IMGP6324

49

ŻYWOT KXOPA

Byłoć by to b&rzo trudno,

A czasu też tego żmudno".

Goście, gdy to wysłuchali,

^,3ao Tako tą przę są zeznali.

Iż Ksant w tym wszytkim pobłądził, Co wżdy Ezop dobrze zrządził.

Potym społem wszyscy wstali, Ksant owi podziękowali ¹³⁵⁵ Rzekąc: „Mistrzu, nie dziwuj nam,

A to wszystko przyjmi za klam“.

Ksantus nazajutrz rano wstał,

Szedł z Ezopem tam, gdzie czytał; Tamo sie swym uczniom sprawił ¹³⁴⁰ I na wieczerzą ich prosił.

Rzekł: „Raczcie u mnie dzisia być: Lepiej-ci was już będę czcić.

Wczorać Ezop wszystko zmieszał, Ażem się przed wami sromał.

¹³⁴⁵ Dzisia go muszę nauczyć,

Jako czego nam ma kupić;

Karmie sobie odmienimy,

Starych błędów zapomnimy".

Więc Ezopa k sobie wzowie:

^1M0 „Rozumiejże mojej głowie:

Mam mieć goście przy wieczerzy, Rządniej sie k temu przybierzy!

Idziż na targ, a nie mieszkaj.

w. 1328: c czasu tet tego żmudno — a byłaby to strata czasu, niepotrzebna mitręga, w. 1330: zeznać — .tu: uznać, ocenić, w. 1330: kłam — żart.

w. 1339: sprawić się — tu: wytłumaczyć się. usprawiedliwić się. w. 1342: czcić — gościć, częstować (por. uczta), w. 1349: wzotoie (3 os. 1. p. aorystu) — wezwał, w. 1332: rządniej sie k temu przybierzy — zabiera się do tego lepiej, gospodarniej.

w. 1353: mieszkać — tu: zaniedbać (por. nie omieszkać).

U

Rtbl. Nar. ser. I. Nr H» (Biernat z Lublina: wybór pitm)