Farm1935

ponieważ C= 1. Szybkość takiego procesu nie zależy od stężenia i jest wartością stałą, sam proces zaś ma nazwę procesu zerowego rzędu. Odpowiadają mu reakcje enzymatyczne, dyfuzja ułatwiona i transport czynny, gdy stężenia Icku prze. kraczają wartość nasycenia.

Charakterystyka procesów pierwszego rzędu. Całkując równanie (3) w p_r/_c. dziale czasu od t do /, uzyskuje się dla procesów pierwszego rzędu równanie:

(6)

(7)

C = C_(Je^k'

gdy stężenie leku się zmniejsza, oraz

C= C₁,(l-e-^ł')

dla procesów, w których stężenie się zwiększa.

W równaniach tych C₀ oznacza maksymalne stężenie leku (a więc stężenie po-czątkowe dla sytuacji, w której stężenie zmniejszy się, lub stężenie końcowe, jeśli w procesie kinetycznym stężenie rośnie), a e jest podstawą logarytmów naturalnych.

Na rycinie 2,1 przedstawiono wykresy odpowiadające obu równaniom. Szyb. kość procesów jest największa na początku i stopniowo się zmniejsza: odpowiada to stopniowemu zmniejszaniu się gradientu stężenia lub zmniejszeniu się stężenia metabolizowanego leku.

160

Ryc. 2,2, Wykres txtpov**d*ncy krayw*j x lyc, 2.U> prwrtsUwwny w skah póDc>9aiytmt«n«i

hmunelr) procesu pierwszego rżeniu. Podstawowym parametrem określającym szybkość procesu pierwszego rzędu, jak stała k. Moina ją łatwo określić ł wykresu (ryc. 12V Jest ona proporcjonalna do tangcnsa ujemnego kipa zawartego między prostą a osią poziomą:

1 ic/btt 2,303 pojawia się w wyniku wymienionego ju> przeliczenia z logaryt-mow naturalnych na dziesiętne.

Wartości stałych szybkości, zwłaszcza stałych eliminacji dla wielu leków, są dostępne w piśmiennictwie. TY/eba jednak pamiętać, h mają one charakter prze-ciętny (średnia uzyskana t pomiarów na pewnej liczbie osobl i dotyczą zwykle