IMG 8

Uwaga!

Połączenie liter J [1] i 1 [”alif] wygląda inaczej, niż by to wynikało z pozycji liter, a mianowicie:

•    na początku wyrazu lub w izolacji - V;

•    w środku lub na końcu -

Złożenie V [l+’’alifj nie łączy się z literami następującymi po nim.

Sc.	> mała’	- wypełnił, napełnił
V	>'la	- nie
'4^.	>gal'laya	- czajnik
	>mal”an	- pełny

Akcent w języku arabskim może paść na jedną z trzech ostatnich sylab wyrazu. Jest to uzależnione od typu sylaby i jej miejsca w wyrazie.

Wyróżniamy trzy typy sylab: supermocną. mocną i słabą.

Sylaba supermocną ma następujący układ: spółgłoska + długa samogłoska + spółgłoska (bądź dwie spółgłoski), np.:

>    'qal    -    powiedział

>    'harr    - gorący

Sylaba mocna ma układ: spółgłoska + długa samogłoska, np.:

Vj\j    >    'baba    - tata

C.C.    >    'mama    - mama

lub: spółgłoska + samogłoska + spółgłoska (bądź dwie spółgłoski), np.:

>    'nam    - śpij

śj)    >    bard    -    przeziębienie

Sylaba słaba ma układ: spółgłoska + samogłoska, np.: j    >    wa    - i; a

—^    > sa    - partykuła czasu przyszłego

A oto i reguły akcentowania:

1.    Jeżeli w wyrazie występuje sylaba supermocną, akcent zawsze pada na nią, np. SjUa. fharra

„gorąca”;    [ga'mil] „ładny, piękny”;    [ha'sub] „komputer”; -Luijś [qarna'blf

„kalafior”.

2.    W wyrazie dwusylabowym akcent pada na sylabę przedostatnią, np. ['wali] „zwolennik".

Lf jIą ['gań] „bieżący”, za wyjątkiem wyrazów, które kończą się dwiema spółgłoskami, np > - *

[ta'/.unn] „myślisz, sądzisz”; utŁul [la'dayk] „masz”.

3.    W wyrazie ponaddwusylabowym akcent pada:

a)    na sylabę przedostatnią, jeśli jest ona mocna, np.    => [da'ruri] „konieczny”; _

[ra’su'mall] „kapitalistyczny”;

b)    na sylabę trzecią od końca, jeśli przedostatnia sylaba jest słaba, np.    ['madrasu

„szkoła”; <^4= [’tabaqa] „warstwa”.

-10-