P6190622

Ryc. 85. Wpuklnnio Hi> u* włosków płuc w | im<; opłucnej: I — tchawica. 2 — o-skrzcla główne, 3 — bl uzka trrrwna opłucnej, 4 — bla-szkli ścienna opłucnej.

po urodzeniu. Po porodzie płyn zawarty w pęcherzykach zostaje głównie zre-sorbowany przez układ krwionośny, częściowo zaś usunięty drogami odde-choęypL

Rycina 85 pokazuje schemat rozwoju układu oddechowego i opłucnej.

ASPEKTY KLINICZNE

Najpoważniejszymi zaburzeniami w rozwoju układu oddechowego są skutki nieprawidłowego oddzielania się rynienki, a potem cewy krtani o wo-tchawl-czej od przełyku. Nieprawidłowości mogę prowadzić do powstawania przetok pomiędzy tchawicę a przełykiem. Stąd zaś mole wyniknąć przenikanie treści pokarmowej do płuc, i powstawaniem trudności w oddychaniu prowadzących do zapalunia płuc. Qjf nikanic zaś powietrza do żołądka powoduje jego ogromne powiększenie, uniesienie przepony i utrudnienie w ruchach oddechowych ft wentylacji płuc.

U wcześniaków mogą slą zdarzyć trudności oddechowe związano z brakiem lub niedostatkiem suriaktantu. Z tego powodu ruchy wdechowe nio są w stanie wypełnić pęcherzyków płucnych powietrzem.

16. UKŁAD MOCZOWY

Układ moczowy powstaje ■ mojodcimy pośredniej. Podczas rozwoju różnicują H kolejno trzy narządy produkujące- i wydzielające mocz. a mianowicie: przedngicze (proarpfuoij. śródnercze (me*on*pfc/o*J i wreszcie nerka osta* i«K zna fmfłOMpiuoij. Nabłonek wyMcłojący drogi wyprowadzające ftoct, I więc moczowody, 1 nabłonek trójkąta pęcherze moczowego (trigouum ves/* cne ur/narleej H Km pochodzenia nprzodermalnego. Nabłonek mezodermeiBy trójkąta Jeet wtórnia zastąpiony przez nsblaaHr endederwlny wyściełający ceiir pęcherz moczowy.

Te trzy stadia rozwojowe uważa sią ze rekepltulecją ttlogenetycznej ewolucji układu wydziel niczego w przebiegu ontogenczy (ryc. M).

Mezoderme pośrednie traci łączność 1 somtłami I i meaodeimą brzuesną ft w postaci segmentów lady wzdłuż obu parzystych zawiązków aorty, zwanych ooti ot omami. Chow owe ■■izmenty zanikają zupełnie, szyjne I piersiowe zaś

Ryc 86. Powstawanie trzech generacji układu wydalnlczcgo: / — przedncrcza, II — $ródner* cza t III — nerki ostatecznej. Przewód śród-nerczowy (6) przebiega w tkance metod ermal* nej norkotwórczej (i), 2 — cewo Jelita, 3 — omocznla, 4 — zatoka moczowo-płciowa.

tracą charakter segmentowy i zrastają się tworząc lity sznur komórkowy. Pasmo to dzieli się podłużnie na pasmo grzbietowe i brzuszne. W paśmie grzbietowym powstaje światło, tak Łe staje się ono cewą. która jest przewodem śród* nęrcza. Przewód ten, początkowo zamknięty, zarówno od strony głowowej, jak i ogonowej rozrasta się na długość. Jego koniec ogonowy zrasta się z kloaką i do niej otwiera.

Ż.mosy brzusznej komórek mezodermy pośredniej aa skutek podziałów powstają cowki.

Cewki przednercza fpronephros) powstają dogłowowo i zaraz zanikają, nie tworząc działającego narządu.

Kłębki naczyń włosowatych tworzą ciałka nerkowe złożone z naczyń I torebki takiej, jak torebka kłębuszka nerkowego (dawniej: torebka Bowmanel. Tak więc śródnercza składa się z szeregu odrębnych, krótkich i słabo zróżnicowanych na poszczególna odcinki t wpadających oddzielnie do prw-

Cewki śródnercza (mesonephros) leżące nieco dogłowowo mają kształt litery S i rozrastają się na długość. Z jednej strony cewka dochodzi do przewodu śródnercza i otwierając się. zrasta się z nim. Drugi koniec cewki pozostaje zamknięty. Do niego wciska się kłębek naczyniowy pochodzący od potzcae-gólnych odgałęzień od parzystych aort-

wodu śródnercza. Sródnercze wydziel Nerka ostateczna (melanepkroeT

z masy komórek mezedormał-

nycłfpówslełyrb z segmentów okolicy lędźwiowej i krzyżowej. Do ta) masy komórek wrasta uwypuklenie grzbietowe przewodu śródnercza. Uwypuklenie to zaczyna się tuż przy ujściu lago przewodu do kloaki Rośni* wydłużając się i tworzy przewód, który jest zawiązkiem moczowodu. Po wrośnięciu ślepego końce togo przewodu do maty komórek nerkstwórczych rozgałęzi* się on na szereg palcsastycb cewek, które są zawiązkami miednictek nerkowych Najmniejsza rozgałęzienia tworzę przyszło cewki zbiorcze nerki ' W masie komórek m**odwn«Jny« h. do które} wfóftl zawiązek moesowodu I jęgo rozgałęzienia, komórki okładają się w cewki Cewki ta. początkowe w kształcie litery & rozrastają się na długość (ryc. €7). Przebieg ich sieje się •komplikowany, prowadząc do tworzenia się odcinków zróżnicowanego sefro-

!»