img622

24

nia prawnego stosunku ubezpieczenia w ubezpieczeniach gospodarczych, jak tylko poprzez zawarcie umowy ubezpieczenia;

9) europeizacja prawa ubezpieczeniowego znajdująca wyraz w dostosowaniu polskiego prawa do standardów prawa unijnego.

Wielokrotnie zgłaszany postulat uporządkowania materii prawa ubezpieczeń gospodarczych¹⁷ zaowocował pracami legislacyjnymi i uchwaleniem 22 maja 2003 r. pakietu ustaw, które weszły w życie 1 stycznia 2004 r. Ustawa o działalności ubezpieczeniowej¹⁸, ustawa o ubezpieczeniach obowiązkowych¹⁹, ustawa o nadzorze ubezpieczeniowym²⁰ i ustawa o pośrednictwie ubezpieczeniowym²¹ tworzą zrąb ustawodawstwa z zakresu ubezpieczeń gospodarczych.

¹¹ Zob. A. Wąsicwicz, Koncepcja legislacyjnej przebudowy systemu prawa ubezpieczeń gospodarczych, „Prawo Asekuracyjne” 1997, nr 3, s. 3-26.

^1H Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej, Dz.U. nr 124, poz. 1151, z prtźn. zm.

^|g Ustawa z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych.

Ustawa z dnia 22 maju 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz Rzeczni ku Ubezpieczonych, Dz.U. nr 124, poz 1153, z pó2n. zm.

^;| tlstawu z dniu 22 muja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym, Dz.U. nr 124, poz 1134, z |xVn. zm.

Rozdział 3

FUNKCJE, ZASADY I KLASYFIKACJA UBEZPIECZEŃ

3.1. Istota i definicje ubezpieczenia

Łagodzenie lub likwidacja skutków wypadków losowych wymaga odpo wiednich środków finansowych. Zgromadzenie na ten cel przez zagrożony pod miot we własnym zakresie wystarczająco wysokiego funduszu należałoby uznać za wyraz głębokiej świadomości zagrożeń związanych z wypadkami losowymi i ich konsekwencji dla bytu człowieka lub funkcjonowania organizacji oraz prze jaw troski o przyszły byt. Jednak takie postępowanie, zwane samoubezpiecze nimi, albo nie gwarantuje realnego zabezpieczenia przyszłych potrzeb ze względu na brak wystarczających możliwości finansowych (szczególnie uwzględniając kiotki czas gromadzenia funduszu), albo jest działaniem nieracjonalnym z, go '.podarczego punktu widzenia (odbywa się kosztem bieżących potrzeb lub częściej długofalowych potrzeb inwestycyjnych, ograniczając rozwój przedsiębiorstwa). Dlatego samoubezpieczenie stosowane jest w przypadkach uzasadnionych szcze gńlltymi względami, głównie gdy inne metody nie mogą znaleźć zastosowania.

Spośród metod alternatywnych do samoubezpieczenia najpowszechniej sto miwana jest metoda ubezpieczeniowa polegająca na powierzeniu zadań związa u\i h z kompensowaniem przyszłych strat spowodowanych wypadkami loso wymi wyspecjalizowanej firmie zajmującej się profesjonalnie gromadzeniem na ten cel funduszy pochodzących ze środków wpłacanych w formie składek przez wiele zagrożonych tymi wypadkami podmiotów. Odpowiednio skalkulowane mimiki, których wartość stanowi znikomą część wartości ewentualnych szkód, ze względu na liczbę wpłacających, wystarczają na zgromadzenie funduszy po bywających w pełni straty wynikające z. wypadków losowych, a ponoszone zwykle przez nielicznych wpłacających. W ten sposób wszyscy, w tym także ci. kloizy w danym okresie strat nie ponieśli, finansują tyzyko realizujące się w od