IMG00057

4. Skręcanie prętów o niekołowych kształtach przekroju poprzecznego

a)

Rys. 4.2

To samo obserwujemy w przypadku dwuteownika utwierdzonego w jednym końcu, skręcanego momentem M_s (rys. 4.2b): w przekroju utwierdzenia nie zachodzi swobodna deplanacja, półki dwuteownika ulegają zgięciu, jest to więc również przypadek skręcania nieswobodnego.

4.2. Skręcanie swobodne prętów cienkościennych o przekroju zamkniętym

W przypadku prętów cienkościennych o przekroju zamkniętym (rys. 4.3), skręcanych momentem M_s, maksymalne naprężenia tnące r_max powstają w miejscach, gdzie grubość b ścianki jest najmniejsza, i określone są wzorem Bredta (por. [18], str. 119)

M.

²⁶mm^Fśr

< k.

(4.1)

gdzie: b_mm - najmniejsza grubość ścianki pręta, F_it - pole powierzchni przekroju poprzecznego pręta ograniczone linią średnią konturu (rys. 4.3).

linia średnia konturu Rys. 4.3

57