IMGP6382

żywot ezopa

*• Nie, jako pierwej, kuńsztuję:

Jużci prawie łzy wylewam,

Kiedy swoich wołów nie mam. -Niewiasta odpowiedziała:

—    Pierwsze smętki, którem miała. ***» Kożdy mi z nich łatwiejszy był,

Aleć mię już ten potępił".

Delf owi e już sie schodzili,

Aby Ezopa stracili,

I wywiódszy go z więzienia Patrzał! miejsca zcpchnienia.

Widząc Ezop swe skonanie, Takowe k nim miał gadanie:

„Gdy źwierzęta pokój miały,

A społem jeszcze mieszkały *" Mysz żaby barzo prosiła,

By z nią na wieczerzy była; Posadziła ją w szpiżarni,

Gdzie było dosyć czystych karmi. Żaba tam, barzo uczciona,

**• Chcąc też być hojna widziana.

Jęła zasie myszy prosić.

Aby też u niej chciała być:

—    Ale, iż nie umiesz pływać, Musisz sie ku mnie przywięzać. —

*** Mysz uboga uwierzyła.

Co żaba zdradnie radziła.

A gdysta śrzód wody była,

Tam żaba mysz zatopiła.

Ona tonąc zawołała.

w. 2990: kuńsztować — żartować, drwić, w. 2996: potępić — tu: złamać, zgnębić.

a'. 3000: W Grecji karano śmiercią przez strącenie ze skały w przepaść.

w. M17: gdysta była (3 os. I. podwójnej) — gdy były.