j 0i /t-nic aktywne (wlew hipciionic/nepo rowwom chlmki, - j., v, tylko wtedy. jeśli
|)ijK»MHCi»iH ma pi/cbicg objawowy.
Celem WMÓwiiywtni* niedoboru sodu jest osiągniecie stężc a około j h ntin<>i I. ale ■./>/f>l ■ * .• 7.więks/ani;t stężenia sodu nic powinna przekraczać 25 ittmol/l'4K godzin
Ponitsz) schemat leczenia hiponatremii nie uwzględnia jednoczesnego przetaczania innych, zwłaszcza liipotonicznych, płynów. Stąd jego skuteczność nie jest ściśle określona i rnoze wymagać modyfikacji
1. Należy ocenić objętość płynów ustrojowych chorego (w litrach), stosując procentowy przelicznik względem masy ciała (w kg). Procent zawartości wody w ustroju załezny od • :eku naiez> odczytać z poniższych wykresów'.
2. Od 130 mmol.l należy odjąć wartość stężenia sodu, jaką oznaczono u chorego (w mmol/1). Uzyskana różnica to wartość, o jaką należy zwiększyć stężenie sodu w surowicy (w mmol'1).
3. Powyższa wartość określa jednocześnie bezpieczny czas, liczony w godzinach. v. jakim należy dokonywać korekcji.
4. Należy pomnożyć wartość objętości wody w ustroju (w litrach>przez wielkość, o jaką należy zwiększyć stężenie sodu w surowicy chorego (w mmol/1). Obliczona wartość wyraża liczbę mmol sodu, jaką należy podać choremu, aby zwiększyć jego stężenie w surowicy do 130 mmol/1.
5. Obliczoną powyżej wartość mmol sodu potrzebnych do korekcji należy podzielić przez 1,71 (jest to liczba mmol sodu w 1 ml 10% roztworu NaCl, używanego do korekcji). Otrzymana wartość określa liczbę mililitrów 10% roztworu NaCl, potrzebną do wyrównania stężenia sodu w surowicy do 130 mmol/1.
6. Liczbę mililitrów 10% roztworu NaCl należy podzielić przez obliczoną w punkcie 3 liczbę godzin, przez jaką należy dokonywać korekcji poziomu sodu w surowicy. Jest to liczba milimoli 10% roztworu NaCl jaką należy w ciągu każdej godziny podać choremu. Roztwór należy podawać w pompie infuzyjnej po uzupełnieniu każdej dawki do objętości np. 20 ml wodą do wstrzyknięć.
wiek (lata)
nowo' 0.5 1 IO 20 30