IMG50

206

kierunku mchu roboczego, frezowanie współbieżne charakteryzuje się natomiast tym, że kierunek posuwu jest zgodny z kierunkiem ruchu roboczego. Frezowanie przeciwbieżne częściej stosowane jest do obióbki^tępjęjj) Ostrze freza zaczyna skrawać materiał od strony obrobionej, dlatego też frezowanie przeciwbieżne zaleca się stosować do obróbki powierzchni surowych. Frezowanie współbieżne stosowane jest do obróbki wykańczającej z tym jednak, że śruba pociągowa nie może posiadać luzu. W tym przypadku ostrze freza zaczyna skrawać materiał od największej głębokości, a kończy na warstwie najmniejszej. Przyczynia się to do polepszenia jakości powierzchni.

Posuw przy frezowaniu określa się jako posuw minutowy f, w mm/min. Wartość tego posuwu można wyliczyć, wychodząc z posuwu przypadającego na jedno ostrze freza f*.

Jeżeli frez posiada z ostrzy, to posuw przypadający na jeden obrót freza wynosi:

f = f«-z [mm/obr]

zaś posuw minutowy :

fi= f-n = f«-z n f mm/min].

gdzie:

f, - posuw na ostrze w mm/osirze, n - prędkość obrotowa freza w obr/min.

6.4.5. Mocowanie narzędzi na frezarce

4 3 2 1 / /"	Narzędzia mocowane są we
	wrzecionie frezarki, które naj-
	ZZZ) częściej zakończone jest w
	rrH sposoo pokazany na rys. o.oy. Posiada ono dokładnie wykonane gniazdo stożkowe 1 i powierzchnię walcową (2). Na
Rys 6.69. Końcówka wrzeciona frezarki

powierzchni czołowej wrzeciona osadzone są dwa kamienie zabierakowe (3) zamocowane wkrętami (4), które mają za zadanie przenoszenie momentu obrotowego z wrzeciona na narzędzie.

Wiele frezów posiada otwór cylindryczny i rowek na wpust. Frezy takie mocuje się na wrzecionie za pośrednictwem trzpieni frezorskich. Rysunek 6.70 przedstawia przykładowe zamocowanie freza walcowego za pomocą takiego trzpienia. Trzpień (I) osadzony jest swym

stożkiem w gnieździe wrzeciona i dociągnięty za pomocą śruby przechodzącej przez otwór wewnątrz wrzeciona, przy czym kamienie zabierakowe wrzeciona wchodzą w odpowiednie wycięcia w kołnierzu trzpienia (3). Na walcową część trzpienia nałożony jest frez (4) zabezpieczony przed obrotem za pomocą wpustu (5). Położenie freza ustalają wymienne pierścienie dystansowe (6), zaciśnięte wraz z tuleją prowadzącą (7) za pomocą nakrętki (8) nakręconej na koniec trzpienia. W celu zwiększenia sztywności na tulejkę prowadzącą (7) nasuwa się podtrzymkę (łożysko) (9).

Frezy walcowo - czołowe mocowane są na wrzecionie frezarki za pomocą krótkich oprawek. Oprawki takie (rys. 6.71) osadza się w gnieździe wrzeciona podobnie jak poprzednio opisane trzpienie. Na walcową część oprawki (1) nakłada się zabierak (2), w którego wycięcia wchodzą zabierakowe kamienie wrzeciona, zaś występy (3) zabierające frez wchodzą z kolei w rowek znajdujący się na tylnej jego powierzchni. Do zamocowania freza na oprawce przeznaczony jest wkręt (4) z dużym łbem cylindrycznym.

Rys. 6.70. Zamocowanie freza walcowego

Frezy palcowe zakończone chwytem stożkowym mocuje się we wrzecionie za pośrednictwem tulei redukcyjnej, jak na rys. 6.72. Tuleja (1) osadzona jest w gnieździe wrzeciona i zabierana za pomocą kamieni zabierakowych. Chwyt stożkowy freza (2) dociągnięty jest w gnieździć tulei za pomocą śruby (3) przechodzącej przez otwór we wrzecionie.