Kotwica0159

312

10. Konstrukcje przestrzenne

Rysunek 10.15. Przykłady węzłów drewnianych kopuł siatkowych wg [39]

Wadą szwedlerowskich kopuł siatkowych jest zróżnicowana długość elementów: duża przy podstawie i zmniejszająca się w miarę przesuwania się ku szczytowi. Pręty o zmiennej długości występują również w kopułach Zimmermanna (rys. 10.16) oraz w kopułach radialnych (rys. 10.17a, b, c) i Lamella (rys. 10.17d). Kopuły Zimmermanna są skonstruowane w ten sposób, że połowa punktów podparcia ma swobodę przesuwu w płaszczyźnie poziomej, wywierając jedynie parcie pionowe. Pozostałe punkty podparcia mają swobodę przesuwu w jednym kierunku.

T

20.4. Konstrukcje łupinowe

313

Rysunek 10.16. Kopuły Zimmermanna

a)

b)

li.!

||j. || !• i,i r

i

C)

d)

HRRH

IBM

Rysunek 10.17. Kopuły siatkowe na rzucie koła: a), b), c) radialne, d) Lamella

10.4. Konstrukcje łupinowe

Dźwigary łupinowe są formą przejściową od ustrojów belkowych do układów przestrzennych. Są wykorzystywane jako elementy stropodachowe o rozpiętości do 12 m (rys. 10.18). Dźwigaiy tego rodzaju składają się z pasów wykonanych z drewna litego, łączonych sklejką lub bardzo twardą płytą pilśniową. Płyta łącząca pasy górny i dolny jest wygięta w kształcie łuku. Elementy pasów dolnych są połączone płytą poziomą. Takie ukształtowanie przekroju poprzecznego jest