M Feld TBM196

196

5. Technologiczne przygotowanie produkcji

powierzchnię bazującą powierzchnię A. Powierzchnia ta będzie stanowiła również bazę produkcyjną. Zgodnie z przyjętą zasadą, powierzchnia A powinna być obrobiona w pierwszej operacji. Ponieważ jednak półfabrykatem będzie walcowany płaskownik, wykonanie powierzchni A na gotowo w jednej operacji będzie niemożliwe. Technolog musi więc przyjąć jako bazę do pierwszej operacji powierzchnię B i bazując na tej powierzchni obrobić powierzchnię A Dopiero mając obrobioną powierzchnię B może przystąpić do obróbki w 2 kolejnych operacjach powierzchni A, która od tej chwili będzie stanowiła bazę do kolejnych operacji.

5.4.3. Dobór obrabiarki

Projektując proces technologiczny operacji, technolog powinien tak dobrać obrabiarkę, aby zapewnić z jednej strony uzyskanie żądanych dokładności, z drugiej zaś najmniejszych kosztów wytwarzania. Decydujący wpływ na wybór obrabiarki ma przedmiot obrabiany, jego przynależność do określonej klasy, wymiary gabarytowe oraz wielkość produkcji i jej powtarzalność.

Obrabiarki ogólnie można podzielić na: obrabiarki konwencjonalne i obrabiarki sterowane numerycznie.

Obrabiarki konwencjonalne (starszego typu) są to obrabiarki sterowane ręcznie, krzywkowo, za pomocą kopiału, wymagające stałej obsługi pracownika. Stanowią one jeszcze ciągle duży procent parku maszynowego naszych zakładów, stąd w projektowaniu procesów technologicznych odgrywają stale dużą rolę.

Obrabiarki sterowane numerycznie stanowią nową generację obrabiarek uniwersalnych, jak i specjalistycznych. Charakteryzują się one dużą mocą, sztywną budową, zapewniającą uzyskanie wyższych dokładności w stosunku do obrabiarek konwencjonalnych. Umożliwiają prowadzenie obróbki z dużymi prędkościami skrawania, między innymi dzięki całkowicie osłoniętej przestrzeni roboczej.

Oprócz obrabiarek sterowanych numerycznie o budowie konwencjonalnej tokarek, wiertarek, frezarek, wiertarko-frezarek powstały nowe odmiany tych obrabiarek, nieporównywalne z obrabiarkami konwencjonalnymi, takie jak centra obróbkowe, autonomiczne stacje obróbkowe, elastyczne systemy obróbkowe.

Oddzielną grupę stanowią obrabiarki mające zastosowanie głównie w produkcji wielkoseryjnej i masowej. Są to obrabiarki zespołowe, linie obróbkowe oraz obrabiarki specjalne.

5.4.3.1. Obrabiarki konwencjonalne

Do grupy tych obrabiarek zalicza się obrabiarki uniwersalne przeznaczone przede wszystkim do wykonywania bardzo małej wielkości produkcji, rzędu kilku do kilkunastu sztuk, ale przy bardzo silnie zróżnicowanym asortymencie produkcji.

Drugą bardzo liczną grupę obrabiarek konwencjonalnych stanowią obrabiarki produkcyjne. Obrabiarki te charakteryzują się uproszczoną budową w stosunku do obrabiarek uniwersalnych, zwiększoną mocą i są stosowane w produkcji seryjnej i wielkoseryjnej.