Obraz9 3

50 Gleby autogeniczne

Diagnostycznym poziomem powierzchniowym tych gleb jest poziom ochric, a w glebach leśnych — ochric lub umbric. Występuje w nich próchnica typu mull-moder, moder oraz sporadycznie moder-mor. Stosunek C:N w poziomie O wynosi od 15 do 20.

Diagnostycznym poziomem podpowierzchniowym jest poziom cambic bardzo silnie zakwaszony. Gleby te zawierają duże ilości wolnego żelaza i wolnego glinu.

W glebach brunatnych kwaśnych wyróżnia się 3 podtypy: a) gleby brunatne kwaśne typowe, b) gleby brunatne kwaśne bielicowane, c) gleby brunatne kwaśne oglejone.

a. Gleby brunatne kwaśne typowe

Gleby brunatne kwaśne typowe stanowią główny podtyp gleb brunatnych kwaśnych, z cechami wymienionymi w definicji typu tej gleby. Charakteryzują się one następującymi cechami: nie zawierają CaC0₃ w całym profilu łącznie z poziomem C; stopień wysycenia kompleksu sorpcyjnego kationami o charakterze zasadowym wynosi poniżej 30% w poziomach na głębokości 25 — 75 cm; nie mają litej skały do głębokości 50 cm; nie mają poziomu argillic ani śladów przemywania frakcji ilastej w całym profilu; nie wykazują oglejenia w całym profilu do głębokości 1 m lub do skały litej, gdy znajduje się ona płycej niż 1 m; nie wykazują wyraźnych cech przemieszczania się wolnego żelaza i wolnego glinu.

Typowa budowa profilowa tych gleb jest następująca: O-A lub Ap-Bbr-C.

Wyróżniona jednostka tworzy siedliska uboższego lasu mieszanego świeżego. W terenach nizinno-wyżynnych gleby te są zasiedlane zwykle przez zbiorowiska grądów wysokich (Tilio-Carpinetum typicum, Galio-Carpinetum holceetosum mollis, Tilio-Carpinetum holceetosum mollis, Tilio-Carpinetum cari-celosum pilosae). W górach tworzą one siedliska uboższych postaci buczyny karpackiej (Fagetum carpaticum festucetosum silvaticae, Fagetum carpaticum festucetosum drymejae), kwaśnych buczyn (Luzulo-Fagetum) lub przejściowych zbiorowisk lasowo-borowych (Fagetum carpaticum/Piceetum tatricum).

b. Gleby brunatne kwaśne bielicowane

Gleby brunatne kwaśne bielicowane mają główne cechy charakterystyczne dla gleb brunatnych kwaśnych typowych, ale różnią się od nich następująco: stopień wysycenia kompleksu sorpcyjnego kationami o charakterze zasadowym mają niższy niż 20%; mogą mieć zaczątkowy poziom argillic, ale mają zawsze zaczątkowy poziom spodic oraz ślady poziomu albie (eluwiacja). Wymienione poziomy rozwijają się w górnej części poziomu cambic; poziomem powierzchniowym jest ochric o niewielkiej miąższości; występuje w nich wyraźne przemieszczanie wolnego żelaza i glinu oraz frakcji ilastej z rozpuszczalnymi frakcjami próchnicy.

Ich typowa budowa profilowa jest następująca: O-A-AE-Bfe, h, t-Bbr-C.

Gleby brunatne bielicowane tworzą siedliska mezofilno-acidofilnych zbiorowisk roślinnych. Na niżu tworzą one siedlisko uboższego (acidofilnego) wariantu