontroli.

6. Uzyskanie zobowiązania: porozum się z klientem co do momentu, czasu trwania i liczby działań koniecznych do ustabilizowania samego klienta i/lub sytuacji kryzysowej.

TABELA 3.3 Porównanie funkcjonowania klienta w terapii długoterminowej i w interwencji kryzysowej

Tryb terapii długoterminowej    Tryb postępowania z osobą przeżywającą kryzys

1.    Klient jest upośledzony afektywnie, w stopniu znacznie utrudniającym mu rozumienie własnego stanu emocjonalnego.

2.    Poznawczo klient wykazuje niezdolność do logicznego myślenia w kategoriach następstw.

Behawioralnie klient utracił kontrolę nad swym zachowaniem.

1.    Afekt klienta jest na adekwatnym poziomie; klient ma podstawy do doświadczania i rozumienia swojego stanu emocjonalnego.

2.    Klient ma pewną zdolność poznawczą, pozwalającą mu rozumieć związki między zachowaniami i ich skutkami - między tym, co racjonalne i nieracjonalne.

3.    Zachowane jest pewne minimum    3.

kontroli behawioralnej.

TABELA 3.4 Porównanie procesu oceny w terapii długoterminowej i w interwencji kryzysowej

Tryb terapii długoterminowej    Tryb postępowania z osobą przeżywającą kryzys

1. Wywiad wstępny: klient jest wystarczająco stabilny, aby dostarczyć wyczerpujących danych na temat podłoża problemu; szczegółowy formularz przyjęcia na terapię może zawierać drobiazgowe informacje ocalej przeszłości klienta: jego rodzinie, przebytych chorobach, używaniu środków psychoaktywnych, wykształceniu, poprzednich terapiach, pozycji społecznej.

1. Wywiad wstępny: klient może być zbyt niestabilny lub nie mieć czasu na wypełnienie formularza wstępnego. Werbalna i/lub wizualna ocena aktualnych zaburzeń przystosowawczych bywa jedynym źródłem informacji.