instrukcja 9#6

Zmiany prędkości obrotowej należy korygować przez regulację napięcia zasilania silnika napędowego. Wyniki pomiarów zestawić w tablicy 1.3.

Tablica 1.3. Wyniki pomiarów charakterystyki obciążenia.

	l.=	< II _Z
Lp-	n	U	I,
	obr/min	V	A
1
8

Na podstawie wykonanych pomiarów należy narysować krzywą zależności U = f (I)). Na ten sam wykres nanieść dodatkowo charakterystykę biegu jałowego Ufy = f (//). przy czynnym uzwojeniu bocznikowym, wyznaczoną w punkcie 1.3.3. dla malejącego prądu wzbudzenia.

Porównując otrzymane krzywe można stwierdzić, że przy tych samych wartościach prądu wzbudzenia napięcie na zaciskach prądnicy obciążonej znamionowo jest mniejsze niż napięcie występujące w stanie jałowym. Jest to spowodowane występowaniem spadków napięcia w obwodzie twornika przy przepływie prądu obciążenia a także zmniejszeniem się napięcia indukowanego wskutek oddziaływania twornika.

Napięcie na zaciskach obciążonej prądnicy wyraża się wzorem:

U = U,-(I_aR_ul+2AU_h).    (1.19)

Ponieważ prąd twornika ma stałą wartość, spadek napięcia w obwodzie twornika również jest stały + 2AU_h = const), można zatem wyznaczyć charakterystykę napięcia indukowanego U, = f{Ij) przesuwając krzywą U = /(Ij) wzdłuż osi rzędnych o odcinek AB reprezentujący całkowity spadek napięcia w obwodzie twornika (lys. 1.23), przy czym:

AB = k_v(/_uR_m + 2AU/,) [mm],    (1.20)

gdzie: ku - współczynnik skali napięcia [mm/V],

I_a - prąd twornika, przy którym wykonywano poiliiary,

Rat — całkowita rezystancja obwodu twornika,

2AUh - spadek napięcia na szczotkach (~2V).

Otrzymany w ten sposób przebieg przedstawia wykres zależności napięcia indukowanego w tworniku maszyny obciążonej od prądu wzbudzenia. Przy braku składowej podłużnej oddziaływania twornika część prostoliniowa tego przebiegu pokrywa się z prostoliniową częścią charakterystyki biegu jałowego.

Jeśli tak nie jesl, oznacza to, że w maszynie istnieje przepływ oddziaływania twornika działający w osi biegunów głównych, spowodowany wysunięciem szczotek z geometrycznej osi neutralnej. Może on działać rozmagnesowu-jąco lub domagnesowująco w stosunku do strumienia głównego, wówczas krzywa U, = f (Ij) leży odpowiednio poniżej lub powyżej charakterystyki biegu jałowego.

Przesuwając krzywą napięcia indukowanego wzdłuż osi odciętych tak, aby początkowa, prostoliniowa jej część pokiyła się z początkowym odcinkiem charakterystyki biegu jałowego, można określić wartość prądu wzbudzenia kompensującego podłużne oddziaływanie twornika (odcinek BC).

Trójkąt ABC nosi nazwę trójkąta charakterystycznego maszyny, gdyż przy stałym prądzie twornika długości jego boków również nie ulegają zmianie. Jeśli wierzchołek A tego trójkąta będzie przesuwany równolegle po charakterystyce U =/(//), to wierzchołek B zakreśli krzywą 11, - f (Ij) a wierzchołek C krzywą Uj = /(Ij). Otrzymane w ten sposób krzywe nazywa się wewnętrznymi charakterystykami obciążenia, których nie można wyznaczyć drogą pomiarów bezpośrednich.

Krzywa napięcia indukowanego U,' = / (/;) nie pokrywa się całkowicie z charakterystyką    = /(I/) lecz przebiega nieco poniżej charakterystyki biegu

jałowego w zakresie prądów wzbudzenia odpowiadających największej nieliniowości charakterystyki magnesowania (obszar tzw. „kolana” krzywej magne-

• 45