iteracja

iteracja



Metoda iteracji.

W przepadku gdy liczba niewiadomych układu równań jest duża, rozwiązanie takiego układu metodami dokładnymi (np. metodą eliminacji Gaussa) staje się skomplikowane. W takim razie dogodniejsze staje się wykorzystanie do obliczeń metod przybliżonych. Jedną z takich metod jest metoda iteracji.

Pod względem czasu obliczeń metody iteracyjne mogą być lepsze od dokładnych dla macierzy rzadkich Dany jest układ równań

an*i+au*a+ +<V»=4_ ai iXi+a22x2+.. +a„x, = b2


a,ixi+a,ixi + +a„x, =b, po wprowadzeniu macierzy

'au

an .

• V

'K

A =

<h\

a22 ■

• <*2«

x=

^2

B =

b2

_a*\

a»2

5

5

A.


gdzie Pi = —


** = Pi +'Laaxj

3-1


gdńtPi = \ *> = -%■ *S =

aii .

Warunek dostateczny zbieżności.

Jeżeli dla układu równań sprowadzonego do postaci zachodzi co najmniej jeden z warunków:

ZKK i=l>2,...,n,

J-l lub »

ZkK j= 1= 2,..., n,

to proces iteracyiny    = P +&■ xS"\ k = 0. 1. 2. ...

jest zbieżny do jednoznacznego rozwiązania, niezależnie od tego jaki wybierzemy wektor początkowy. Zatem metoda iteracji

s

jest zbieżna dla układu J^a{;x,- = bit i= 1,2,..., n, jeżeli

i-i    ||

zachodzą następujące nierówności: l>ZkM=l:2,..., n,

czyli wtedy, gdy wartości bezwzględne współczynników na głównych przekątnych są dla każdego równania układu większe od sumy wartości bezwzględnych pozostałych współczynników tego równania (nie licząc wyrazów' wolnych).


dla i*j.


Przykład Rozwiązywanie układów' równań metodą iteracji. Rozwiązać układ równań stosując metodę iteracji z dokładnością do 0.01.    4 X!+ 0,24x2-0,08x3= $

0,09 xj+ 3 x2 - 0,15 x3 = 9>

0,04 x\ + 0.08 x2 +    4 x3 = 2Q

Dzielimy każde równanie układu przez współczynniki a^: i=l, 2,..., n ( współczynniki leżące na przekątnej głównej).

4 xj + 0,24 x2 - 0,08 x3 = 8    |: 4

0,09 xj+ 3 x2-0,15x3= 9    |:3

0,04 Xi + 0.08 x2 +    4 x3 = 20    |: 4

Układ zapisujemy w postaci x1 = 2-0,06x2 + 0,02j?

x2 = 3 - 0,03 X\ + 0,05 x>

x3 = 5-0,01x1 + 0,02xj

Na podstawie wzoru x = p + a - x możemy zapisać w postaci macierzowej


2"

0

-0,06

0.02"

*2

=

3

+

-0,03

0

0,05

^2

_*3_

_5_

-0,01

0,02

0 ^

Przybliżenia pierwiastków' układu przyjmujemy na podstawie wzoru ^ _ Ą


41!=5.04


41!=3.19


4I!=5.04 .


41!=3.19


42! =5.0446


A2) _


(2) _


układ równań można zapisać w postaci równania macierzowego Ax=b

Rozwiązujemy pierwsze równanie układu względem xj, drugie równanie wrzględem x2 itd. Zakładamy przy tym, że elementy na głównej przekątnej an?t O (/= 1, 2,..., ń). Otrzymujemy układ równoważny x1 = P1 + a12x2+aux3+...+a]x

+ ..

+chA .

+...

a»

__v_

dla

aii

a

oraz ^. = 0 dla i=J Uj = 1,2,n.

układ równań możemy zapisać w postaci x = P + a ■ x

Aby rozwiązać układ równań za przybliżenie zerowe przyjmujemy kolumnę wyrazów wolnych, czyli bierzemy

= 0

Tworzymy następnie macierze kolumnowe *0) = Q + a ■ x(01 " pierwsze przybliżenie

x{2) = P + a- x{1) - przybliżenie drugie i.t.d

Dowolne (k+1)- sze przybliżenie obliczamy według wzoru

x<M) = ,e + a '    ifc=0.1.2....

Iterację kończymy gdy spełniony jest warunek

|x/ -x|*“1J| gdzie £ oznacza zadaną dokładność.

Jeżeli ciąg przybliżeń x^K jkW........ ma granice

x xK to granica ta jest rozwiązaniem układu równań

Ogólniesdla układu równań określonego wzorem

Zai!xj=bi i — 1,2,n

   ?"1 ■ ' a -aM+a™ a- a * 0

można przyjąć au ~ au ^an , gdzie

( i = 1,2,n ). Wówczas dany układ równoważny jest

układowi

v — l-t J- >    <"/ -T

i = 1,2,n ,

L

a™

<*u

czyli za przybliżenie początkowe układu przyjmujemy kolumnę wyrazów' wolnych : *!°J = 2 # x<2 > = 3 s x^0J = 5 gdzie indeks górny oznacza numer przybliżenia.

Podstawiamy te wartości do prawych stron układu

4‘l = 2-0.06 * 3 + 0.02 * 51

4” = 3 - 0.03 * 2 + 0.05 * sy

41! = 5 - 0.01 * 2 + 0.02 * 3 Po obliczeniu otrzymujemy pierwsze przybliżenie

4-= 1.92

Wartości te podstawiamy do układu 42! = 2 - 0.06 * 3.19 + 0.02 * 5.04

42! = 3 - 0.03 * 1.92 + 0.05 * 5.04 42!= 5-0.01 * 1.92 + 0,02 *3.19 Po obliczeniu otrzymujemy pierwsze przybliżenie pierwiastków;

41’ = 1.92

Wartości te podstawiamy do układu

42!= 2-0.06 * 3.19 + 0,02 *5.04

42! = 3 - 0,03 * 1,92 + 0,05 * 5.04

42!= 5-0,01 * 1.92 + 0,02 *3.19 Otrzymujemy drugie przybliżenie pierwiastków:

*1= 1.9094 ; 4 =3.1944

Po następnym podstayvieniu otrzymujemy trzecie przybliżenie:

43) = 1,90923

43! = 5.04485


4S! = 3.19495



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Kolendowicz68 ■    Gdy liczba belek i punktów węzłowych jest duża, wówczas obliczenie
Ponieważ A~l ■ A = En i En - X = X, otrzymujemy X = A~l ■ B Uwaga. W przypadku, gdy liczba niewiadom
Bezrobocie Bezrobocie Bezrobocie występuje, gdy liczba osób poszukujących pracy jest większa niż lic
(bądź obu jednocześnie), natomiast gdy liczba wspólników przekracza 50, jest obligatoryjny wymóg
mechanika1 (podrecznik)8 P Rys. 2.21 Rys. 2.22 W przypadku, gdy liczba równań równowagi jest mniejs
image jpeg Metoda Karnaugha Najczęściej stosowanym rodzajem opisu układu kombinacyjnego jest tablic
IMGT33 samej grubości, to szczepi się metodą przez stosowanie. Gdy podkładka jest grubsza od zrazu,
Kolendowicz1 wagi, czyli od trzech. Takie systemy konstrukcyjne, gdzie liczba niewiadomych jest wię
Slajd46 3 Metoda simpleks W przypadku gdy jest więcej niż jedno aik > 0, wtedy numer równania r-t
33.    Regulamin wynagradzania należy wprowadzić w zakładzie pracy, gdy liczba
METODA BI 1 □ płomień utleniający, występuje gdy stosunek tlenu do acetylen jest większy niż
Ponieważ studia magisterskie na poszczególnych wydziałach zostaną uruchomione tylko wtedy, gdy liczb
Wniosek 2 Metoda przedziałowa daje wyniki identyczne jak metoda półprobabilistyczna w przypadku
P040311 05 SU- Układ sterowany pracować będzie poprawnie gdy napięcia wyjściowe układu sterującego
Wyznaczanie pojemności kondensatora metodąpomiaru czasu rozładowania1. Opis ćwiczenia. Schemat układ
przy czym liczba równań m może być mniejsza, równa lub większa niż liczba niewiadomych n. Współczynn
56 57 (16) 56 Układy równań liniowych tzn., gdy p ^    4 i p / 1. Macierz rozszerzona
Badania operacyjr Zagadnienia programowania liniowego METODA GRAFICZNA >■ W sytuacji, gdy w zadan
Dobor metodą „kuli śnieżnej stosowany w przypadku, gdy do badanych jednostek trudno jest dotrzeć.

więcej podobnych podstron