IMG68

Na rysunku 6.69 przedstawiono rozkład domieszki między osiami komórek lub ramion dendrytów dla dwóch równowagowych współczynników rozdziału: £₀< 1 i k₀> 1.

a)    b)

a k <1 całkowita dyfuzja w stanie stałym i ciekłym	i n	^ k >1 całkowita dvfuzia w stanie stałym i ciekłym
-1-		_i_

	całkowita dyfuzja w cieczy,	» całkowita dyfuzja w cieczy,
i	k brak dyfuzji w stanie stałym	koCo\^	brak dyfuzji w stanie stałym
		c<r
Co-*
kcC0^+	_l_ ^		-1-

Rys. 6.69. Profile mikrosegregacji domieszki między osiami komórek lub ramion dendrytów dla dwóch równowagowych współczynników rozdziału: a) k₀< 1, b) k_a> 1 [16]

Jak już wcześniej wyjaśniono, segregacja nie występuje, kiedy dyfuzja jest całkowita zarówno w cieczy, jak i w ciele stałym. Warunek ten jest spełniony, gdy D_L t ».x² i D_s t» x² gdzie * jest połową szerokości komórki lub ramienia dendrytu.

Segregacja jest największa w warunkach całkowitej dyfuzji w cieczy i braku dyfuzji w ciele stałym. Jest to spełnione, gdy D_Lt» x² i D_st« x². Segregacja jest pośrednia, kiedy występuje ograniczona dyfuzja w cieczy i nie ma dyfuzji w ciele stałym.

W wypadku segregacji (dla k₀< 1, rys. 6.69a) w linii środkowej komórki lub dendrytu występuje wyraźne minimum stężenia. Ponieważ istnieje możliwość niewielkiej dyfuzji w fazie stałej, minimum stężenia domieszki w linii środkowej nie zawsze jest widoczne. Natomiast wzrost stężenia domieszki w wyniku segregacji jest wyraźnie widoczny w przestrzeniach międzykomórkowych (rys. 6.70).