Kolendowicz1

równowagi rzutów na oś prostopadłą do pasów kratownicy. W tym przypadku bowiem, po przecięciu kratownicy przekrojem, dwa z przeciętych prętów jako równoległe nie wyznaczają punktu, względem którego moglibyśmy zastosować warunek równowagi momentów. Przy stosowaniu zaś warunków rzutów na oś prostopadłą do prętów równoległych w równanie równowagi wchodzi tylko jedna siła niewiadoma występująca w przeciętnym słupku lub krzyżulcu.

Przykład 8-2. Wyznaczyć siły w prętach EG. EH. FH i EF kratownicy pokazanej na rys. 8-19a. Rozwiązanie

Kratownicę przecinamy najpierw przekrojem /-/ przez pręty EG. EH i FH. Prawą część kratownicy myślowo odrzucamy. Zwroty sił wewnętrznych, zgodnie z przyjętą umową, zakładamy od węzłów. Siłę w pręcie EG wyznaczymy stosując warunek równowagi momentów względem punktu H, w którym przecinają się dwie pozostałe niewiadome siły $eh * S_FH:

R_A3a — —'ia— P2a— Pa + S_ECh = 0,

stąd S_EG —

4,5Pa-3R_Aa 4,5-2-20-3-60-2

— — 90 kN (ściskanie).

■ Siłę S_FH wyznaczymy z warunku momentów względem punktu E:

stąd

( *^A ~ l) ^2<> ~ ^Pa ~ ^SfHh = °’

Sfh —

(60- 10)-4 — 20-2

= 80 kN

(rozciąganie).

■ Siłę w krzyżulcu EH wyznaczymy z warunku rzutów na oś prostopadłą do prętów równoległych EG i FH. w tym przypadku na oś pionową:

stąd SgK —

R_a — 2,5P — S_eh cosa = 0,

R_a — 2,5P    60-2,5-20

cos 45°

0,707

= +14,14 kN (rozciąganie).

■ Aby wyznaczyć siłę w słupku EF, prowadzimy przekrój //-//(rys. 8-19a) przecinający tylko trzy pręty. Prawą część kratownicy myślowo odrzucamy. Stosujen^^j^unck rzutów na oś prostopadłą do prętów CE i FH, tzn. na oś pionową (rys. 8-19b):    T

R_a—— — P + S_EF — 0,

stąd S_EF = 1,5P—R_a = 1,5-20 — 60= —30 kN (ściskanie).

Rys. 8-19

131