DSCN1755

158

3. Projektowanie odlewów

Rysunek JL25. Zależność właściwości mechanicznych mosiądzów od zawartości Zn [9]

Mosiądze odznaczają się dobrą odpornością korozyjną, przy czym jest ona większa w stopach o budowie jednofazowej. Wadą mosiądzów o większej zawartości cynku jest skłonność do korowi naprężeniowej, zwanej pękaniem sezonowym. Oznaczenie mosiądzów odlewniczych składa się z dwóch liter, z których pierwsza M oznacza mosiądz (stop Cu-Zn), kolejna informuje o głównym (poza cynkiem) pierwiastku stopowym. Liczba znajdująca się za oznaczeniem literowym oznacza zawartość Cu. Dla przykładu, cecha MO60 (CuZn38Pb2) informuje, że jest to mosiądz ołowiowy (O), w którym średnia zawartość Cu wynosi 60%.

Na odlewy stosuje się głównie mosiądze wieloskładnikowe, zawierające AJ, Mn oraz Fe. Pierwsze dwa dodatki zwiększają odporność na działanie wody morskiej i dlatego mosiądze z tymi składnikami używa się na odlewy dla przemysłu okrętowego (CuZn38A113), w tym odlewy śrub okrętowych (CuZn50Mn3Fe). Ten ostatni mosiądz wykorzystuje się również na duże odlewy słabo obciążone statycznie. Mosiądze wieloskładnikowe często zastępują znacznie droższe brązy cynowe.

Mosiądze odlewa się zwykle w formach metalowych (kokilach), które zapewniają dużą szybkość chłodzenia, a przez to odpowiednie rozdrobnienie struktury. Trzeba bowiem wspomnieć, iż właściwości mechaniczne mosiądzów odlewanych zależą silnie od rozdrobnienia składników strukturalnych.

3.1.5.5. Nikiel i jego stopy

Nikiel i jego stopy odznaczają się bardzo dobrą odpornością na korozję i dużą wytrzymałością, w tym również w wysokiej temperaturze. Te właściwości wyznaczają ich zastosowanie tym bardziej, że nikiel jest dość drogi.