IMG00155

11. Obliczanie płyt

Maksymalne wartości naprężeń w płycie poddanej czystemu zginaniu występują w skrajnych (przypowierzchniowych) włóknach płyty i zgodnie z przyjętymi oznaczeniami wynoszą

11. Obliczanie płyt

6 M_x

^<Tx=—f- ^oraz ay

6 M_y h²

(117)

11.2.2. Walcowe zginanie płyt

W przypadku szczególnym zginania płyt, gdy warstwa obojętna tworzy powierzchnię walcową (tzw. walcowe zgięcie płyt), można stosować wzory takie same jak dla odpowiednich belek zginanych, z tą różnicą, że zamiast sztywności EJ belki należy wstawić sztywność płytową B, tj. sztywność beleczki o szerokości 1 mm i wysokości h, wyciętej z płyty dwoma przekrojami prostopadłymi do osi y (według rys. 11.3a).

Tak na przykład dla płyty prostokątnej o szerokości a, długości b i grubości h, podpartej swobodnie wzdłuż dłuższych boków (rys. 11.5) i poddanej działaniu obciążenia ciągłego q, rozłożonego równomiernie na całej powierzchni płyty (wymiar obciążenia q: N/mm²), wzory do obliczenia naprężeń i odkształceń są identyczne jak dla belki o długości a, podpartej na końcach i poddanej działaniu obciążenia q, rozłożonego równomiernie na całej długości belki (tutaj wymiar obciążenia q: N/mm). Wykorzystując wzory dla belki odpowiadającej rys. 11.5a (por. [18], str. 213) dla płyty przedstawionej w dwóch rzutach na rys. 11.5, otrzymuje się następujące wyniki:

155