Podstawy Turystyki (3)

Pozytywne i negatywne skutki społeczne rozwoju turystyki na obszarach recepcji ruchu

turystycznego

Pozytywne Wzrost tolerancji	Negatywne Komercjalizacja gościnności Osłabienie kontroli społecznej zachowań młodzieży Rozwarstwienie społeczne
Wzrost swobody nawiązywania stosunków interpersonalnych
Wzrost swobody zachowań	Patologie społeczne (narkomania, pijaństwo, prostytucja,
Wzrost aspiracji edukacyjnych i podnoszenia kwalifikacji	przestępczość) Wzrost postaw konsumpcyjnych
Zainteresowanie własna kulturą i historią Zainteresowanie uprawianiem turystyki Wzbogacenie treści oświatowych Podnoszenie standardów życia	Przejmowanie negatywnych wzorców zachowań Wpływ efektu demonstracji Pogorszenie warunków życia własnej miejscowości Konflikty z turystami

W wymiarze kulturowym turystyka jest zetknięciem się kultur, a mianowicie kultury zbiorowości, z której pochodzą turyści z kulturą zbiorowości odwiedzanej. Kultura objawia się w światopoglądzie ludzkim, religii, preferencjach, w obyczajach, przyjętych normach społecznych, w wzorach postępowania. Proces komunikacji międzykulturowej w turystyce spełnia ważną rolę z punktu widzenia jej funkcji kulturotwórczej, samokształceniowej, edukacyjnej, przełamywania stereotypów. Niestety najbardziej popularna forma turystyki-turystyka masowa, skomercjalizowana nie przyczynia się do komunikacji międzykulturowej. Taką funkcję może przypisać turystyce alternatywnej, kwalifikowanej, agroturystyce, ekoturystyce

Turystyka jest czynnikiem ożywienia i zachowania tradycyjnej kultury w związku z interesowaniem turystów tradycyjną sztuką, rzemiosłem, folklorem terenów odwiedzanych. Rodzi to w świadomości społeczności lokalnej świadomości wartości własnej kultury a także jej kultywowania. Rzadkie zawody i umiejętności jak rzeźbiarstwo, tkactwo, ciesielstwo,